Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvij. Capittel.

1. Iesus wort verandert voor drye van syne Discipulen, 10. seyt hen dat Ioannes is Elias: 14. geneest den maensiecken, 20. verklarende de kracht des gheloofs, 22. ende zijn doot ende opstandinge voorseyt hebbende, 24. betaelt tribuyt voor hem ende voor Petrum.

A.1

ENde ^a na ses dagen nam Iesus Petrum ende Iacobum, ende Ioannem synen broeder, ende leyddese wech alleen op eenen hooghen berch.

a Marci 9.a.2 Luce 9.c.28

2

Ende hy is verandert gheworden voor hen, ⁺ ende zijn aensicht wert blinckende ghelijck de Sonne: ende syne kleederen zijn wit gheworden ghelijck het licht.

+ De veranderinghe Christi.

3

Ende siet, van hen werden ghesien Moses ende Elias met hem sprekende.

4

Doe antwoordde Petrus, ende seyde tot Iesum: Heere, het is goet dat wy hier zijn: so du wilt, laet ons hier drye Tabernaculen maken, dy eenen, ende Mosi eenen, ende Elie eenen.

5

Doe hy noch sprekende was, siet, ⁺ een luchtighe wolcke beschaduwedese: ende siet, een stemme wt de wolcke, segghende: ^b Dese is mijn wel lieue Sone, inden welcken ick mijn welbehagen ghenomen hebbe: ^c Hoort hem.

+ Christus de lieue Sone moet ghehoort worden.

b Matth. 3.17 Marci 1.b.11 ende 9.a.7 Luce 3.c.22 ende 9.d.35 Coloss. 1.b.13 2.Petr. 1.b.17 Esai 42.a.1

c Act. 3.c.22 Deut. 18.b.19

6

Doe dit de Discipulen hoorden, vielen sy op hare aensichten, ende vreesden seere.

7

Ende Iesus quam ende raectese, segghende tot hen: Staet op, ende en vreest niet.

8

Ende doe sy hare ooghen opgheheuen hadden, en saghen sy niemant dan Iesum alleene.

9

^d Ende doe sy den berch neder ginghen, gheboot hy hen, segghende: En segt niemant dit ghesichte tot dat de Sone des menschen vanden dooden opstaet. ⁺

d Marci 9.a.9 Luce 9.d.37

+ Van Elias die komen soude.

B.10

^e Ende syne Discipulen vraechden hem, segghende: Wat segghen dan de Schriftgheleerde, dat ^f Elias eerst komen moet.

e Marci 9.b.11

f Malach. 4.a.5 Matth. 11.b.14 Luce 11.b.13

[fol. 8v]

11

Ende Iesus antwoordende, seyde hen: Elias sal wel eerst komen, ende sal alle dinghen te rechte brenghen.

12

Maer ick segghe v, dat Elias nu ghekomen is, ende sy en hebben hem niet ghekent: maer sy hebben ^g hem ghedaen wat sy wilden: Also sal oock de Sone des menschen van hen lijden.

g Griecx, in hem

13

Doe verstonden de Discipulen, dat hy hen van Ioanne den Dooper seyde.

14

^h Ende als sy tot de schare ghekomen waren, quam tot hem een mensche ⁱ buyghende [voor] hem de knyen, segghende:

h Marci 9.b.17 Luce 9.d.37.

i Ofte, vallende hem aen de knyen

15

Heere, ⁺ ontferme dy ouer mynen sone, want hy is maensieck, ende wort deerlick ghequelt: so dat hy dickwil valt int vyer, ende dickwil int water.

+ De maensiecke wort genesen.

16

Ende ick hebben voor dyne Discipulen ghebracht, maer sy en hebben hem niet konnen ghenesen.

17

Ende Iesus antwoordende, ⁺ seyde: O ongheloouich ende verkeert gheslachte, hoe langhe sal ick met v wesen? hoe lange sal ick v lijden? brengten my hier.

+ Der Apostelen onghelooue wordt gestraft.

18

Ende Iesus strafte ^k den Duyuel, ende hy ginck wt van hem: ende het kint wert ghenesen van dier vren aen.

k Griecx, hem, ende de Duyuel ginck wt.

19

^l Doe gingen zijn Discipulen tot hem alleen, ende seyden: Waerom en konden wy hem niet wtdrijuen?

l Marci. 9.c.28

C.20

Ende Iesus seyde tot hen: Om ws ongheloofs wille: ^{+ m} want voorwaer segghe ick v, dat indien ghy ghelooue hebt so groot als een mostaert zaet, ghy sult tot desen berghe segghen: Gaet henen van hier derwaerts, ende hy sal gaen, ende niet en sal v onmoghelick wesen.

+ De kracht des gheloofs.

m Matth. 21.c.21 Luce 17.a.6

21

Maer dese aert en vaert niet wt, ⁺ dan door bidden ende vasten.

+ Bidden ende vasten.

22

ⁿ Ende doe sy ^o in Galilea verkeerden, seyde Iesus tot hen: Het sal gheschieden, dat de Sone des menschen sal ouergheleuert worden in der menschen handen,

n Matth. 16.c.21 ende 20.b.18 Marci 8.d.31 ende 9.d.31 ende 10.d.33 Luce 9.c.22 ende 18.d.31 ende 24.a.7

o Of, wederkeerden in Galileam.

23

Ende sy sullen hem dooden, ende ten derden daghe sal hy opgheweckt worden. Ende sy zijn seer bedroeft gheworden.

24

Ende als sy ghekomen waren te Capernaum, doe gingen tot Petrum die dat ^p Didragma ontfinghen, ende seyden hem: V meester, en betaelt hy het Didragma niet?

p Een didragma was ontrent het vijfste deel eender Franscher kroone, na der geleerden rekeninge, ende het was by den Ioden een half sikel, dwelck de Ioden den Heere moesten gheuen. Exod. 30.b.13. maer nu namen des Keysers geordineerde dat ghelt als schattinghe.

25

Hy seyde: ^q Ia. Ende doe hy in huys ghekomen was, voorquam hem Iesus, ende seyde: Wat dunct dy Simon? De Koningen der Aerden, van wien nemen sy Tol of schattinghe? van haer kinderen, oft van de vreemde?

q Matth. 22.c.21 Roman. 13.a.7

26

Petrus seyde hem: Van de vreemde. Doe seyde hem Iesus: So zijn dan de kinderen vrij.

27

Maer op dat wyse niet en ergheren, so gaet henen tot de Zee, ende worpt den anghel: ende den visch die eerst op koemt, dien neemt, ende als du synen mont salt opghedaen hebben, salt du eenen ^r Stater vinden: dien neemt, ende geeften voor my ende dy.

r Een stater was vier dragma.