Die Dietsce Catoen
(1845)–Anoniem Duytschen Catoen, Den–
AuteursrechtvrijDat eerste boec.(1.)
Nu merc, sone, wat ic ghebiede,
Ende wat es dat ic di bediede,
Dats dattu di daer aen saels kerenaant.
50[regelnummer]
Dattu Gode saels emmer eren.
(2.)
Du seles smargens vroe opstaen
Ende om dine bederve gaen:
Men seghet, die te langhe slaept,aant.
Dat hem die slaep onduchtech maect.
(3.)
55[regelnummer]
Wachti, datmen niet en seghet,aant.
Dat vele talens aen di leghet;
Want menegherande tale
Ne sittet niemene goeders wale.
(4.)
Sone, doe alse die vroede doet,aant.
| |
[pagina 18]
| |
60[regelnummer]
Die heeft ghestadeliken moet;
Hets lachter, dat een hier seghet,
Des hi ginder niet en pleghet.
(5.)
Ne merke niemens quade daet:aant.
Dat vele merken dat es quaet;
65[regelnummer]
Bedie en es man no wijf,
Die sonder sonde leet sijn lijf.
(6.)
Houtstu oec dat iemen deert,aant.
Doet van di; hijs dom dies gheert,
Om dat lettel vromen mach
70[regelnummer]
Te doene den lieden quaet ghelach.
(7.)
Eenradich ende sachte
Saelstu sijn in dijn ghedachte;
Hi es sot, die sijn ghepeins
Den lieden seghet haer ende gheins.
(8.)
75[regelnummer]
Gheloef niet alse dijn wijf tonrechte
Claghet over dine cnechte;
Want quader wijf sijn ghenoech
Die smans vrient sijn tonghevoech.
(9.)
Alstu nodes dinen vrient,aant.
| |
[pagina 19]
| |
80[regelnummer]
Die des hevet verdient,
Al sprect hi daer jeghen iet,
Daer omme saelstune laten niet.
(10.)
Dune saels met talen no met sprakenaant.
Ghescelt jeghen den quaden maken;
85[regelnummer]
En sit den goeden man niet wale
Jeghen hen te houdene tale.
(11.)
Minne die ghene die di minnen:aant.
Dien du jons laet hem bekinnen;aant.
Hijs sot, die daer te dienste staet,
90[regelnummer]
Daert hem te scande al vergaet.
(12.)
Niemaren ende achtersprakenaant.
Die de liede tscande maken
Saelstu scuwen ende laten,
Want die hen volghen sijn verwaten.
(13.)
95[regelnummer]
Datmen di beheten hevet,aant.
Eer die tijt comt datment ghevet,
En saelstu niet beheten voort;
Wantmen lieghet menich woort.
(14.)
Alse di iemen ghevet lof,aant.
| |
[pagina 20]
| |
100[regelnummer]
Ne wes te blider niet daer of:
Die vroede merket ende verstaet
Eer hi van iemene lof ontfaet.
(15.)
Alse een ander man doet wel,aant.
Dat onthoude ende vertel;
105[regelnummer]
Alse du weldoes, swigher of,
So selstu hebben goeden lof.
(16.)
Die wile du best jonghelinc
So doe so menighe scone dinc,
Dat, alse di naken dine daghe,
110[regelnummer]
Men te goede dijns ghewaghe.
(17.)
Ne roeke di niet wat enech manaant.
Stillekine gherunen can;
Want die quade wanet des,
Watmen ruunt dat van hem es.
(18.)
115[regelnummer]
Al comt so dattu heves ghenoechaant.
Haven, houdi int ghevoech;
Want heden es de man rike,
Ende marghen staet hem aermelike.
(19.)
Hijs dulre dan een quekenootaant.
| |
[pagina 21]
| |
120[regelnummer]
Die hoopt op ander mans doot;
Want alle liede, jonc ende out,
Sijn haers lijfs onghewout.
(20.)
Sone, alse di dijn aerme vrientaant.
Van ere cleenre ghifte dient,
125[regelnummer]
Wes blider dan di es te moede,
Ende dankes hem met allen goede.
(21.)
Al bestu arem man van havenaant.
Ende van rijchede sere bescaven,
Bepeinsti dattu hier te voren
130[regelnummer]
Naect ende arem waers gheboren.
(22.)
Dune saelsti keren niet in dienaant.
Dattu saels die doot ontsien;
Bedie die de doot ontsiet,
Hem en helpt sijn leven niet.
(23.)
135[regelnummer]
Alstu heves dies verdient
Dattu en heves ghenen vrient,
Dune saels dat Gode witen niet,
Want hem es leet datti messciet.
(24.)
Van dien dattu heves bewevenaant.
| |
[pagina 22]
| |
140[regelnummer]
Saelstu vroedelike leven;
Ende emmer wes so onderstekenaant.
Dat di niet en mach ghebreken.
(26.)
Du saelsti wachten, doestu wale,aant.
Jeghen hen te houdene tale
145[regelnummer]
Die altoos sijn in dien
Hoe si verradenesse moghen plien.
(27.)
Wachti jeghen die ghebaren
Minlike; want die voghelaren
Scone pipen ende blasen,
150[regelnummer]
Daer si die voghelkine met verdwasen.
(28.)
Heefstu kinder sonder goetaant.
So doe alse die vroede doet,
Die sinen kinde ambacht leert,
Alst noot heeft, datter hem toe keert.
(29.)
155[regelnummer]
Dattu lief hebs saelstu niet
Te sere minnen; is ooc iet
Dattu haets, dat saelstu haten
Niet te sere, maer te maten.aant.
(35.)
Beide nemen ende ghevenaant.
| |
[pagina 23]
| |
160[regelnummer]
Es haer sede die nu leven.
Met ere, sone, doe also,
So machtstu blide sijn ende vro.aant.
(39.)
Die hevet dat hem becomet,
Hout hijt, ic waent hem vromet;
165[regelnummer]
Hi es sot, die hevet goet
Ende leghet onder sinen voet
|
|