Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1909

[p. 115]

Mijn droom

Gij zijt de droom mij in een nacht gekomen,

Een nacht van weelde wonderbaar;

Daar heeft uw zachte hand mijn hand genomen,

En lief-gedaan mijn losse haar.

De stilte bloeide er in geheimnis open;

Het donker is in glans verkeerd;

Wijl de Uren stil onhoorbaar henenslopen,

Hebt Gij me in wonderheên beleerd.

Tot bij den dageraad mijn weenende oogen

Vergeefs U zochten, waar ik lag.....

Ik heb U nimmer sinds gemoeten mogen,

Geen enkle stonde, op geenen dag.

Maar immer houdt uw hand nog vast omsloten

Mijn hand, die beeft bij tastend gaan,

En 'k weet mij van uw zegenglans omvloten;

Uw licht is op mijn lange baan.

Laat gij niet af! ook ik zal niet vertsagen

En volg getroost waar Gij geleidt. -

Mij is, of àlles sinds in nevel lage;

Mijn Droom alleen is mijne werklijkheid.

Voor Ramòn....

Een zee van goud den horizont
Bemeesterde, uit den gouden mond

Gevloeid der zonne;

En zachte streelend snaar bij snaar,
Herzong hij zang me ter guitaar,

Vaak herbegonnen:

[p. 116]

 

Zoo teerheidsweek en weeldevol,

 

Waarin een weenend heimwee zwol

 

Tot rijpe klanken, -

 

Als purpre vruchten, zomerzwaar,

 

En druiven, zwellend naast elkaar

 

Aan zwakke ranken,

 

 

 

Akkoorden deinend naar de toon

 

Der verzen steeg, in wonderschoon

 

Visioenen-duiden;

 

Trossen muziek die rijpten aan

 

Zijn snarenslaande vinger-gaan:

 

Liedren van 't zuiden.

 

 

 

De liedren, schoone Spanjaard, van 't

 

Te vroeg verlaten vaderland,

 

Waar uw guitaren

 

In zonlicht - blijder speelgetuig! -

 

Beweging wekken en gejuich

 

In bonte scharen.

 

 

 

In 't scheemren hier uw speelding rouwt,

 

Wijl de avond om uw haren grauwt

 

Met duistre droomen....

 

De lichte beelden van 't verleên

 

Gaan langs den gouden hemel heen

 

In 't donker doomen.

 

 

 

De daken òver, henen trekt

 

Ook 't vreemde lied, dat weemoed wekt

 

En vreemd verlangen. -

 

En heimwee overkomt ook mij,

 

España, naar uw zomer-blij,

 

Uw zonne, uw blauw, uw poëzij,

 

Uw schoon, uw zangen....

 

 

 

Felix Rutten.