Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1903

[p. 46]

Onrustig menschenhert!

‘Onrustig menschenhert, een dwingeland zijt gij,
die weet dat ik uw slaaf ben en die slingert mij
al ver en verder, op het ongemeten pad
van wellust, immer nieuw, waarop haar wentelt brat

uwe onvoldoenbaarheid! Geen stonde en lijdt voorbij
of 'k breng een bloedend offer aan uw' heerschappij
en toch, o lastig kind, krijg ik u nimmer zat.
Houdt stand een korte wijle en laat mij rusten wat!’

- ‘Geen rusten, nimmermeer! Gij zult mij, dienstbaar, geven
den laatsten aderslag van uw onrustig leven,
en weten dat gij mij toch nooit en kunt voldoen.

En als gij wenschen zult van 't Leven, en hem vragen
één dag nog langer bij den laatsten uwer dagen
't zal zijn om mij, vergeefs, nog eenmaal dienst te doen.’ -

Kortrijk, 10-5-1902.

Caesar Gezelle.