Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

1. Uermaninge tot lijdsaemheyt, 5. gehoorsaemheyt, 14. vrede ende heylicheyt, 18. bouen al om neerstelick te hooren den Sone Gods sprekende tot allen.

A.1

DEwijle wy dan met so groote een wolcke der getuygen ommeringt zijn, ^a laet ons oock alle last, ende de seer aenligghende sonde aflegghende, ^b volstandelick den strijdt loopen die ons is voorgheset:

a Roman. 6.a.4 Ephes. 4.c.23 Col. 3.b.10 1.Petri 2.a.2 ende 4.a.1 Roman. 12.b.12

b Of, door lijdtsaemheyt

2

Siende op den Leydsman ende volmaker des gheloofs Iesum, de welcke voor de vreuchde die hem voorgheset was, ^c heeft het cruyce verdreghen ende de schande veracht, ^d ende is ter rechter hant des Throons Gods gheseten.

c Philippen. 2.a.8

d Hebr. 8.a.1

3

Want ouerlegt dat dese sulcke een tegenspreken der sondaren teghen hem gheleden heeft, op dat ghy niet flau en wordt, ende slap in uwe ^e ghemoet.

e Griecx, zielen.

4

Ghy en hebt noch niet tot den bloede wederstaen, strijdende teghen de sonde:

5

Ende ghy hebt de vermaninghe vergheten, de welcke tot v als tot [hare] kinderen spreeckt: ^f Mijn sone en veracht de castijdinghe des Heeren niet, noch en verflaut niet, als du ghestraft wordest.

f Prouerb. 3.b.11 Iob 5.b.17

6

^g Want de Heere castijt hem dien hy lief heeft: ende gheesselt eenen yeghelicken sone dien hy aenneemt.

g Apocal. 3.b.19

7

Ist dat ghy de castijdinghe verdraecht, God sal ^h v als kinderen aengaen. Want waer is een sone dien de vader niet en castijt?

h Of, tot v als kinderen komen.

8

Maer ist dat ghy sonder castijdinghe zijt, daer van sy alle deelachtich zijn, so zijt ghy dan bastaerden ende niet kinderen.

9

Voort, wy hebben doch onse vleeschelicke vaderen gehadt die ons castijdden, ende wy vreesdense: sullen wy niet veel meer den Vader des Gheesten onderdanich wesen, ende leuen?

B.10

Want die hebben [ons] een weynich tijdts na haer goetduncken ghecastijdt: maer dese [castijdt ons] tot [onsen] profijte, om dat wy syner heylicheyt souden deelachtich worden.

11

Alle castijdinghe als sy teghenwoordich is, en schijnt gheen vreuchde, maer droeffenisse te zijn: maer daerna gheeft sy de vreedsame vrucht der gherechticheydt, allen die daer door gheoeffent zijn.

12

ⁱ Daerom recht weder op de traghe handen, ende slappe knyen:

i Esaie 35.a.3

13

Ende maeckt rechte ganghen met uwe voeten, op dat het kreupel niet af en dwale, maer lieuer ghesont worde.

14

^k Staet na vrede met allen, ^l ende na heylicheyt, sonder welcke niemant den Heere sien en sal.

k Roman. 12.b.18

l Matthei 5.a.8

15

^m Ende siet toe dat niemant van de ghenade Gods en verachtere: dat daer niet eenighe wortel der bitterheyt spruytende, beroerte en make, ende door de selue vele ontreynicht worden.

m 2.Corint. 6.a.1

16

Dat daer niemant zy een hoereerder oft onheylighe, ⁿ ghelijck Esau, die om een spijse zijn eerste gheboortenrecht wech gaf.

n Genes. 25.d.33

17

^o Want ghy weet dat hy oock daerna als hy de segheninge beeruen wilde, verworpen wert: want hy en vant geen plaetse des berouws, hoe wel hy die met tranen sochte.

o Genes. 27.d.38

18

Want ghy en zijt niet gekomen ^p totten tastelicken berch, ende brandende vyer, ende donckerheyt, ende duysternisse, ende onweder,

p Exodi 19.b.12. ende 20.c.21

19

Ende der trompetten gheluydt, ende stemme der woorden, ^q welcke diese hoorden, baden datmen hen niet meer en soude spreken.

q Exodi 20.b.19 Deuter. 18.b.16

C.20

(Want sy en kondent niet draghen, dat daer gheboden werdt: ^r Ist dat eenich dier den berch aentast, het sal ghesteenicht worden, oft met een gheschut doorschoten worden.

r Exodi 19.b.13

21

Ende dat ghesichte was so vreesselick, dat Moses seyde: Ick ben beureest ende beue.)

22

Maer ghy zijt ghekomen totten berch Sion, ende [tot] de stadt des leuendigen Gods, [tot] dat ^s Hemelsche Ierusalem, ende de vergaderinghe der ^t ontallicker Enghelen.

s Apocal. 21.b.10

t Griecx, Legionen der etcet.

23

Ende [tot] de Ghemeynte der eerstgeborenen die in den Hemel gheschreuen zijn, ende [tot] God den Richter ouer alle, ende [tot] de Gheesten der volkomen Heylighen,

[fol. 85r]

24

Ende [tot] den Middelaer des Nieuwen Testaments Iesum, ende [tot] ^u het bloet der besprenghinghe, dat beter [dinghen] spreeckt dan het bloet ^x Abels.

u 1.Petri 1.a.2 Hebr. 9.b.14

x Gene. 4.b.10

25

^y Siet toe dat ghy hem die daer spreect niet en veracht: Want ist dat die hem niet ontuloden en zijn die den ghenen verachteden die op Aerden sprack, veel meer wy, ist dat wy hem weygeren die van de Hemelen is.

y Hebr. 2.a.3

26

Wiens stemme de Aerde doe beweechde: maer nu verkondicht hy, ende seyt: ^z Noch eenmael sal ick beweghen niet alleenlick de Aerde, maer oock den Hemel.

z Aggei 2.a.7

27

Dat [hy seyt,] Noch eenmael, beduydt de veranderinghe der beweghelicken dinghen, als die ghemaeckt zijn, om dat het ghene dat onbeweghelick is, soude blijuen.

28

Daerom de wijle wy een onbeweghelick Koninckrijcke ontfangen, laet ons de ghenade houden ^a door de welcke wy Gode behaghelick dienen, met eerweerdicheyt ende vreese:

a Petri 2.a.4

29

^b Want onse God is een verteerende vyer.

b Deuter. 4.c.24