Dietsche Warande. Nieuwe reeks 2. Jaargang 6
(1893)– [tijdschrift] Dietsche Warande–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 249]
| |
Onuitgegeven gedichten van het einde der zestiende eeuw,
| |
[pagina 250]
| |
soude creyghen theilich sacrament des autaers,
hem ghelovende te gheven als de boude
tsestich mottoenen rooskens van fynen goude.
De selve Mr Jan uuyt ghiericheit
was daer toe terstont bereyt,
En ghinck secretelick by nachte sonder dralen
Jn ste Kathelynen capelle de Cyboirie halen
Daer hy XV. cleyne hostien jn vant
ende een groote die hy leverde jn Jonathas hant.
De selve Jonathas droechse mede
tot Enghen daer hy woende jnt stede
Ende naedyen hy hadde ontboden
by hem te commen veel ander Joden
ginghen met groote onweerdicheit en spyte
en totten Christen gheloove verwyte
De heilighe hostien op een tafel ghieten
Die zy onweerdelick worpen en stieten.
Welcke groote ende leelicke malicie
Niet en bleef sonder punitie.
Want de selve Jonathas gaende spaceren
ende jn synen hof buyten de stadt triumpheren
Viel hem eenen rasschelick aent boort
Die hem aldaer heeft vermoort,
Waerom syn huysvrouwe terstont quam
Te Bruessel woenen met heuren zone Abraham,
Met andere Joden by tgoidshuys vander Ercken
Dien zy de heilige hostien lieten aenmercken,
Die zy alle nae heuren ghenoeghen
Jn heure Synagoghe droeghen.
Wesende tCapelleken by thuys van Palermen
Daer zyse ommenschelick tracteerden, achermen!
En sonden eenighe hostien jn andere Joden handen
Die woenden jn Bourgoignen en anderen landen,
Ende ontboden henlieden met hertten bly,
| |
[pagina 251]
| |
Dat zyse tracteren souden ghelyck zy.
Ende hebben de reste gelaten jnde Cyborie
Tot opden goeden vrydach alsmen houdt memorie
Vander passien ende bitter lyden ons heeren.
En hebbense ghegoten met grooter oneeren
Op een tafel, als wel heeft ghebleken,
Die zy hebben bespoghen en deerlick doorsteken
Soe datter terstont jnt openbaer
Vuyt rinde theilich bloet zeer claer,
Waeraf de Joden seer verschrickt werdden
Ende vielen alle als dood ter eerden.
Maer als zy alle naer gods believen
hemlieden weder vander eerden hieven,
ziende tgroot mirakel ghebeuren
werdden bedaen met vreese en treuren,
ende namen al tsamen eenen raet
die hunlieden niet en dochte quaet,
Dat zyse souden senden tot Colen,
ende hebben tot dien einde bevolen
eene tontbitdene ghenaempt Kathlyne
om by heurlien ter maeltyt tzyne,
die gheweest hadde een Jodinne,
begheerende aen heur met hert en zinne
De heilighe hostien tot Colen te draghen,
zy soudent haer loonen naer heur behaghen.
Ende heeft jnt eynde deur langhe beden
tzelve te doene gheweest te vreden.
Maer Godt voer wyen niet en is verholen
Heeft Kathlynen deur den heyligen Jngel bevolen
Die heur scherpelick dede vermaen
de hostien te draghen aen heuren prochiaen.
Dwelck zy terstont alzoe dede
ende droechse aen heer Peeter vanden Hede
heur biechtvader op dat pas
| |
[pagina 252]
| |
Die prochiaen ter Capellen was,
En heeft her Michiel van Bakerem de wete ghedaen
Die tSte. Goedelen was onderprochiaen,
dat hy Mr Jan Weuluwe met hem brochte
Portionaris tsinter Claes, op dat hy mochte
Dwelck nae desselfs her Peeters vermaen
alzo volbrocht is ende ghedaen.
Ende zylieden tsamen zynde by een
heeft Kathlyne henlien vertelt jnt ghemeen
hoe alle dinghen waren ghebeurt,
ende heylighe hostien deerlick deursteken en ghescheurt,
De welcke Kathlyne, zoe heur dJnghel riet,
den goeden heeren jn bewaernissen liet
Die jn heuren rade hebben bevonden
dat zyt den hertoghe souden orconden
Wencelaus van Bemen van name
ende vrouwen Johannen de eersame
Hertoghe ende hertoghinne van Brabant
Die terstont aende heeren vanden Capittel sandt
van sinte Goedelen kercke,
Dat zy met leecke en clercke
souden sonder eenich langher dralen
devotelick met processie generael halen
de heylighe hostien met alder reverentien
jn des hertoghen ende hertoghinnen presentien,
Om te rusten jnde kercke van ste. Goelen
Jn welcke processie sachmen tvolck woelen
die naevolchden met devotien groot.
Maer alle de Joden quamen jn grooter noot,
mans, vrouwen, kinderen die te Bruessel waren
dede de hertoghe opde Steenpoerte bewaren
om met pynen te wordden ondersocht,
Diet alzoot ghebeurt was voorts hebben ghebrocht
ende werden alle zoot de hertoghe gheboot,
| |
[pagina 253]
| |
verwesen te sterven een sware doot.
Want van aende Capelle van ste. Kathlynen
begonstmen de felle Joden te pynen
ende met gloeyende yseren tanghen
heur vleesch vanden lyve te langhen,
ende ginghense alzoo al nypende
Die vanden bloede zeer waren zypende
tot dat zy aenden Wollendries quamen
Daer werdden zij aenden levende verbrant al tsamen,
zoo dat zy alle nae Gods ghehinghen
Nae heuren wercken loon ontfinghen.
Per Cornelium van Zele Civem Antwerpiensem. | |
II.Memoriam fecit mirabilium suorum misericors et
miserator Dominus. escam dedit timentibus se.
Hy heeft een ghedinckenisse ghemaeckt
van syn wonderlickheit die ghenadige heere
hij heeft spyse ghegeven die wel smaeckt
Al die hem vreesen, en bewysen eere.
O weerdich herlich sacrament van miraculen zoet
der zielen spyse, waerachtich vleesch en bloet.
Neempt ons ziel ende lyff jn V behoet
En verlost ons van allen teghenspoet.
Hoe moeten wy V loven wy arme crancke
Wyens minne van wonder alle sinnen scheurt
Ghy gheeft V lichaem jn spys, V bloet in drancke
Ongrondelycker wonder was noyt ghebeurt.
| |
[pagina 254]
| |
III.Mint menschen present, Dat heylich Sacrament
Miraculeus schoone.
Jn Bruessel excellent. Gods eyghen testament
in propren persoone.
| |
IV.O salutaris hostia. Spes unica fidelium.
Jn te sperat Bruxella. Da pacem. serva populum.
| |
V.O heylich weerdich sacrament van machte groot
Dwelck tot Bruessel is zeer verheven.
Beschermpt ons voere deeuwighe doot
Ende laet ons inde blyschap leven.
Die ghy den Engelen hebt gegeven.
O heylich broot ghy syt doerwondt
Vanden Joden met messen gesteken
Beschermpt ons allen te deser stondt
Ende laet V wonden op ons leken
Op dat wy den bandt der duysterheyt breken. Amen.
1578. 1578. Dieu seul espoir. Et mon confort. A. Van. Oss. J. de. Berghes. | |
VI.Mi dn̄e Deus te deprecor per S. Eucharistiam, ut a peccatis mundatus: meritis fecundatus: fine bono consummatus, tecum sim sine fine beatus. Amen.  |
|