Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1903

[p. 489]

Winter op den berg

Het pijngeboomte slaakt een ritselzuchten,
Nu Oostewind in draf den berg berijdt,
Zijn sneeuwenhorden jaagt langs grauwe luchten,
Met hen in 't naaldhout joelend spelemeit.
Zij haten hem: zij vreezen den geduchten,
Groot-reuzenmacht, die hunne stammen splijt,
En voor wiens komst de warme geuren vluchten
Naar ver, afwachtend zoele lentetijd.

De regen rende woest langs 't bergpad henen
En sleurde zandgrond snel meedoogloos voort.
Brutaal verwonderd, kijken naakte steenen
Wat zoo opeens hun kalme aardslaap stoort,
Maar 's avonds, hel door maneschijn beschenen,
Glimlachen zij, door 't reine schoon bekoord.

Cornélie de Waal.