Dietsche Warande. Nieuwe reeks 2. Jaargang 2

[p. 312]

Aan de nagedachtenis van Eugeen-Edward Stroobant,
werkend lid der Koninklijke Vlaamsche Academie, enz.

Zaagt ge ooit een beeld van mannengoedheid,
Van zoete wijsheid, vrome zoetheid,

Dan hadt gij onzen vriend gezien.

Hij, die het Vlaamsche Volk beminde,
En, als een ware Vlaamschgezinde,

Zijn volk geen onrecht liet geschiên.

Zaagt ge ooit een beeld van ware vriendschap,
Geen dienstschap kennend, maar gedienstschap

Voor elken mensch, hoe hij ook dacht;

Vermijdend alle dwaze twisten,
Milddadig als een echte christen,

En des door ieder hooggeacht.

Zaagt ge ooit?.. Zijn leven werd gebroken,
Terwijl de rozen zoet ontloken,

De vooglen zongen in het rond.

Terwijl we zuchten, vol van smerte:
Zoekt of gij ooit een braver herte,

Eene eedler ziel in Vlaandren vondt?

Emanuel Hiel.

Brussel, 6 Mei 1889.