Deus Ex Machina. Jaargang 3

[p. 405]

[Twee gedichten
Aleidis Dierick]

Etmaal

Onmerkbaar hij maakt zijn blad
aan de rand van het dodelijke water
geruisloos gezogen fosfoor en kalk
bepalend zijn plaats in de ruimte het blad
aanrakend mijn hand.

Wit in de morgen kleurloos
traag kleurend naar donkergroen
heet in de middag een stilte van ijzer
in de avond ontbloeit de bloem
sneeuwwit tussen donker en licht

plantaardig geheim gedicht.

aleidis dierick

september 1979

[p. 407]

Gemeenschap

In de binnentuin paren de merels
het regent in de fontein
misschien kan men 's avonds gelukkig zijn
in een glaskoele gang van tegels.

Maar ik ben bedroefd, als droefenis
grijpt mij deze zuiverheid aan
een van ieder geluid ontdaan
luidkeels schreeuwend geruis.

's Nachts drijft de grijze kloosterkat
kermend haar jongen uit
een huivering over de groene huid
een ademtocht over het gras.

aleidis dierick

september 1979

[p. *419]

WATERSYMFONIE
wandtapijt in kloskant (vlasgaren)
112 × 95 cm
ontwerp: Z.G. Vandromme 1974
uitvoering: Z.G. Vandromme
en Nelly Lefever