Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1907

[p. 379]

De twee beken

Ik zie een veldbeek, die met klare plassen
Door havergoud en boekweitbloesem schiet.
De reigers komen er hun pluimen wasschen
En op haar biezen danst de karrekiet.

Zij rukt een weefstad in, die roet en asschen
Met gansche wolken in haar bekken giet.
Uit alle hoeken stroomen zwarte drassen
Bezoedlend naar den laaien zilvervliet.

Doch, - verder!

Hoor, een ander gul refrein

Komt klaatrend van den heuveltop gerold:
Een tweede beek, die de eerste tegenholt!

Zij laat, mild schuimend, haar kristallen bad
Versmelten met het lijmig moddernat, -
En ginder hotst de vloed weer blauw en rein!