Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Paulus gheeft reden van zijn leere ende leuen, 25. ende ontgaet also de gheesselinge door zijn burgerschap van Roomen. | |
2(Ende als sy hoorden dat hy in Hebreischer talen tot hen sprack, werden sy noch stilder: ende hy seyde:) | |
3Ick ben een Iodisch man, Ga naar margenoota gheboren te Tarsus in Cilicia, ende in deser stadt opgheuoedt Ga naar margenootb aen de voeten Ga naar margenootc Gamalielis, ende Ga naar margenootd neerstelick gheleert in de vaderlicke Wet, vyerich ouer God, ghelijck als ghy alle heden zijt: | |
4Ga naar margenoote Ende hebbe dese leere totter doot veruolcht: bindende ende ouerleuerende in de gheuanckenisse mannen ende vrouwen. | |
5Ghelijck my oock de Ouerpriester ghetuyghenisse gheeft, ende alle de Ouderlingen: van de welcke ick brieuen nam: ende reysde na Damascum tot de broederen, om oock de ghene die daer waren, te binden, ende te Ierusalem te brenghen, om Ga naar margenootf ghepijnicht te worden. | |
6Ga naar margenootg Maer het gheschiedde my, als ick ghinck ende by Damascum quam, ontrent den middach, dat my Ga naar margenooth haestelick een groot licht omsloech vanden Hemel: | |
7Ende ick viel ter Aerden, ende hoorde een stemme tot my segghen: Saul Saul, wat veruolchstu my? | |
8Ende ick antwoordde: Wie bistu Heere? Ende hy seyde tot my: Ick ben Iesus van Nazareth, welcken du veruolghest. | |
9Ende die met my waren, sagen wel het licht, ende waren veruaert, Ga naar margenooti maer de stemme die tot my sprack en hoorden sy niet. | |
B.10Ende ick seyde: Wat sal ick doen Heere? Ende de Heere seyde tot my: Staet op, ende gaet in Damascum, ende daer sal dy gheseyt worden Ga naar margenootk wat du doen moetest. | |
11Ende als ick door de klaerheyt des seluen lichts niet en sach, quam ick te Damascum, geleydt by der hant van de ghene die met my waren. | |
12Ga naar margenootl Ende Ananias een Godureesende man na der Wet, die ghetuyghenisse hadde van allen den Ioden, die daer woonden. | |
13Dese komende ende by [my] staende, seyde tot my: Saul broeder, wort siende, ende te dier seluer vren wert ick siende op hem. | |
14Ende hy seyde: De God onser vaderen heeft dy Ga naar margenootm voorbereyt om synen wille te weten, ende den rechtueerdighen te sien, ende de stemme wt synen monde te hooren. | |
15Want du salt hem een ghetuyghe wesen tot allen menschen, Ga naar margenoot+ van dat du ghesien ende ghehoort hebst. | |
16Ende nu, wat vertoefstu? Staet op, laet dy doopen ende dyne sonden afwasschen, aenroepende den naem des Heeren. | |
17Ga naar margenootn Ende het gheschiedde my, als ick weder te Ierusalem ghekomen was, ende inden Tempel ghebeden hadde, dat ick buyten my seluen wert, | |
18Ende sach hem, dat hy tot my seyde: Ga naar margenooto Haest dy, ende gaet rasschelick wt Ierusalem: want sy en sullen dijn getuygenisse van my niet aennemen. | |
19Ende ick seyde: Heere, sy weten selue dat ick Ga naar margenootp de ghene die in dy geloofden in de gheuanckenisse leyde, ende gheesselde in de vergaderinghen. | |
C.20Ga naar margenootq Ende als het bloet Stephani dijns ghetuyghen ghestort wert, stont ick oock daer by, ende Ga naar margenootr hadde een welbehaghen in synen doot, ende bewaerde de kleederen der ghener die hem doodden. | |
21Ende hy seyde tot my: Ga naar margenoot+ Gaet, Ga naar margenoots want ick sal dy verre tot de Heydenen wtsenden. | |
22Sy hoorden hem tot dit woort: ende verhieuen hare stemme, segghende: Ga naar margenoott Wech vander Aerden met sulck eenen: want het en betaemt niet dat hy leue. | |
23Ende als sy riepen, ende hare kleederen wech wierpen, ende stof in de locht wierpen, | |
24Beual de Ouerste hem inden legher te brenghen, ende seyde datmen hem met gheesselen ondersoecken soude, op dat hy weten mochte waer om sy also op hem riepen. | |
25Ende als sy hem met riemen Ga naar margenootu aenghebonden hadden, seyde Paulus tot den Hooftman ouer hondert die by hem stont: Ga naar margenoot+ Ist v gheoorloeft eenen Roomschen ende onuerwesen mensche te gheesselen? | |
26Als de Hooftman ouer hondert [dat] hoorde, ghinck hy ende verkondichdet den Ouersten, ende seyde: Siet wat du doen salt, want dese mensche is een Romeyn. | |
27Doe ghinck de Ouerste tot hem, ende seyde: Segt my, of du een Romeyn bist? Hy seyde: Ia. | |
28Ende de Ouerste antwoordde: Ick hebbe dit burgerrecht met een groote somme verkregen. Ende Paulus seyde: Maer ick ben oock [burgher] gheboren. | |
29Doe verlieten sy hem terstont, die hem souden ondersocht hebben: ende oock vreesde de Ouerste doe hy wiste dat hy een Romeyn was, ende dat hy hem ghebonden hadde. | |
30Ende als hy des anderen daechs wilde sekerlick weten, waer mede hy vanden Ioden beschuldicht wert, ontsloech hy hem vanden banden, ende hiet de Ouerpriesters ende haren gheheelen Raet komen: ende bracht Paulum af, ende stelde hem voor hen. |
|