Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxi. Capittel.

5. De vriendelicheyt ende ghemeyn ghebet der gheloouighen, 8. vier dochters Philippi propheterssen, 13. den goeden moet Pauli om het cruyce te draghen dat door Agabus ende andere voorseyt was, 20. den raet Paulo ghegheuen van de broeders in Ierusalem. 27. de groote vaerlicheyt daer hy hem in vint, 33. ende hoe hy ontkoemt.

A.1

ENde als wy af gheuaren ende van hen ghescheyden waren, quamen wy recht loops tot Coum, ende des anderen daechs tot Rhodum, ende van daer tot Patara.

2

Ende vonden een schip dat na Phenicen oueruoer, ende ginghen daer in, ende voeren af.

3

Ende als wy Cyprum begonsten te sien, lietent wy ter slincker hant, ende voeren in Syrien, ende quamen tot Tyrum: want het schip soude daer den last ontladen.

4

Ende wy bleuen daer seuen dagen, Discipulen gheuonden hebbende: de welcke door den Gheest seyden tot Paulum, ^a dat hy te Ierusalem niet en soude op gaen.

a Actuum 20.b.16 ende 21.b.12.

5

Ende als wy die daghen ouerghebracht hadden, ghinghen wy wt, ende reysden: ende sy alle met wijf ende kint gheleydden ons tot buyten der stadt.

6

Ende wy knielden aenden oeuer, ende baden, Ende als wy malcanderen ghegroet hadden, traden wy in het schip: ende sy keerden weder na huys.

7

Ende wy de vaert volbracht hebbende, quamen van Tyro tot Ptolemaida: ende groetten de broederen, ende bleuen eenen dach by hen.

8

Ende des anderen daechs, Paulus ende die met hem waren, ghinghen wt, ende quamen tot Cesarien: ende ghegaen in het huys ^b Philippi des Euangelisten, (die een was van de seuen) bleuen wy by hem.

b Actuum 6.a.5.

9

^c Dese hadde vier dochters die maechden waren, ende ^d propheteerden.

c Actuum 2.b.17

d Ioel 2.c.28

B.10

Ende als wy daer vele dagen ghebleuen hadden, quam een Propheet af van Iudea ghenaemt ^e Agabus:

e Actuum 11.c.28.

11

Ende quam tot ons, ende nam den gordel Pauli, ende bandt hem seluen handen ende voeten, segghende: Dit seyt de heylighe Gheest: ^f De man, wiens dese gordel is, sullen de Ioden aldus te Ierusalem binden, ende in der Heydenen handen ouergheuen.

f Actuum 20.c.23. ende 21.d.33.

12

Als wy dit ghehoort hadden, vermaenden ende baden wy, ende die daer woonden, ^g dat hy niet opgaen en soude na Ierusalem.

g Actuum 20.b.16 ende 21.a.4.

13

Doe antwoordde Paulus: ^h Wat weent ⁱ ghy ende breect mijn herte? Want ick ben bereyt niet alleenlick ghebonden te worden, maer oock te steruen te Ierusalem voor den name des Heeren Iesu.

h Actu. 20.c.24.

i Griecx, Maeckt ghy weenende, ende mijn herte brijsselende?

14

Ende als hy hem niet en liet af raden, werden wy ghestilt, segghende: ^k De wille des Heeren gheschiede.

k Matth. 6.b.10 Luce 22.e.42.

15

Ende na die daghen ^l† bereydden wy ons, ende quamen op na Ierusalem.

l† Anders, leyden wy onse packen af,

16

Daer quamen oock [sommighe] Discipulen mede van Cesarea, ende brochten met ons Mnason van Cypren, eenen ouden Discipel, by den welcken wy herberghen souden.

17

Ende als wy te Ierusalem ghekomen waren, ontfinghen ons de broeders gheerne.

18

Ende des anderen daechs ghinck Paulus met ons tot Iacobum: ende alle de Ouderlinghen waren daer vergadert.

19

Ende als hyse gegroet hadde, vertelde hy een yeghelick stuck, wat God onder de Heydenen ghedaen hadde door synen dienst.

C.20

Ende als sy het ghehoort hadden, ⁺ presen sy den Heere: ende seyden tot hem: Du siest broeder, hoe menich duysent Ioden gheloouich gheworden zijn? ende zijn alle vyerich ouer de Wet.

+ Den raet Iacobi, welcken Paulus oock volchde.

21

Ende sy hebben van dy ghehoort, dat du alle de Ioden die onder de Heydenen zijn, leerest de Wet verlaten, segghende: Dat sy hare kinderen niet en moeten besnijden, noch na de [vaderlicke] ghewoonten wandelen.

22

Wat ist dan? Allesins moet de menichte te samen komen: want sy sullen hooren dat du ghekomen bist.

23

Doet dan dit dat wy dy segghen: Wy hebben vier mannen die een belofte ghedaen hebben:

24

Neemt die met dy, ^m ende reynicht dy met hen, ende doet ouer hen dien kost, dat sy hare hoofden scheeren: ende sy sullen alle weten dat het niet en is dat sy van dy ghehoort hebben, maer bewarest selue de Wet in dyne wandelinge.

m Numeri 6.a.9. Actuum 18.b.18.

25

Maer vanden Heydenen die geloouich gheworden zijn, ⁿ hebben wy gheschreuen, ende gheoordeelt, dat sy sulcx niet houden en moeten, ^o dan dat sy hen bewaren van dat den Afgoden gheoffert wort, ende van ^p bloede, ende versticten, ende hoererie.

n Actuum 15.c.23.

o Exodi 20.a.3 Zach. 9.a.7

p Gene. 9.a.4

26

^q Doe nam Paulus die mannen tot hem, ende ghinck den nauolghenden dach ghereynicht in den Tempel, ^r verkondighende de veruullinghe der daghen der reyninghe, tot dat de offerhande voor eenen yeghelicken ^s ghegheuen ware.

q Actuum 24.a.6

r Numeri 6.b.11 Actuum 24.b.18

s Of, gheoffert

27

Ende als de seuen daghen souden veruult worden, saghen hem de Ioden wt Asia inden Tempel, ⁺ ende beroerden gheheel het volck, ende sloeghen de handen aen hem,

+ Paulus wordt gheuangen in den Tempel.

28

Roepende: Ghy Israelitische mannen, koemt te hulpe: dese is de mensche diese alle alomme leert teghen dit volck, ende de Wet, ende dese plaetse: ende oock bouen desen, heeft hy Griecken inden Tempel ghebracht, ende heeft dese heylighe plaetse ^t ghemeyn ghemaeckt.

t Of, ontheylicht.

29

Want sy hadden ^u Trophimum van Ephesen met hem in de stadt ghesien, ende meynden dat hem Paulus inden Tempel ghebracht hadde.

u Actuum 20.a.4 2.Timoth. 4.c.20

D.30

Ende gheheel de stadt wert beroert, ende daer gheschiedde een oploop des volcks: ende sy namen Paulum, ende trocken hem wt den Tempel: ende terstont werden de deuren ghesloten.

31

Ende als sy sochten hem te dooden, quam het gheruchte tot den Ouersten des heyrs, dat gheheel Ierusalem oproerich was.

32

Welcke nam terstont Krijchsknechten, ende Hooftmannen ouer hondert, ende liep tot hen. Als sy dan den Ouersten ende de Krijchsknechten saghen, hielden sy af Paulum te slaen.

33

^x Doe quam de Ouerste by, ende nam hem, ende dede hem met twee ketenen binden: ende vraechde wie hy was, ende wat hy ghedaen hadde.

x Actuum 21.b.11.

34

Ende sy riepen onder het volck, de een dit, de ander dat: ende als hy niet sekers weten en konde, om der beroerten wille, hiet hy hem inden legher brenghen.

35

Ende als hy aen de trappen quam, gheschieddet dat hy van de Krijchsknechten ghedraghen wert, om het ghewelt des volcks.

36

Want de menichte des volcx volchde hem, roepende: ^y Wech met hem.

y Actuum 22.c.22

37

Ende als Paulus soude ten legher ingheleyt worden, seyde hy tot den Ouersten: Ist my gheoorloeft wat tot dy te spreken? Doe seyde hy: Kanstu Griecx?

38

Bistu niet ^z de Egyptenaer, die voor dese daghen oproer maecktest, ende leyddest vierduy-

z Actuum 5.d.37

[fol. 54r]

sent moordenaers inder woestijne?

39

Doe seyde Paulus: Ick ben een Iodisch mensche ^a van Tarsen, een burgher der vermaerder stadt Cilicia: ick bidde dy, laet my spreken totten volcke.

a Actuum 9.b.11 ende 22.a.3.

40

Als hy dat toeghelaten hadde, stont Paulus op de trappen, ende wenckte den volcke met der hant: ende als daer groote stilte gheworden was, sprack hy in Hebreischer tale, segghende: