Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. Christus ordineert ende sendt de tseuentich, 13. veruloect de hardtneckighe, 16. vertroost de syne, ende leert welck de middel der salicheyt zy, 29. ende wie onsen naesten zy, 38. ende prijst Mariam bouen Martham.

A.1

ENde na desen ordineerde de Heere oock noch tseuentich andere, ⁺ ende sandtse wt, twee ende twee voor zijn aensicht, in alle steden ende plaetsen daer hy soude komen.

+ De 70. Discipulen worden gesonden.

2

Ende hy seyde tot hen: ^a Den Oogst [is] groot, ende de arbeyders [zijn] weynich: ^b daerom bidt den Heere des Oogsts, dat hy arbeyders in synen Oogst ^c wtsende.

a Matthei 9.d.37 Ioannis 4.d.35

b 2.Thess. 3.a.1

c Ofte, wtstoote, wtdrijue.

3

^d Gaet henen: siet, ick sende v, als lammeren midden onder de Woluen.

d Matth. 10.b.16

4

^e Draecht gheenen buydel, noch male, noch schoenen: ende ^f en groet niemant op den weghe.

e Matth. 10.a.9 Marci 6.a.8 Luce 9.a.3 ende 22.d.35

f 2.Reg. 4.c.29

5

^g In wat huys ghy in gaet, ⁺ segt eerst: Vrede [zy] desen huyse.

g Matth. 10.b.12 Marci 6.b.10

+ Groetinghe.

6

Ende in dien daer een soon des vredes is, so sal uwen vrede op hem rusten: anders so sal uwen vrede tot v weder keeren.

7

^h Ende blijft inden seluen huyse etende ende drinckende wat van hen [voor geset wort:] ⁱ Want een arbeyder is zijns loons weert. ⁺ En gaet niet vanden eenen huyse in het andere.

h Syrach 29.c.28 1.Corinth. 10.c.27

i Leuitici 19.b.13 Deutero. 24.b.14 ende 25.a.4 Tobie 4.b.15 1.Corint. 9.a.4. 1.Timoth. 5.b.18

+ Arbeyt is loons weert.

8

Ende in wat stadt ghy koemt, ende sy v ontfanghen, eet sulcks als v voorgheleyt wert.

9

Ende heelt de krancke die daer in zijn, ende segt hen: Het Konincrijcke Gods is tot v na by ghekomen.

B.10

^k Ende waer ghy in een stadt koemt, ende sy v niet en ontfanghen, daer wtgaende op hare straten, segt:

k Matth. 10.b.14 Marci 6.b.11 Luce 9.a.5

11

^l Oock den stof die van uwe stadt aen ons hangt, schudden wy v [van ons] af: nochtans weet dit, dat het Koninckrijcke Gods tot v na by ghekomen is.

l Actuum 13.f.51 ende 18.a.6

12

Ick segghe v, ⁺ dat den Sodomiten verdraghelicker wesen sal in dien daghe, dan dier stadt.

+ Verachtinghe der verkondinge des woorts Gods.

13

^m Wee dy Chorazin, wee dy Bethsaida, want waren in Tyro ende Sidone die krachten gheschiet, die in v gheschiet zijn, sy souden voortijden in sack ende asschen sittende, bekeert geworden hebben.

m Matth. 11.c.21

14

Daerom sal het Tyro ende Sidoni verdragelicker wesen in het oordeel, dan v.

15

Ende du Capernaum, die tot den Hemel verheuen bist, salt tot der Hellen vernedert worden.

16

ⁿ Wie v hoort, die hoort my: Wie v verworpt, die ^o verworpt my: ^p Ende wie my verworpt, die verworpt oock den ghenen die my ghesonden heeft.

n Matth. 10.e.40 Marci 9.d.37 Ioannis 13.c.20

o Ofte, veracht, versmaet.

p 1.Thess. 4.a.8

17

Ende die tseuentich keerden wederom met blijschap, ⁺ segghende: Heere, de Duyuelen worden ons oock in dynen naem onderworpen.

+ De Duyuel is den Apostelen onderworpen.

18

Ende hy seyde tot hen: ^q Ick sach den Satan vallen wt den Hemel, als eenen blixem.

q Apoc. 12.a.9

19

Siet, ^r ick gheue v macht op Slanghen ende Schorpioenen te treden: ende teghen alle macht des vyants: ende gheen dinck en sal v schaden.

r Marci 16.b.18 Actuum 28.a.5

C.20

Nochtans en verblijdt v daer in niet, ⁺ dat de Gheesten v onderworpen worden: maer verblijt v, dat uwe namen geschreuen zijn inden Hemel.

+ Waerom men blijde zijn sal.

21

^s Ter seluer vre verheuchde hem Iesus in den gheest, ende seyde: Ick ^t dancke dy Vader, Heere des Hemels ende der Aerden, dat du dese dinghen voor de ^u wijse ende verstandighe verborgen hebst, ende hebtse den kleynen gheopenbaert, Ia Vader, want het heeft dy also behaecht.

s Matthei 11.c.25

t Oft Loue, prijse, of belijde

u Iob 5.b.12 Esaie 29.b.14 1.Corinth. 1.b.19 ende 2.a.7 2.Corinth. 3.b.14

22

^x Ende hy omghekeert tot synen Discipulen, seyde: Alle dinck is my van mynen Vader ouerghegeuen: ende niemant en weet wie de Sone is, dan de Vader: ende wie de Vader is, dan de Sone,

x Psalm. 8.a.7 Ioannis 3.d.35 ende 17.a.2 1.Corinth. 15.c.27 Philip. 2.b.10 Hebr. 2.a.8

[fol. 27v]

ende dien het de Sone sal willen ^y openbaren.

y Grece, ontdecken

23

Ende [andermael] omghekeert zijne tot de Discipulen bezijden, seyde hy: ^z Salich zijn de ooghen die sien dat ghy siet.

z Matth. 13.b.16

24

Want ick segghe v, ^a dat veel Propheten, ende Koninghen hebben begeert te sien dat ghy siet, ende en hebbent niet ghesien: ende te hooren dat ghy hoort, ende hebbent niet ghehoort.

a 1.Petri 1.b.10

25

^b Ende siet, een Schriftgheleerde stont op, versoeckende hem, ende seggende: Meester, Wat sal ick doen dat ick het eewige leuen besitten mach?

b Matth. 22.d.35 Marci 12.c.28

26

Ende hy seyde tot hem: ⁺ Wat is in de Wet gheschreuen? Hoe leestu?

+ Hoemen het rijcke Gods besit.

27

Hy antwoordde ende seyde: ^c Du salt den Heere dynen God lief hebben wt gheheel dijn herte, ende wt gheheel dyne ziele, ende wt gheheel dyne kracht, ende wt gheheel dijn verstant: ^d ende dynen naesten ghelijck dy seluen.

c Deuteron. 6.a.5 ende 10.b.12 ende 30.a.6

d Leuitici 19.b.18 Roman. 13.a.9. Galat. 5.b.14 Iacobi 2.a.8

28

Ende hy seyde hem: Du hebst wel gheandtwoort: doet dat, ende du salt leuen.

29

Ende hy willende hemseluen rechtueerdigen, ⁺ seyde tot Iesum, ende wie is dan mijn naeste?

+ Wie onsen naesten zy.

D.30

Iesus antwoordde, ende seyde: Een mensche quam af van Ierusalem na Iericho, ende viel onder de moordenaers, de welcke hem oock syne kleederen wtghetoghen, ende hem ghewondt hebbende, zijn henen ghegaen, ende lieten hem half doot ligghen.

31

Ende het gheschiedde dat een Priester by gheualle den seluen wech af quam, ende als hy hem sach, ginck hy voorby.

32

Desgelijcx oock een Leuijt, als hy by die plaetse quam, na dien hy by hem ghekomen was, ende hem ghesien hadde, is hy voorby ghegaen.

33

Maer een Samaritaen reysende, quam by hem, ende als hy hem sach, wert hy met barmherticheyt beweecht:

34

Ende tot hem gaende, verbandt [hem] syne wonden, gietende daer in Olye ende wijn: ende leggende hem op zijn eygen beeste, voerde hem in de herberghe, ende droech sorghe voor hem.

35

Des anderen daechs als hy wech reysen soude, tooch hy twee penninghen wt, ende gafse den weert, ende seyde tot hem: Draecht sorghe voor hem: ende wat du meer salt wtleggen, dat sal ick dy betalen, als ick weder kome.

36

Wie dan van desen dryen dunct dy, de naeste gheweest te syne den ghenen die onder de moordenaers gheuallen was?

37

Hy seyde: Die barmherticheyt aen hem ghedaen heeft. So seyde dan Iesus tot hem: Gaet henen, ende doet du oock desghelijcks.

38

Ende het gheschiedde daer sy reysden, dat hy in een vleck ginck: ⁺ ende een vrouwe ghenaemt Martha, ontfinck hem in haer huys.

+ Christus wort van Martha ontfangen te gaste.

39

Dese hadde een suster ghenaemt Maria, de welcke oock sittende aen de voeten Iesu, hoorde syne woorden.

E.40

Ende Martha was seer bekommert met veel dienens, ⁺ ende tradt toe, ende seyde: Heere, vraechstu daer niet na, dat mijn suster my laet alleen dienen? Segt haer dat sy my helpe.

+ Maria de suster Martha bekommert haer met Gods woordt te hooren.

41

Ende Iesus antwoordde, ende seyde tot haer: Martha, Martha, du bist sorchfuldich ende ontrust in vele dinghen,

42

Maer een dinck is noodich: Maria heeft het goede deel wtuerkoren, ^e het welcke van haer niet en sal wechghenomen worden.

e Psalmo. 27.a.4.