Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd2. Paulus met de syne wort vriendelick ghehandelt van de Eylanders, 3. blijft onbeschadicht vander adere, 8. gheneest den vader Publii, ende andere, 15. ontfangen van de broeders, vertelt hen zijn sake, 30. ende predict daer twee Iaren. | |
2Ende die Ga naar margenootb lieden bewesen ons gheen kleyne vrientschap: want sy ontstaken vyer, ende namen ons alle in, om den regen die ouerquam, ende om der koude. | |
3Ende als Paulus vele rijseren in een vergadert hadde, ende aen het vyer leyde, quam daer een ader vander hitten wt, ende voer hem aen zijn hant. | |
4Ende als de lieden de beeste saghen aen zijn hant hanghen, seyden sy tot malcanderen: Dese man moet ymmers een moordenaer zijn, welcken de wrake niet en laet leuen, hoe wel hy wt der Zee ontkomen is. | |
6Maer sy verwachteden dat hy soude swellen, oft ter stont doot neder vallen: ende als sy lange verwacht hadden, ende sagen dat hem niet quaets en ouerquam, werden sy verandert, Ga naar margenootd ende seyden dat hy een God was. | |
7Ontrent die selue plaetse hadde de Ouerste des eylants, genaemt Publius, zijn lant, de welcke ons ontfinck, ende herberchde dry daghen vriendelick. | |
8Ende het gheschiedde dat de vader Publii met Ga naar margenoote kortsen, Ga naar margenoot+ ende pijne des ingewants kranck lach: tot welcken Paulus ghinck, ende als hy ghebeden hadde, leyde hy de hant op hem, ende ghenas hem. | |
9Als dat dan gheschiet was, so quamen oock tot hem die andere die kranckheden hadden, ende werden ghenesen. | |
B.10Sy eerden ons oock met veel eeren, ende als wy af voeren, leyden sy op dat [ons] noodich was. | |
11Ende na dry maenden voeren wy af in een schip van Alexandrien, dat in dien lande ouerwintert hadde, ende was gheteeckent met Ga naar margenootf Castor ende Pollux. | |
12Ende als wy tot Syracusen afghekomen waren, bleuen wy daer dry daghen. | |
13Van waer wy ommeuoeren, ende quamen tot Region: ende als na eenen dach de windt Suydt wert, quamen wy des anderen daechs tot Ga naar margenootg Puteolen. | |
14Daer vonden wy broeders, ende werden ghebeden seuen dagen by hen te blijuen: Ende also ghinghen wy na Roomen. | |
15Van waer de broeders van ons ghehoort hebbende, quamen ons teghen tot Appij marckt, ende de dry Tabernen: de welcke Paulus ghesien hebbende, danckte God, ende greep Ga naar margenooth eenen moet. | |
16Ende als wy te Roomen ghekomen waren, de Hooftman ouer hondert gaf de gheuanghenen den Ouersten Hooftman ouer: Ga naar margenooti maer het wert Paulo gheoorloeft op hem seluen te woonen met den Krijchsknecht die hem verwaerde. | |
17Ende het gheschiedde na dry daghen, dat Paulus de Ga naar margenootk meeste der Ioden te samen riep: ende als sy vergadert waren, seyde hy tot hen: Ghy mannen broeders, Ga naar margenootl ick die niet ghedaen en hebbe teghen het volck, ofte de vaderlantsche ghewoonten, ben ghebonden van Ierusalem ouergheleuert in der Romeynen handen. | |
18De welcke my ondersocht hebbende, hebben my willen los laten, om dat gheen oorsake des doots in my en was. | |
19Maer door der Ioden teghenspreken wert ick bedwonghen my op den Keyser te beroepen: niet als oft ick mijn volck yet hadde te verklaghen. | |
C.20Te deser oorsake dan hebbe ick v geroepen om v te sien, ende te spreken: Ga naar margenootm want om de hope Israels ben ick met deser ketene ghebonden. | |
21Doe seyden sy tot hem: Wy en hebben noch brief van dy wt Iudea ontfanghen, noch hier en is niemandt van de broederen ghekomen die yet quaets van dy ghebootschapt oft ghesproken heeft. | |
22Nochtans achten wijt recht, te hooren wat du gheuoelst: want van deser seckten is ons bekent dat daer alomme teghenghesproken wordt. | |
23Ende als sy hem eenen dach gheset hadden, quamen sy vele tot hem in de herberghe: welcken hy het Koninckrijcke Gods wtleyde, ende betuychde: ende bewees hen van Iesu, beyde Ga naar margenootn wt de Wet Mosis, ende wt de Propheten, van des morghens vroech tot den auont. | |
24Ga naar margenooto Ende sommighe gheloofden het ghene dat gheseyt wert, sommighe en gheloofden niet. | |
25Ende als sy onder malcanderen oneens waren, scheydden sy, te wijle dat Paulus een woort seyde: [te weten,] Wel heeft de heylige Gheest door Esaiam den Propheet ghesproken tot onse vaderen, | |
26Ende gheseyt: Ga naar margenootp Gaet tot desen volcke, ende segt: Ghy sult met ooren hooren, ende niet verstaen: ende siende sult ghy sien, ende niet bemercken. | |
27Want het herte deses volcx is vet gheworden, ende sy hebben met de ooren swaerlick ghehoort, ende hare oogen ghesloten: op dat sy niet te eenigher tijt souden met de ooghen sien, ende met de ooren hooren, ende met den herte verstaen, ende hen bekeeren, ende dat ickse salich make. | |
28So zy v dan bekent dat de salicheyt des Heeren den Heydenen ghesonden is: ende dese sullense hooren. | |
29Ende als hy dit gheseyt hadde, ghinghen de Ioden wech, veel vraghens hebbende onder malcanderen. | |
D.30Ende Paulus bleef twee Iaren in zijn eyghen ghehuerde [wooninghe,] ende ontfinckse alle die tot hem quamen, | |
31Predikende het Koninckrijcke Gods, ende leerende vanden Heere Iesu Christo, met alle vrijmoedicheyt onuerhindert. | |
Hier eynden de Handelinghen der Apostelen. |
|