Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

DE SENDBRIEF Pauli tot de Hebreen.

Dat Eerste Capittel.

1. Hy bewyst de hoocheydt Christi bouen de Enghelen, 14. ende der seluer officie.

A.1

GOD voortijden dickmael ende menigerley wijse tot de vaderen ghesproken hebbende door de Propheten,

2

Heeft in het laetste van dese dagen tot ons gesproken door den Sone: den welcken hy geset heeft ^a tot eenen erfghenaem aller dinghen: ^b door den welcken hy oock de werelt ghemaeckt heeft:

a Matthei 21.d.37

b Genes. 1.a.1 Psalm. 33.a.6 Ioannis 1.a.3 Ephes. 3.a.9 Coloss. 1.a.6

3

^c De welcke dewijle hy is het schijnsel [syner] eerlickheyt, ende het wtghedruckte beeldt zijns wesens, ende draecht alle dinck met synen machtighen woorde, ende de reynighe onser sonden door hemseluen ghemaeckt hebbende, is gheseten ter rechter hant der ^d Maiesteyt in de hoochste [plaetsen,]

c 2.Corint. 4.a.4 Phil.2.a.6 Colos. 1.b.15 Sapient.7.c.26

d Of, alderhoochster Maiesteyt.

4

So vele weerdiger gheworden dan de Engelen, als hy ^e wtnemelicker naem bouen hen verkreghen heeft.

e Philip. 2.a.9

5

Want tot wien van den Enghelen heeft hy oyt gheseyt: ^f Du bist mijn Sone, heden hebbe ick dy ghebaert? Ende wederom: ^g Ick sal hem wesen tot een Vader, ende hy sal my wesen tot een Sone?

f Psalm. 2.a.7 Actuum 13.d.33 Hebre. 5.a.5

g 2.Sam. 7.b.14 1.Para. 22.b.10

6

Ende wederom als hy den Eerstgheboren in de werelt brengt, seyt hy: ^h Ende alle de Engelen Gods sullen hem aenbidden.

h Psalm. 95.a.6

7

Ende van de Engelen seyt hy: ⁱ Die syne boden maeckt gheesten, ende syne Dienaeren [maect] vlamme des vyers.

i Psalm. 104.a.4

8

Maer totten Sone [seyt hy:] ^k Dijn throon, O God, [duert] van eewicheyt tot eewicheyt: de Scepter dijns Rijcx, is een Scepter der rechtueerdicheyt.

k Psalm. 45.a.7

9

Du hebst gherechticheyt lief gehadt, ende ongherechticheyt gehaet: Hierom God, dijn God heeft dy ghesalft met Olye der vreuchden bouen dyne medeghenooten.

B.10

Ende, ^l Du Heere hebst inden beghinne de Aerde ghefundeert, ende de Hemelen zijn wercken dyner handen.

l Psalm. 102.c.26

11

^m Die selue sullen vergaen, maer du blijfst: ende sy sullen alle als een kleet verouden.

m Esaie 40.a.8 ende 51.a.6 2.Petri 3.a.7.b.10

12

Ende du saltse als een deckkleedt verrollen, ende sy sullen verandert worden, maer du blijfst de selue, ende dyne iaren en sullen niet vergaen.

13

Tot wien vanden Enghelen heeft hy oyt geseyt: ⁿ Sit te mijnder rechter hant, tot dat ick dyne vyanden sette tot een voetbanc dyner voeten?

n Psalm. 110.a.1 Actuum 2.d.34 1.Corinth. 15.c.25 Ephe. 1.c.20 Heb. 10.b.13

14

Zijn sy niet alle dienstbarighe Gheesten, die tot dienst wtgesonden worden, om de ghene die erfghenamen der salicheyt sullen wesen?