Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Raetslach teghen Christum, 6. verantwoordinge voor een vrouwe van de wtghestortte salue, 21. Insettinghe des Nachtmaels, 27. swackheyt der Discipulen, 41.Iudas verraderie, 54. Petrus verloocheninghe ende berouw, 46. De vanginghe Christi, 57. zijn beschuldinghe, 65. ende gewelt hem aenghedaen. | |
A.1ENde Ga naar margenoota na twee daghen was het Pascha, Ga naar margenoot+ ende de feeste des soeten broodts, ende de Ouerpriesters ende Schriftgheleerde sochten hoe sy hem met liste vanghen ende dooden mochten. | |
2Ende sy seyden: Niet op den Feestdach, op dat daer gheen oproer in den volcke worde. | |
3Ga naar margenootb Ende als hy te Bethanien was, Ga naar margenoot+ in Simonis des melaetschen huys, ende ter tafel satt, quam een vrouwe met een Ga naar margenoot* glas kostelicker ende onuerualschter Narden salue, ende het glas brekende, heeftse hem die wtghegoten op het hooft. | |
4Ende daer waren sommighe die dat onweerdelick namen, by haerseluen, segghende: Waert toe is dit verlies der saluen gheschiet? | |
5Want sy konde meer dan voor drye hondert penninghen verkocht, ende den armen ghegheuen worden: ende sy murmureerden tegen haer. | |
6Maer Iesus seyde: laetse [met vreden] wat zijt ghy haer moeyelic? Sy heeft een goet werck aen my ghewracht. | |
7Ga naar margenootc Want de arme hebt ghy altijdts met v, Ga naar margenoot+ ende wanneer ghy wilt kont ghy hen goet doen: maer my sult ghy niet altijt hebben. | |
8Sy heeft gedaen dat sy konde, sy Ga naar margenootd is voor gekomen om mijn lichaem te saluen ter begrauinge. | |
9Voorwaer segge ick v, waer dit Euangelium gepredickt sal worden in de geheele werelt, daer sal oock gheseydt worden wat sy gedaen heeft tot harer ghedachtenisse. | |
B.10Ga naar margenoote Ende Iudas Iscarioth een van de twaelue, Ga naar margenoot+ ghinck henen tot de Ouerpriesters om hem hen Ga naar margenootf te verraden. | |
11Als sy dat hoorden, werden sy verblijdt ende beloefden hem ghelt te geuen. Ende hy sochte hoe hy hem bequamelick Ga naar margenoot* ouerleueren mochte. | |
12Ga naar margenootg Ende op den eersten dach Ga naar margenooth des soeten broots, als men het Pascha slachtede, Ga naar margenoot+ seyden syne Discipulen tot hem: Waer wiltu dat wy henen gaen bereyden, dat du het Pascha etest? | |
13Ende hy sandt wt twee van syne Discipulen, ende seyde tot hen: Gaet in de stadt, ende v sal te ghemoet komen, een mensche draghende een kruycke waters: Volcht hem na. | |
14Ende so waer hy in gaet, segt tot den Huysheere, de Meester seyt: Waer is de gastkamer, daer ick het Pascha met myne Discipulen eten sal? | |
15Ende hy sal v toonen een groote sael gespreyt ende bereyt, daer sult ghy voor ons bereyden. | |
[Folio 20v]
| |
16Ende syne Discipulen ghinghen wt, ende quamen in de stadt, ende vonden gelijck hy hen geseyt hadde: ende bereydden het Pascha. | |
18Ende als sy ter tafel saten ende aten, seyde Iesus: Ga naar margenoot+ Voorwaer segge ick v: Ga naar margenootk Een van v die met my eet, sal my verraden. | |
19Ende sy begonsten bedroeft te worden, ende een na den anderen tot hem te seggen: Ben ickt? Ende een ander: Ben ickt? | |
C.20Iesus antwoordde ende seyde tot hen: [het is] een van den twaeluen die met my in de schotel dopt. | |
21De Sone des menschen gaet henen ghelijck van hem gheschreuen is: maer wee dien mensche, door wien de Sone des menschen verraden wort. Het ware dien mensche goet waer hy niet gheboren. | |
22Ga naar margenootl Ende als sy aten, nam Iesus het broot: ende als hy ghedanckt hadde, heeft hy dat gebroken, ende hen ghegheuen, ende gheseyt: Nemet, etet: dit is mijn lichaem. | |
23Ende nam den Drinckbeker, ende ghedanckt hebbende, heeften hen ghegheuen,: ende sy droncken alle daer wt. | |
24Ende hy seyde tot hen: Ga naar margenoot+ Dit is mijn bloedt des Nieuwen Testaments, dat voor vele vergoten werdt. | |
25Voorwaer segge ick v, ick en sal van nu voort aen niet meer van der vrucht des wijngaerts drincken, tot op dien dach wanneer ickse nieuw drincken sal, in het Koninckrijcke Gods. | |
26Ende als sy den lofsanck geseyt hadden, ginghen sy wt na den Olijfberch. | |
27Ga naar margenootm Ende Iesus seyde tot hen: Ga naar margenoot+ Ghy sult in deser nacht alle aen my gheergert worden. Want daer is gheschreuen, Ga naar margenootn Ick sal den Herder slaen, ende de schapen sullen verstroyt worden. | |
29Ende Petrus seyde tot hem: Of sy oock alle gheerghert worden, so en sal ick niet [geergert worden.] | |
D.30Ende Iesus seyde tot hem: Voorwaer segghe ick dy, dat du my heden in desen seluen nacht dryemael versaken salt, eer de hane tweemael kraeyen sal. | |
31Ga naar margenooto Ende hy seyde noch veel meer: Al moeste ick met dy steruen, so sal ick dy niet versaken: Desghelijcks seyden sy oock alle. | |
32Ga naar margenootp Ende sy quamen in een plaetse ghenaemt Gethsemanne: Ga naar margenoot+ ende hy seyde synen Discipulen: Sitt hier tot dat ick henen gae ende bidde. | |
33Ende hy nam Petrum ende Iacobum ende Ioannem met hem, ende begonste verschrickt ende weemoedich te worden. | |
34Ende seyde tot hen: Ga naar margenootq Mijn ziele is bedroeft tot der doot: blijft hier ende waeckt. | |
35Ga naar margenootr Ende een weynich voortghegaen [zijnde] is neder gheuallen in de Aerde, ende badt, So het moghelick ware, dat die vre van hem voorby ghinghe. | |
36Ende hy seyde: Ga naar margenoot+ Abba O Vader, alle [dinck] is dy mogelick: Neemt desen Drinckbeker van my wech: Ga naar margenoots Nochtans niet wat ick wil, maer wat du wilt. | |
37Ende hy quam ende vantse slapende, ende seyde tot Petrum: Simon, slaepstu? Kanstu niet een vre met my waken? Ga naar margenoot+ | |
38Waeckt ende bidt, op dat ghy niet in versoeckinghe komet: Ga naar margenoott De gheest is ghewillich, maer het vleesch is kranck. | |
39Ende wederom henen gegaen [zijnde] badt hy, ende seyde de selue woorden. | |
E.40Ende wederom gekeert, vant hyse wederom slapende, want hare ooghen waren beswaert, ende wisten niet wat sy hem antwoorden souden. | |
41Ende hy is ten derdenmael ghekomen, ende seyde tot hen: Slaept voort aen ende rust, Het Ga naar margenoot* is ghenoech, de vre is ghekomen: Siet de Sone des menschen werdt Ga naar margenoot† ouergheleuert in der Sondaren handen. | |
43Ga naar margenootu Ende terstont als hy noch sprack: quam Iudas een van de twaelue, ende een groote schare met hem, met sweerden ende stocken, van de Ouerpriesters ende Schriftgeleerde, ende Ouderlinghen. | |
44Ende die hem verriet, hadde hen een gemeyn teecken gegeuen, ende geseyt: Dien ick kussen sal, die ist, vangt hem, ende leydt hem voorsichtelick. Ga naar margenoot+ | |
45Ende als hy gekomen was, terstont tot hem gaende, seyde hy: Rabbi, Rabbi, ende Ga naar margenootx kuste hem. | |
46Ende sy hebben hare handen aen hem gheslaghen: ende hem gheuanghen. | |
47Ende een van die daer by stonden, track zijn sweert wt, Ga naar margenoot+ ende sloech des Ouerpriesters dienstknecht, ende hiew hem de oore af. | |
48Ende Iesus antwoorddende, seyde tot hen: Ghy zijt wtghegaen met sweerden ende stocken, als tot eenen moordenaer, om my te vanghen. | |
49Ick was dagelicx by v, in den Tempel leerende, ende ghy hebt my niet geuangen. Maer [dit geschiet] op dat de Ga naar margenooty Schriften veruult worden. Ga naar margenoot+ | |
51Ende een Ionghelinck volchde hem na, ghekleet met lijnwaet ouer het bloote lijf, ende de Ionghelinghen grepen hem aen. | |
52Ende hy verliet het lijnwaedt, ende vloodt naeckt van hen. | |
53Ga naar margenoota Ende sy leydden Iesum tot den Ouerpriester: ende daer vergaderden met hem alle de Ouerpriesters ende Ouderlingen ende Schriftgeleerde. | |
54Ende Petrus volchde hem van verre na, tot in de sale des Ouerpriesters, ende hy was mede sittende met den Dienaeren, hem warmende. | |
55Ga naar margenootb Ende de Ouerpriesters ende de gheheele Raet sochten ghetuyghenisse teghen Iesum om hem te dooden, Ga naar margenoot+ ende vonden gheen. | |
56Want vele ghetuychden valschelick teghen hem, ende de ghetuyghenissen Ga naar margenootc en quamen niet ouer een. | |
57Ende sommighe stonden op, ende ghetuychden valschelick teghen hem, segghende: | |
58Wy hebben hem hooren segghen: Ga naar margenootd Ick sal desen Tempel die met handen ghemaeckt is, afbreken, ende in drye daghen eenen anderen sonder handen ghemaeckt, optimmeren. | |
49Ende noch quamen hare ghetuyghenissen also niet ouer een. | |
G.60Ga naar margenoote Ende de Ouerpriester int midden opstaende, vraechde Iesum, segghende: Antwoortstu niet? Wat betuyghen dese teghen dy? | |
61Ga naar margenootf Ende hy sweech stille, Ga naar margenoot+ ende antwoordde niet. Doe vraechde hem de Ouerpriester wederom, ende seyde hem: Bistu die Christus de Sone des ghepresen [Gods:] Ga naar margenoot+ | |
62Ende Iesus seyde: Ick bent: Ga naar margenootg Ende ghy sult den Sone des menschen sien sitten ter rechter hant der kracht [Gods] ende komen met de wolcken des Hemels. | |
63Ende de Ouerpriester scheurde syne kleederen ende seyde: Wat behoeuen wy meer ghetuyghen? | |
64Ghy hebt ghehoert de lasteringe: Wat dunct | |
[Folio 21r]
| |
v? Sy veroordeelden hem alle des doodts schuldich te zijn. | |
65Ende sommighe begonsten op hem te spouwen, Ga naar margenoot+ ende zijn aensicht te bedecken, ende met Ga naar margenooth vuysten te slaen, ende tot hem te segghen: Propheteert [ons:] ende de Dienaers gauen hem kinnebacslaghen. | |
66Ga naar margenooti Ende doe Petrus beneden in de sale was, quam een van des Ouerpriesters dienstmaechden. | |
67Ga naar margenootk Ende als sy Petrum sach warmende, sach sy hem aen, ende seyde: Du waerst oock met Iesu van Nazareth. | |
68Ende hy heuet versaeckt, segghende: Ga naar margenoot+ Ick en kenne [hem niet] noch en weet oock niet wat du segst. Ende hy ginck in de voorsael, ende de Haen kraeydde. | |
69Ende als hem de dienstmaecht wederom sach, begonst sy te segghen tot de ghene die daer stonden: Dese is oock van dien. | |
H.70Maer hy versaecktet wederom. Ende een weynich daer na seyden wederom tot Petrum die daer by stonden: Voorwaer du bist van dien, want du bist een Galileer, ende dyne sprake koemt ouer een. | |
71Ende hy begonst te vloecken ende te sweeren, [segghende:] Ick en kenne den mensche niet daer ghy af segt: | |
72Ende de Haen kraeydde andermael, ende Petrus wert gedachtich des woorts dat hem Iesus gheseyt hadde: Ga naar margenootl Eer de Haen tweemael kraeyen sal, saltu my dryemael versaken: ende hy begonst te weenen. |
|