Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiiij. Capittel.

1. Na dat Ioannes doot was, vermenichfuldicht Iesus de vijf brooden ende twee visschen, 25. Daer na wandelt hy op het water, 27. ende bekent zijnde van velen Gods Sone te zijn, 35. gheeft velen krancken ghesontheyt.

A.1

TE dier tijt hoorde ^a Herodes de Vieruorst het gheruchte van Iesu:

a Marce 6.b.15 Luce 9.a.7

2

Ende seyde tot syne knechten, Dese is Ioannes de Dooper: Hy is opghestaen van de doode, ende daerom wercken de krachten in hem.

3

^b Want Herodes hadde Ioannem geuangen, ende gebonden, ende inden karcker geset, om Herodias, de huysvrouwe Philippi zijns broeders.

b Marce 6.b.18 Luce 3.b.19

4

Want Ioannes seyde tot hem: ^{+ c} Het en is dy niet gheoorloeft haer te hebben.

+ Waerom Ioannes geuangen was.

c Leuit. 18.b.16

5

Ende hy begheerde hem te dooden, maer hy vreesde het volck: ^d want sy hielden hem voor een Propheet.

d Matth. 21.c.26 Marce 6.c.21

6

^e Ende doe Herodis gheboorten dach gehouden wert, danste Herodias dochter in het midden, ende het behaechde Herodi.

e Marce 6.c.22 Gene. 40.c.20

7

Waerom hy ^f met eede beloefde haer te gheuen wat sy begheeren soude.

f Iudic. 11.d.30

8

Ende sy te voren onderwesen van haer moeder, seyde: Gheeft my hier in een schotel het hooft Ioannis des Doopers.

9

Ende de Koninck wert droeuich: nochtans om den eedt, ende de ghene die met hem ter tafel saten, gheboot hijt te gheuen.

B.10

Ende sandt [den Scherprichter] ende onthalsde Ioannem in den Karcker. ⁺

+ Ioannes wort onthooft.

11

Ende zijn hooft wert ghebracht in een schotel, ende den dochterken ghegheuen: ende sy droecht tot haer moeder.

12

Doe zijn syne Discipulen toeghegaen, ende hebben het lichaem wechghenomen ende begrauen: ende ginghen ende bootschaptent Iesu.

13

^g Doe Iesus dat hoorde, ⁺ weeck hy van daer henen te schepe tot een woeste plaetse alleene: ende als dat de scharen hoorden, volchden sy hem na te voete wt de steden.

g Marce 6.d.31 Luce 9.b.10

+ Iesus wijckt.

14

^h Ende Iesus wtgaende, sach veel volcks, ende wert beweecht met barmherticheyt ouer hen, ende heelde hare krancken.

h Ioan. 6.a.5

15

Ende doent nu late gheworden was, quamen syne Discipulen tot hem, ende seyden: Dese plaetse is woest, ende de ⁱ dach is nu doorgegaen: laet de scharen gaen, dat sy gaen in de Dorpen, ende hen seluen spijse koopen.

i Griecx, Ure

16

Maer Iesus seyde hen: Sy en hebben geenen noot wech te gaen: ^k gheeft ghy hen te eten.

k Marce 6.d.37 Luce 9.b.13

17

Ende sy seyden tot hem: ^l Wy en hebben hier niet dan vijf brooden, ende twee visschen?

l Ioan. 6.a.6

18

Doe seyde hy: Brengt my die hier.

19

Ende als hy den scharen gheheeten hadde op het gras te sitten, ⁺ ende de vijf brooden ende de twee visschen ghenomen hadde, sach hy op na den Hemel, ^m ende dancte: ende als hy de brooden ghebroken hadde, gaf hyse den Discipulen: ende de Discipulen gauense den scharen.

+ Met vijf brooden ende twee visschen worden vijf duysendt mannen versaet.

m 1.Sam. 9.b.13

C.20

Ende sy aten alle ende werden versaedt, ende sy namen op het ouerschot der brocken, twaelf volle koruen.

21

Ende die daer gheeten hadden, waren ontrent vijf duysent mannen, behaluen de vrouwen ende de kinderen.

22

ⁿ Ende terstont dwanck Iesus syne Discipulen int schipken te klimmen, ende voor hem ouer te varen, te wijle hy de scharen van hem liet.

n Marce 6.e.45 Ioan. 6.b.17

23

^o Als hy nu de scharen van hem gelaten hadde, ⁺ ginck hy op den berch alleene, om te bidden. Ende doe het nu laet gheworden was, was hy daer alleen.

o Marce 6.e.46 Ioan. 6.b.15

+ Christus bidt alleen.

24

Ende het schipken was nu midden in de Zee, ⁺ ghequelt van de baren: want de windt was hen teghen.

+ De Apostelen lijden noodt in de Zee.

25

Ende ter vierder wake des nachts ginck Iesus tot hen, wandelende op de Zee.

26

Ende doe hem syne Discipulen saghen op de

[fol. 7v]

Zee wandelen, werden sy beroert, segghende: Het is een schijnsel, ende kreesschen wt van vreese.

27

Maer terstont sprackse Iesus aen, seggende: ⁺ Hebt goeden moet, ick bent, en vreest niet.

+ Ghelooue.

28

Doe antwoordde hem Petrus, ende seyde: Heere, in dien du het bist, so ghebiet my tot dy te komen op het water.

29

Ende hy seyde: Koemt. Ende Petrus wt het schipken ghetreden, wandelde op de wateren om tot Iesum te gaen.

D.30

Maer den stercken wint siende, vreesde hy, ende als hy begonste te sincken, riep hy, seggende: Heere behoedt my.

31

Ende terstont Iesus de hant wtstekende, heeft hem aenghegrepen, ende tot hem gheseyt: Du kleyngheloouige, waer toe hebstu gewanckelt?

32

Ende doe sy int schipken ghegaen waren, stilde de wint.

33

Ende die int schipken waren, quamen ende baden hem aen, seggende: Warachtelick du bist Gods sone.

34

^p Ende als sy ouer ghescheept waren, quamen sy in het lant Gennezareth.

p Marci 6.f.54

35

Ende als de mannen van dier plaetse hem bekenden, sonden sy in dat gheheele omliggende lant, ende brochten tot hem alle de onghesonde:

36

Ende baden hem dat sy alleenlick zijn kleedts zoom raken mochten: ende alle die hem raeckten, werden ghesont.