Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

3. De gichtsiecke wort ghenesen te Capernaum, 14. Mattheus wort gheroepen van Iesu, 18. die de syne ontschuldicht aengaende het vasten, 23. ende den Sabbath.

A.1

ENde ^a na sommighe dagen quam hy wederom in Capernaum, ende het wert gehoort dat hy in een huys was.

a Matth. 9.a.1 Luce 5.b.17

2

Ende terstont vergaderden vele tot hem, also dat oock die plaetsen ontrent der deuren hen niet meer konden begrijpen, ende hy sprack hen het woort.

3

Ende daer quamen [sommige] tot hem, ⁺ brenghende eenen ghichtsiecken die van vieren ghedraghen wert.

+ De ghichtighe wort ghesont.

4

Ende als sy niet en konden by hem komen ouermits de scharen, ontdeckten sy het dack der plaetsen daer hy was: ende als sy het doorgebroken hadden, lieten sy het bedde daer de ghichtsiecke op lach, neder met koorden.

5

Ende Iesus haer gelooue siende, ⁺ seyde tot den ghichtsiecken: Sone, dyne sonden zijn dy vergeuen.

+ Christus vergeeft de sonden.

6

Ende daer saten sommige van de Schriftgeleerde ende ouerdachten in haer herte:

7

Wat spreeckt dese also ^b lasteringe? Wie is hy die ^c de sonden vergeuen mach dan alleen God?

b Oft, ongodlick.

c Iob. 14.a.4. Psalm. 32.a.5 Esai. 43.c.25

8

Ende Iesus terstondt in synen gheest bekent hebbende dat sy also in haerseluen ouerdachten, seyde tot hen: Wat ouerdenckt ghy dese dingen in uwe herten?

9

Welck is lichter te seggen tot den ghichtsiecken, dyne sonden zijn dy vergeuen: of te seggen: Staet op, ende neemt dijn bedde, ende wandelt.

B.10

Ende op dat ghy moecht weten dat de Sone des menschen macht heeft de sonde op der Aerden te vergeuen (seyde hy tot den ghichtsiecken.)

11

Ick segghe dy, staet op, neemt dijn bedde op, ende gaet henen in dijn huys.

12

Ende terstont is hy opgestaen, ende zijn bedde ghenomen hebbende, ghinck hy wt in haerder aller teghenwoordicheydt, so dat sy hen alle verwonderden, ende presen God, segghende: wy en hebben noyt desghelijcx ghesien.

13

^d Ende hy ghinck wederom wt by der Zee, ende alle de schare quam tot hem, ende hy leerdese.

d Matth. 9.a.9 Luce 5.c.27

14

Ende voorby gaende, ⁺ sach hy Leui [den sone] Alphei sitten op den tol: ende seyde tot hem: Volcht my na: Ende hy stont op, ende volchde hem na.

+ Mattheus wort geroepen

15

Ende het gheschiedde als hy ter tafel satt in desseluen huys, datter oock vele tollenaren ende sondaren mede aen saten met Iesu ende syne discipulen. Want daer warender vele, die hem na gheuolcht waren.

16

Ende de Schriftgeleerde ende Phariseen siende dat hy att met de tollenaren ende sondaren, seyden tot syne Discipulen: Waerom eet ende drinckt hy met de tollenaren ende sondaren?

17

Ende Iesus dat ghehoort hebbende, seyde tot hen: ⁺ Die ghesont zijn, behoeuen den Medecijnmeester niet, maer die kranck zijn: ^e Ick ben niet gekomen om te roepen die rechtueerdige: maer de sondaren tot bekeeringhe.

+ Rechtueerdige. Sondaers.

e Matth. 9.b.13 ende 21.d.31 Luce 5.d.32 ende 19.b.10 1 Timot. 1.b.15

18

^f Ende de Discipulen Ioannis ende der Phariseen vasteden, ende sy quamen ende seyden tot hem: Waerom vasten de Discipulen Ioannis ende der Phariseen, ende dyne Discipulen en vasten niet?

f Matth. 9.b.14 Luce 5.d.33

19

Iesus seyde tot hen: ^g Konnen de bruyloftskinders vasten, dewijle de Bruydegom by hen is? So lange tijdt als sy den Bruydegom by hen hebben, konnen sy niet vasten.

g Esai. 62.a.5 2 Corint. 11.a.2

C.20

Maer de daghen sullen komen, ⁺ dat de Bruydegom van hen sal ghenomen worden, ende dan sullen sy vasten in die daghen.

+ Christus voorseydt dat syne Discipulen na zijn hemeluaert vasten ende verdruckinghe lijden sullen.

21

Niemant en lapt eenen lap rouw ongheuolt lakens in een oudt kleet, anders so scheurt die nieuwe lap van het oude, ende de scheure wort ergher.

22

Ende niemant doet ^h nieuwen wijn in oude ledersacken: anders, de nieuwe wijn scheurt de oude ledersacken, ende de wijn wort wt gestort, ende de ledersacken verderuen: Maer nieuwen wijn moetmen in nieuwe ledersacken doen.

h Sapient. 1.a.4. Act. 2.a.4

23

ⁱ Ende het geschiedde dat hy op den Sabbath door het ghesaeyde ginck, ⁺ ende syne Discipulen begonsten int gaen aren te plucken.

i Matth. 11.a.1 Luce 6.a.1 Deut. 23.c.25

+ Den Sabbath vieren.

24

Ende de Phariseen seyden tot hem: Siet, Waerom doen sy op den Sabbath dat ^k niet geoorloeft en is?

k Exod. 20.b.10

25

Ende hy seyde tot hen: Hebt ghy noyt ghelesen ^l wat Dauid dede als hy in noode was ende hem hongherde, ende die met hem waren [te weten,]

l 1.Sam. 21.a.6

26

Hoe hy ghegaen is in dat huys Gods ten tij-

[fol. 15r]

de Abiathars des Ouerpriesters, ende gheeten heeft de thoonbrooden die niemande geoorloeft waren te eten, ^m dan den Priesteren, ende heeftse oock gegeuen den genen die met hem waren.

m Exod. 29.d.34 Leuit. 8.d.31 ende 24.a.9

27

Ende hy seyde tot hen: De Sabbath is ghemaeckt om den mensche, ende niet de mensche om den Sabbath.

28

ⁿ So is dan de Sone des menschen een Heere oock ouer den Sabbath.

n Matth. 12.a.8 Luce 6.a.5