Dietsche Warande. Jaargang 5

[p. 431]

Wandalisme.

XXIV.
Slooping eener gewezen Dominikaner-Kerk.

Men schrijft ons uit Gent:

‘Ik kan dezen brief niet sluiten, zonder u te zeggen, hoe zeer wij de slooping betreuren van het schoonste onzer gothische gebouwen. Reeds heeft het houweel der Wandalen er een gedeelte van verwoest. Het zal een eeuwige schande zijn voor het Gentsche Gemeentebestuur, dat het, onder het voorwendsel eener onbeduidende regeling van het kunstdoodend alignement-systeem, den ondergang verhaast heeft van een monument, dat slechts met twee andere, in de gantsche waereld, vergeleken kan worden: namelijk, de groote zaal van Padua, en de West-Minster-hall. Deze worden met de eerbiedigste zorg onderhouden, en onze kerk streeft ze nog in eenvoudige majesteit te boven. Schande ook over den eigenaar, den H^r Velleman - die slechts met overdreven eischen de aanvragen beandwoord heeft, hem bij herhaling gedaan, met het oog op 't behoud van dit uitstekend bouwwerk.’

XXV.
Slooping van den gevel des Heeren N. Donker.

Een der fraaiste burger-huisgeveltjens van ons Amsterdam uit de eerste helft der XVII^e Eeuw zwicht in dit oogenblik voor het domme houweel van den slooper. Zoo vallen allengskens, het een na het ander, al die monumentjens van de smaak des voorgeslachts wech. Dit voordeel heeft men er bij,

[p. 432]

dat ze de moderne burger-huisarchitektuur - cet art sans nom - niet meer beschamen kunnen. 't Is altijd nog een verdienstelijk werk, dat de H^r Leliman onlangs begonnen heeft, al de geveltjens, die stellige jaartallen aanbieden, op te teekenen en te beschrijven, in de ‘Bouwkundige Bijdragen’. Nog verdienstelijker zoû het wezen, als die bouwmeester die geveltjens ten spoedigste in fotografie uitgaf.

Het slachtoffer, dat we bedoelen, stond voor het hoekhuis 's Gravenhekjen en Rapenburg. De genoemde slooping zal nog onbegrijpelijker voorkomen en er slechts te schuldiger om zijn, als men weet dat bedoeld huis bewoond wordt door een onzer eerste letterkundigen - den Heer N. Donker. Wij wisten wel, dat de H^r Donker gaarne moderne toestanden beschrijft; maar wij meenden toch dat hem het neêrlandsch kunstenaarsharte te hoog klopte, om zulken schoonheidsmoord toe te laten, als in de onmiddelijke nabijheid van zijn levenscentrum voltrokken wordt. Zoo wij wel onderricht zijn, had de Heer Donker het huis ter bewoning gekozen, toen er het oude geveltjen nog voor stond, en betrekt hij 't, nu een moderne levenloze grins de plaats van het bezielde, thands wechgesnoeide aangezicht der woning heeft ingenomen. De H^r Donker moge toezien, hoe hij zulke openbare schoonheidsverzaking goedmake.

M.