Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xx. Capittel.

1. Door de ghelijckenisse vanden wijngaert, bewijst Iesus de gelegentheyt des Koninckrijcx der Hemelen, 17. voorseyt zijn doot ende verrijsenisse, 22. wedersendt de syne tot het cruyce, 25 de selue aftreckende van alle eergiericheyt, 30. ende voorby gaende, verlicht hy twee blinde.

A.1

VVant het Koninckrijcke der Hemelen is ghelijck eenen Huysheere, ⁺ die des morghens vroech wtginck om arbeyders te hueren in synen wijngaert.

+ De arbeytslieden worden tot den wijgaert ghehuert.

2

Ende als hy met de arbeyders eens gheworden was voor eenen penninck des daechs, sandt hyse in synen wijngaert.

3

Ende wtgaende ontrent de derde vre, sach hy andere op de Marckt ledich staen:

4

Ende hy seyde tot hen: Gaet ghy oock in mynen wijngaert: ende wat recht is, sal ick v geuen.

5

Ende sy ginghen. Wederom wtgaende ontrent der sester, ende der negenster vren, dede hy desghelijcx.

6

Ende wtgaende ontrent der elfster vren, heeft hy andere gheuonden ledich staende, ende seyde tot hen: Wat staet ghy hier den gheheelen dach ledich?

7

Sy segghen hem: Want ons niemandt ghehuert en heeft. Hy seyde tot hen: Gaet ghy oock in mynen wijngaert, ende ghy sult ontfanghen wat recht is.

8

Ende als het nu late geworden was, seyde de Heere des wijngaerts tot synen ^a Ontfangher: Roept de arbeyders, ende betaelt hen den loon, beghinnende van de laetste tot de eerste.

a Oft, Besorger,

9

Ende als sy gekomen waren, die ontrent der elfster vren ghehuert waren, ontfinghen sy een yeghelick eenen penninck.

B.10

Ende de eerste oock komende, meynden dat sy meer ontfanghen souden: maer sy ontfinghen oock een yeghelick eenen penninck.

11

Ende doe sy dien ontfanghen hadden, murmureerden sy teghen den Huysheere.

12

Segghende: Dese laetste hebben een vre ghearbeyt, ende du hebse ons ghelijck gemaect, die wy den last des daechs, ende de hitte ghedragen hebben.

13

Ende hy antwoorddende, seyde tot eenen van hen: Vrient, ick en doe dy gheen onrecht: en bistu niet met my eens gheworden om eenen penninck?

14

Neemt wech dat dyne is, ende gaet henen. Ick wil desen laetsten oock gheuen ghelijck als dy.

15

^b Oft, en ist my niet gheoorloeft te doen wat ick wil in mijn goet? ⁺ Is dijn ooge boos, om dat ick goet ben?

b Roman. 9.c.21

+ Quade ooghe.

16

^c Also sullen de laetste, de eerste zijn: ende de eerste, de laetste. ^d Want vele zijnder geroepen, ende luttel wtuerkoren.

c Matth. 19.d.30 Marci 10.d.31 Luce 13.d.30

d Matth. 22.b.14

17

^e Ende Iesus opgaende na Ierusalem, nam de twaelf Discipulen alleen, in den wech, ende seyde tot hen:

e Matth. 16.c.21 ende 17.c.22 Marci 8.d.31 ende 9.d.31 ende 10.d.32 Luce 9.c.22 ende 18.d.31 ende 24.a.7

18

Siet, wy gaen op na Ierusalem, ende de Sone des menschen sal den Ouerpriesteren ende Schriftgheleerden ouergheleuert worden, ende sy sullen hem ter doot veroordeelen. ⁺

+ Christus voorseyt zijn lijden.

19

^f Ende sy sullen hem den Heydenen ouerleueren, om te bespotten, ende te gheesselen, ende te cruycen, ende ten derden daghe sal hy opstaen.

f Matth. 27.a.2 Luce 23.a.1 Ioan 18.c.28 Act. 3.b.13

C.20

^g Doe quam de moeder der kinderen Zebedei tot hem met hare sonen, aenbiddende hem, ende begheerende wat van hem. ⁺

g Marci. 10.d.35

+ De kinderen Zebedei.

21

Ende hy seyde haer: Wat wiltu? Sy seyde hem: Segt dat dese myne twee sonen sitten, de een ter rechter hant, ende de ander ter slincker hant in dijn Koninckrijcke.

22

Iesus antwoordde, ende seyde: ^h Ghy en weet niet wat ghy begheert: Kondt ghy den Drinckbeker drincken dien ick drincken sal? Ende met dien Doop ghedoopt worden ⁱ daer ick mede gedoopt worde? Sy segghen hem: Wy konnent.

h Roman. 8.c.26

i Luce 12.f.50

23

Doe seyde Iesus tot hen: Mynen Drincbeker sult ghy wel drincken, ende met den Doop daer ick mede ghedoopt worde, sult ghy ghedoopt worden: maer te myner rechter ende slincker hant te sitten, dat en staet my niet te geuen, maer [het sal ghegheuen worden] den ^k ghenen diet van mynen Hemelschen Vader bereyt is.

k Matth. 25.d.34

24

Ende als de [ander] thiene dat hoorden, namen zijt onweerdichlick van de twee broederen.

25

Ende alsse Iesus by gheroepen hadde, seyde hy: ^l Ghy weet dat de Ouerste der Heydenen ouer de selue heerschen, ende die groot zijn, ghebruycken macht teghen hen.

l Marci 10.e.42 Luce 22.c.25

26

^m Also en salt onder v niet wesen: maer wie onder v wil groot worden, die zy uwe Dienaer. ⁺

m 1.Petr. 5.a.3

+ Christus onse Dienaer.

27

ⁿ Ende wie onder v wil de eerste zijn, die zy uwe dienstknecht.

n Marci 9.d.35 ende 10.e.43

28

^o Ghelijck de Sone des menschen niet en is ghekomen om ghedient te worden, maer om te dienen, ^p ende zijn ziele te gheuen tot rantsoeninghe voor vele.

o Ioan. 13.b.14 Philip. 2.a.7

p Ephe. 1.a.7 Col. 1.b.14 1 Timot. 2.a.6

29

^q Ende doen sy van Iericho wt ghinghen, volchde hem een groote schare na.

q Marci 10.e.46 Luce 18.d.35

D.30

Ende siet, ⁺ twee blinde sittende by den wech, als sy ghehoort hadden dat Iesus voorby ginck, riepen sy, segghende: Heere Dauids sone ontferme dy onser.

+ Twee blinde.

31

Ende de scharen straftense, op dat sy swijgen souden, Maer sy riepen dies te meer, seggende: Heere Dauids Sone ontferme dy onser.

32

Ende Iesus stille staende, riepse, ende seyde: Wat wilt ghy dat ick v doe?

33

Sy segghen tot hem: Heere, dat onse ooghen gheopent worden.

34

Ende Iesus beroert met barmherticheyt, ⁺ raecte haer ooghen: ende terstont werden hare oogen siende, ende sy volchden hem na.

+ Worden siende.