Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1909

[p. 50]

Liederen te latere ure

I

Dees heele liefde is heen-gegaan
gelijk een veege morgen-maan;
gelijk na doode maan het meer,
is grauw dit hart, en leeft niet meer.

- o, Daar rijst weêr een nieuwe dag,
der morgen-winden flapper-vlag,
der vogel-kelen uit-gezwaaid,
ten mere, zindrend zon-bezaaid;...

- doch zwijgt, bij dage schuw en vaal,
de nachtelijke nachtegaal;
daar heel zijn liefde is heen-gegaan
gelijk een veege morgen-maan...

II

De zon staat al den over-kant
geboge', en over 't ronde land,
dat bloost waar 't laatste lichten rijst,
wast schemer, die het tegen-dijst.

- Mijn liefde is al den over-kant
geboge', en waar een laatste brand
al lager 't weiflend hart berijst,
wast schemer, die het tegen-dijst...

Karel van de Woestijne.