Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1908

[p. 223]

Het wrak

De zee, de oneindigheid. Op 't zachte glooiend strand
het plompe, ontredderd wrak, waar wier en mos op kleven,
geroeste boute' in flanken, molmig uitgetand,
en halfverwischte naam op ingedrukten steven.

Nooit klotst de trotsche vloed nog om den loggen wand
waarin zoovelen eens ter wenkende einders dreven.
Nooit wendt de boeg, bedolve' in 't zonkig zompe zand
nog naar het wijde en wiegt op 't woelend water, 't leven.

Soms, als het stormen steigrend jaagt door 't bange ruim,
en door het noodweersdonker 't vaal opvlokkend schuim
der golven aaklig glimt in flitsend vuur van baken,

rijlt nog door 't oude wrak een pijnlijk scherp gekriep.
lijk in den rampennacht toen 't op de rotsen liep,
en hoort men in 't gewoef nog wanhoopsschreien slaken.

Constant Eeckels.

Heyst-aan-Zee, 15^en Aug. 1906.