Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1909

[p. 364]

Verlangen

Denn, blick' ich in die lichten Räume
Dann füllt die Sehnsucht meine Brust.

Görres.

Hoe slaakt in duisternis en engte ons zielenood!
Wij voelen 't leven door een machtig driftverlangen
Naar al wat heerlijk schoon is en onmeetbaar groot
En staan er vóór met vreugde en groeiend sehnsuchtprangen.

Van 't grijze Belfort, oud en reuzig gloriepand,
Heb ik, met boven mij de blauwheid van den hemel,
De rijke pracht gezien van Vlaandren, 't schoone land,
En mij verblijd om 't breede en weidsche lichtgewemel.

Ik zag bewonderend naar uw onmeetlijkheid,
O mooie Noordzee met uw gouden zonnebaren,
Wier grootsche deining naar de oneindigheden leidt;
En mijn begeerte is u onstuimig nagevaren.

Verrukkend hield voor mij de dichtkunst uitgespreid
Het wijde en wonder rijk van ideaal en droomen
En voerde mij hoog op, ver boven ruimte en tijd,
En liet mijn arme ziel vol heil en weelde komen.

En onvoldaan toch bleef mijn ziel steeds haken naar
't Oneindig schoon en naar een grootheid zonder palen;
Nooit zal zij hier, mijn God, bevredigd zijn, slechts daar
Waar zij Uw grootheid ziet, Uw hemel-gloriestralen.

Arth. Coussens.