Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Iesus de Duyuels wt den mensche drijuende, 11. laet hen toe in de swijnen te gaen, 25. daerna een vrouwe vanden bloetganck ghenesen hebbende, 35. verwect hy de dochter Iairi. | |
A.1ENde Ga naar margenoota sy quamen ouer op dander zijde van der Zee, Ga naar margenoot+ in der Gadarenen lant. | |
2Ende als hy wt het schipken ghegaen was, quam hem terstont te gemoet een mensche wt de grauen, met eenen onreynen Gheeste. | |
3De welcke zijn wooninghe in de grauen hadde, ende niemant en konde hem binden, oock met gheene ketenen. | |
4Want hy hadde menichmael met boeyen ende met ketenen ghebonden gheweest, ende de ketenen waren van hem in stucken ghebroken, ende de boeyen ghebrijselt, ende niemant konde hem temmen. | |
5Ende hy was alle tijdt dach ende nacht op de berghen, ende in de grauen, roepende ende slaende hem seluen met steenen. | |
6Als hy Iesum van verre sach, liep hy ende viel voor hem neder. | |
7Ende riep met luyder stemmen, Ga naar margenoot+ segghende: Wat hebbe ick met dy te doen, Iesu des Alderhoochsten Gods Sone? Ic besweere dy by God, dat du my niet pijnigest. | |
8(Want Iesus seyde tot hem: Gaet wt du onreyne gheest wt den mensche.) | |
9Ende hy vraechde hem: Hoe bistu ghenaemt? Hy antwoordde ende seyde: Mijn naem is Ga naar margenootb Legio, want onser zijn vele. | |
B.10Ende hy badt hem seer dat hy hem wt dien lande niet drijuen soude. | |
11Ende daer by de bergen was een groote kudde swijnen weydende. | |
12Ende alle de Duyuels baden hem, seggende: Sendt ons tot de swijnen, dat wy in die varen. | |
13Ende Iesus liet hen dat terstona toe: ende de onreyne Gheesten wtgeuaren zijnde, voeren in de swijnen, ende de kudde storte krachtelick van bouen af in de Zee. Ga naar margenoot+ (Daer wasser omtrent twee duysent) ende verdroncken alle in de Zee: | |
14Ende de swijnherders vluchteden, ende boot- | |
[Folio 16r]
| |
schappent in de stadt, ende op de velden: ende sy quamen wt om te sien wat daer gheschiet was. | |
15Ende sy quamen tot Iesum, ende saghen den besetenen die het Legioen gehadt hadde sittende bekleedt, ende verstandich: ende sy vreesden. | |
16Ende die het ghesien hadden, vertelden hen wat den besetenen gheschiedt was, ende van de swijnen. | |
18Ende als hy in het schipken Ga naar margenootd getreden was, badt hem de ghene die beseten gheweest hadde, dat hy mochte met hem zijn. | |
19Ende Iesus liet het hem niet toe, maer seyde hem: Ga naar margenoot+ Gaet henen in dijn huys, tot de dyne, ende bootschapt hen, hoe groote dingen dy de Heere ghedaen heeft, ende [hoe hy] dyner ontfermt heeft. | |
C.20Ende hy ghinck ende begonste te prediken Ga naar margenoote in de thien steden hoe groote dinghen hem Iesus ghedaen hadde: so dat sy hen alle verwonderden. | |
21Ga naar margenootf Als Iesus nu wederom ouer geuaren was in het schipken, op de ander zijde, so is daer een groote schare by hem vergadert, ende hy was by der Zee. | |
22Ende siet daer quam een Ouerste der Ga naar margenootg Synagogen, Ga naar margenoot+ ghenaemt Iairus, ende hem siende viel hy hem ten voeten: | |
23Ende badt hem seere, segghende: Mijn dochter leydt in het wterste: Ick bidde dy dat du komest ende de handen op haer legghest, op dat sy ghesont worde, ende leue. | |
24Ende hy ghinck henen met hem, ende een groote schare volchde hem, so dat sy hem dronghen. | |
25(Ga naar margenooth Ende daer was een vrouwe die twaelf iaer lanck den bloetganck ghehadt hadde, Ga naar margenoot+ | |
26Ende veel gheleden hadde van vele Medecijnmeesters: ende hadde alle haer goedt [daer aen] te coste gheleydt, ende gheen hulpe gheuonden, maer het was met haer meer ergher geworden. | |
27Als sy van Iesu ghehoort hadde, is sy ghekomen onder de schare van achter, ende raeckte zijn kleedt. | |
28Want sy seyde: Indien ick alleenlick zijn kleederen raecke, ick sal ghesont worden. | |
29Ende terstont is de Fonteyne haers bloedts verdroocht: ende sy geuoelde aen haer lijf dat sy vander plaghe ghenesen was. | |
D.30Ende Iesus bekende terstont in hemseluen de kracht die van hem wtghegaen was, ende keerde hem omme in de schare, seggende: Wie heeft myne kleederen gheraeckt? | |
31Doe seyden syne Discipulen: Du siest dat de schare dy dringhet, ende segstu: Wie heeft my gheraeckt? | |
32Ende hy sach rontomme, om haer te sien die dat ghedaen hadde. | |
33Ende de vrouwe met vreese ende beuen bekennende dat in haer gheschiet was, is ghekomen ende hem ten voeten gheuallen, ende seyde hem alle de waerheydt. | |
34Ende hy seyde tot haer: Ga naar margenoot+ Dochter, dijn gelooue heeft dy geholpen, gaet met vreden, ende weest ghenesen van dyner plaghen.) | |
35Ga naar margenooti Als hy noch sprack, quamen sommige vanden Ouersten der Synagogen, ende seyden: Dijn dochter is ghestoruen, wat quelstu den Meester langher? | |
36Ende Iesus terstont ghehoort hebbende dat woort dat geseyt werdt, seyde tot den Ouersten der Synagogen, Vreest niet, gelooft alleenlick. | |
37Ende liet niet toe dat hem yemant nauolchde, dan Petrus ende Iacobus, ende Ioannes de broeder Iacobi. | |
38Ende hy quam in het huys des Ouersten der Synagogen, ende sach de woelinge die daer seer weenden ende huylden. | |
39Ende ingaende seyde hy tot hen: Wat zijt ghy beroert, ende wat weent ghy? Het dochterken is niet doot, Ga naar margenoot+ Ga naar margenootk maer het slaept. | |
40Ende sy belachten hem, ende hy dreefse alle wt, ende nam by hem den vader ende moeder des dochterkens, ende de ghene die by hem waren, ende ghinck in daer het dochterken lach, | |
41Ende hy greep dat dochterken by der hant, ende seyde: Talitha Kumi, dat is in Duytsch, du dochterken, ick segghe dy, staet op: | |
42Ende terstont stont dat dochterken op, ende wandelde, want het was twaelf Iaer oudt, ende sy verschrickten met groote verschrickinghe. | |
43Ende hy gheboodt hen seere, dat niemant dat weten soude, ende seyde datmen haer te eten geuen soude. |
|