Dietsche Warande. Nieuwe reeks 2. Jaargang 9

In jongen Moed,
door denzelfde.

God van licht en louter waarheid,

Uit uw diepe klaarheid

Zend een lichtstraal in den nacht

Mijner dagen,

Zwart van vragen,

Die 'k vergeefs te ontraads'len tracht.

Waarom kleurt zoo groot verlangen

Mij de bleeke wangen,

Als ik in de toekomst staar:

Mag het leven

Niets mij geven

Van de vreugd, die 'k ginds ontwaar?

[p. 316]

 

Waarom voor mijn blik getooverd

 

't Morgen, rijk omloverd,

 

Vruchten rijk van mannendaad:

 

Als geen daden

 

Mijne paden

 

Sieren mogen, vroeg of laat?

 

 

 

Waarom dan die geestvervoering,

 

Tolke der ontroering

 

Mijner ziel, bij krijgsgewoel:

 

Moet ik klagen

 

Al mijn dagen

 

De ijdelheid van 't fier gevoel?

 

 

 

Ja, waarom 't gevoel der krachten,

 

Die hun wachtwoord wachten,

 

Hunk'rend naar het zwaarste werk:

 

Moet mij logen

 

Blijken 't pogen

 

Iets te doen voor God en Kerk?

 

 

 

Neen, neen! - 't Mokeren der tijden

 

Moge in plett'rend lijden

 

Neerslaan, zwakke mensch, ook mij:

 

God blijft leven,

 

Hij zal geven

 

Dat mijn leven vruchtbaar zij;

 

 

 

Dat ik weergeef 't schoon verlangen,

 

Uit Zijn hand ontvangen,

 

Gansch ontwikkeld tot één daad,

 

Als na 't strijden

 

Eindt het lijden

 

En mijn uur van rusten slaat.