Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1902

[p. 327]

Ongeweerte.

't Is donker nacht. De zoelte rijst

lijk uit 'n warmen oven,

van de eerde, die te zweeten ligt,

bij bressen op, naar boven.

Er loopt en krinkelt, links en rechts,

'n schromelijk gewemel

van vlugge bliksemsprietels, langs

de kappe van den hemel.

De wolken zijn met vlammenke-

tens aan malkaar gebonden

en, in 't gebuurte, huilen er

benauwdgeworden honden.

Ge ziet, bezijds 'n elzenhage,

in blauwverlichte vlekken,

van tijd tot tijd, de naalde van

'n kerketoren blekken.

't Begint te rein. De wilde wind

verschudt de strooien daken

en doet geweldig al de spil-

len van de boomen kraken.

De donderslagen rollen diep

en geven dompe schokken,

lijk zwaarbevrachte wagens o-

ver 'n kalsie getrokken.

[p. 328]

 

In 't moeras, op 'n troon van reit

 

gezeten, kwaken puiden

 

en, al met eens, er schiet 'n hoeve

 

in brande, verre in 't Zuiden.

 

 

 

Om. K. De Laey.