|
| |
| |
| |
Liedeken,
op het jaer 1572, als Holland afviel van de vorsten, van den Coninck gesonden, uytgenomen Amsterdam alleen.
Gemaeckt door broer Hendrick van Biesten, wijlen orateur van de minrebroeders binnen Amsterdam.
Op de wijs: Van den slagh van Munster.
of: Daer voer een buys al uyt Schiedam.
of: Te Maey, als alle de vogeltjes singen.
1.
Wie wil hooren een nieuw liedt
Wat in t jaer twee en seventigh 's geschiedt?
Hoort toe ick sal t u singen,
Al van t Graeffschap, dat Hollandt hiet;
Godt laet het zijn noodt verwinnen!
2.
Seven kleyn en vijff steden groot
Zijn ingenomen al sonder stoot;
De Geusen zijn der ingelaten.
Niemandt en heeft geschooten een loodt
'T Landt off den Coningh ter baten.
3.
Acht hebben er menigh kerck geschendt,
Hoewel daer stonden veel omtrent
Die 't aensagen met haer oogen.
Ghy vrouwen, hoe waert ghy soo verblendt,
Hoe kost ghy dat stuck gedoogen?
4.
Hollandt, vergeefs wordt ghy beklaeght,
Ghy hebt er soo meenigh priester geplaegt
En liet de vromen versuchten.
Goudt, silver kelcken hebt ghy gejaeght:
Dat waren der Geusen vruchten.
| |
| |
5.
Priesters gehangen, gebracht ter dood,
Godts kerck geraeckt in sware noodt,
De Geestelijckheyt most et becoopen.
De schric in alle cloosters was groot,
T most'er al vluchten en loopen.
6.
S'hebben de Sacramenten onteert,
Autaren verwoest en omgekeert,
Wie kan d'elende verklaren?
Sy hebben Godts maeghden gevioleert
Die Christus gehoersaem waeren.
7.
Dort, boven andere steden schoon,
Ghy spande bycans alleen de kroon,
Hoe vielt ghy den Coningh tegen.
Verloort tot uwen rechten loon
Salicheyt, neering en zegen.
8.
Gou, ghy waert er soo catholijck,
Nu sijt ghij besmet met ketterslijk,
D'onnooselen moet ick beclaegen;
Ghy zijt gevallen door snoo practijck
En door qua schippers lagen.
9.
Haerlem, ghy waart een edele stadt,
Nu hebt ghy u soo lelijck bekladt,
Geusen boeleerden uw rijckdom en schat
10.
Amsterdam, die t all te boven gaet,
Als een lelij onder de doornen staet
Is zy onbesmet gebleeven.
Al lagh zy in haer vyanden quaedt,
De moedt heeft haer niet begeven.
11.
Verdreve priesters heeft zy ontfaen,
Haer poorten laet en vroegh opgedaen,
| |
| |
Om de vroomen te logeeren
En haer van kruys en lijden t' ontslaen;
Daer om zal se bloeyen met eeren.
12.
De Coningh moet haer geeven prijs,
En Godt het hemelsche paradijs,
Om 't geloof dat sy heeft gehouwen.
Eendrachtigh haer Burgers, haer Raedt was wijs:
Dat deed de Geusen verflouwen.
13.
'T was van oegst den seventhiensten dagh,
Dat Graeff van Lumee de stadt belagh;
Men hoorden daer schieten en graeyen.
De burgers men vroomlijck vechten sagh,
De Geusen met schanden schaeyen.
14.
Met goedt en bloedt (hoort mijn vermaen!)
Heeft sy verradery tegen gestaen,
Daerom sal se werden verheven.
Als andere steden sullen vergaen
Sal Amsterdam noch leven.
15.
Schoonhoven de stadt al met Edam
Behoort men te prijsen naer Amsterdam,
Sy hebben haer vroom gedragen;
Edam van boven geen hulp vernam:
De goeden sagh men verjagen.
16.
Delfft, hoeveerdigh al in 't gemoet,
Ghy zijt gevallen in Coninghs boet,
Door weelden sagh men u dalen.
Tot val brocht u dijn groote goedt,
Na Geusen sagh men u talen.
17.
Leyden, waert ghy noch nyet geleert,
Dat ghy tweemael zijt omgekeert,
Die kercken en cloosters saeght breken.
Gy hebt uitheemschen gelogeert
En gheesten die oproer preken.
| |
| |
18.
Twee gesusters, in boosheyt klaer,
Waren Enchuysen en Alckmaer;
D'een heeft de vijf minderbroeders gevangen,
En brocht se t'samen in groot gevaer
T' Enckhuysen zijnse gehangen.
19.
De Haegh heeft geen waerschouwing geacht
Al hoorde sy der vromen klacht
Vande wreetheydt der ketteryen;
Maer doen 't gevoelde der geusen macht,
Geraeckt het mede in lijen.
20.
Ik heb geen andere steden gemelt
Die onder de Geusen zijn getelt,
Een andere Prins geswooren.
Sy hebben ons benauwt, gequelt
En s Coninghs landen verlooren.
21.
Seght my Geusen, is dit het doen
Dat ghy geeft u Graeff voor sijn pardoen,
Privilegien, die Hy heeft gegeven?
Hy is te goedt, dan dat soo koen
Ghy hem dus soudt begeven.
22.
Prins des Hemels, wy dancken u seer.
De Geusen betrouwen wij niet weer,
Vranckrijck heeft d'oogen ontloken.
Wy waren verkocht, gelevert dat 's meer,
Had 't verraedt niet uyt gebroken.
23.
Die eerst dit liedeken schreeff vol smert
Beminde t Gelooff met al sijn hert,
T'Amsterdam tot loff gesongen
Van een, die anghstigh sat benert,
Maer is den dans ontsprongen.
|
|
Auteursrechtvrij