Deus Ex Machina. Jaargang 8

[p. 35]

Dennebos

Het was toen
zo warm in de schaduw.
Groen hars kleefde
mijn vingers samen.

Van naalden plant gij
een bos in het zand.
In mij is uw adem.
Zo beef ik.

Woorden spreekt gij
zachte sacrale
tedere droeve.
Zo ben ik. Ontroering.

Langzaam verbreedt gij
de droge strook naalden
een oerwoud een wering.
Zo noemt gij dat. Afstand.

ALEIDIS DIERICK