Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Iesus by der Zee, 3. door de ghelijckenisse vanden Saeyer, 24. vanden zade, 31. ende mostaert koren, 33. vanden heefdeech, 44. vanden verborghen schat, 45. vanden koopman, 47. ende door het nette gheworpen in de Zee, 51. leert hoedanich het Koninckrijcke der Hemelen zy. | |
2Ende tot hem vergaderden vele scharen, so dat hy in een schipken ginck sitten: ende alle de scharen stonden op den Oeuer. | |
3Ende hy sprack tot hen vele dingen door ghelijckenissen, Ga naar margenoot+ segghende: Siet, een Saeyer ginck wt om te saeyen. | |
4Ende als hy saeyde, is een deel des zaets by den weghe gheuallen: ende de voghelen des Hemels zijn ghekomen, ende hebbent gheeten. | |
5Ende het ander is gheuallen in steenachtighe Aerde, daer het niet veel Aerde en hadde: ende het ginck terstont op om dat het gheen diepte der Aerden en hadde. | |
6Ende de Sonne opghegaen zijnde, so ist verbrant gheworden, ende daerom dat het gheenen wortel en hadde, ist verdorret. | |
7Ende het ander is gheuallen onder de doornen: ende de doornen zijn ghewassen, ende hebbent versmacht. | |
8Ende het ander is gheuallen in goede Aerde: ende heeft vrucht ghegheuen, deen [graen] hondertfout, dander tsestichfout, ende dander dertichfout. | |
9Wie ooren heeft om te hooren, die hoore. | |
B.10Ga naar margenootb Ende syne Discipulen tot hem komende, seyden hem: Waerom spreeckstu tot hen door ghelijckenissen? | |
11Hy antwoordde ende seyde hen: Ga naar margenoot+ Ga naar margenootc Daerom dattet v ghegheuen is de verborghentheden des Koninckrijcx der Hemelen te verstaen: Ga naar margenootd maer desen is dat niet ghegheuen. | |
12Ga naar margenoote Want wie daer heeft, dien sal ghegheuen worden, ende hy sal oueruloedich worden: maer wie niet en heeft, van hem sal ghenomen worden oock dat hy heeft. | |
13Daerom spreke ick tot haer door ghelijckenissen, om dat sy siende niet en sien, ende hoorende niet en hooren, noch oock en verstaen. | |
14So wort dan de prophecie Esaie in hen veruult, die daer seyt: Ga naar margenootf Met Ga naar margenootg ooren sult ghy hooren, ende niet verstaen: ende met den oogen sult ghy sien, ende niet bemercken. | |
15Want het herte deses volcks is vet gheworden, ende sy hebben swaerlick gehoort met hare ooren, ende hare ooghen hebben sy toegesloten: op dat sy niet en sien met de ooghen, ende met den ooren hooren, ende met de herten verstaen, ende dat sy hen niet en bekeeren, ende dat ickse ghesont make. | |
16Ga naar margenooth Maer uwe oogen zijn Ga naar margenooti salich, want sy sien, ende uwe ooren, want sy hooren. | |
17Want voorwaer ick segghe v, dat Ga naar margenootk vele Propheten ende rechtueerdighe hebben begheert te sien dat ghy siet, ende en hebbent niet gesien: ende te hooren dat ghy hoort, ende en hebbent niet gehoort. | |
19Als yemant dat woort vanden Konincrijcke hoort, ende niet en verstaet, dan koemt de boose, Ga naar margenoot+ ende neemt wech dat in zijn herte gesaeyt is: Dit is de ghene die by den weghe besaeyt is. | |
C.20Maer die in de steenachtighe Aerde besaeyt is, dat is de ghene die dat woort hoort, ende dat terstont met blijschap ontfangt. | |
21Ende hy en heeft gheenen wortel in hemseluen, maer is ongestadich: ende als daer verdruckinghe koemt, oft veruolginghe om het woort, so wort hy terstont gheerghert. | |
22Ga naar margenootm Ende die onder de doornen besaeyt is: Ga naar margenoot+ dat is de ghene die dat woort hoort, maer de sorchuuldicheyt deser werelt, Ga naar margenoot+ ende de verleydinghe des rijckdoms versmachten dat woort, ende het wort onuruchtbaer. | |
23Ende die in de goede Aerde besaeyt is: dat is de ghene die dat woort hoort ende verstaet, ende eyndelick vruchtbaer is, ende draecht, het een hondert, het ander tsestich, ende het ander dertich. | |
24Een ander ghelijckenisse heeft hy haer voorgheleyt, segghende: Ga naar margenoot+ Het Koninckrijck der Hemelen is ghelijck een mensche die goet zaedt in synen acker ghesaeyt hadde. | |
25Ende als de menschen sliepen, quam zijn vyant, ende saeyde Ga naar margenoot* onkruyt midden in de tarwe, ende ginck wech. | |
26Ende als het kruyt opghewassen was, ende vrucht droech, doen sachmen oock dat onkruyt. | |
27Doe ginghen de Dienstknechten des Huysheeren, ende seyden hem: Heere, en hebstu niet goet zaet in dynen acker gesaeyt? Van waer heeft hy dan dat onkruyt? | |
28Ende hy seyde tot hen: De vyantsche mensche heeft dat gedaen. Ende de Dienstknechten seyden tot hem: Wiltu dan dat wy gaen ende dat versamelen? | |
29Hy seyde: Neen: op dat ghy dat onkruyt vergaderende, niet oock te ghelijcke de tarwe Ga naar margenootn wt en pluckt. | |
D.30Laetse beyde te samen opwassen tot den Oogst: ende in den tijt des Oogsts sal ick tot de maeyers segghen: Vergadert eerst dat onkruyt, ende bindet in busselen om te verbranden: maer de Tarwe vergadert in mijn schure. | |
31Ga naar margenooto Een ander ghelijckenisse heeft hy hen voorgheleyt, segghende: Het Koninckrijcke der Hemelen is ghelijck een mostaertzaet, Ga naar margenoot+ dwelck een mensche heeft ghenomen ende in synen acker ghesaeyt. | |
32Het welcke het minste is onder alle de zaden: maer wanneert opghewassen is, dan isset het grootste onder de moeskruyden: ende het wort een boom, also dat de voghelen des Hemels komen ende nestelen in syne tacken. | |
33Een ander ghelijckenisse sprack hy tot hen, segghende: Ga naar margenootp Het Konincrijcke der Hemelen is ghelijck eenen Deessem, Ga naar margenoot+ welcken een vrouwe nam, ende verboch hem in drye maten meels, tot dat het al ghesuert was. | |
34Ga naar margenootq Alle dese dinghen heeft Iesus tot de scharen ghesproken in ghelijckenissen: ende sonder ghelijckenisse en heeft hy hen niet ghesproken. Ga naar margenoot+ | |
35Op dat veruult worde dat gesproken is door den Propheet, segghende: Ga naar margenootr Ick sal mynen mont op doen in gelijckenissen: Ick sal wtspreken dat verborgen is geweest vanden beginne der werelt. | |
36Als nu Iesus de scharen gelaten hadde, quam hy in huys. Ga naar margenoot+ Ende zijn Discipulen quamen tot hem, segghende: Verclaert ons de ghelijckenisse vanden onkruyde des ackers. | |
37Ende hy antwoorddende, heeft tot hen ghe- | |
[Folio 7r]
| |
seyt: Die dat goede zaet saeyt, is de Sone des menschen. | |
38De acker is de werelt, ende het goede zaet zijn de kinderen des Konincrijcx, ende het Ga naar margenoot* onkruyt zijn de kinderen des boosen. | |
39De vyandt diese saeyt, is de Duyuel. Ga naar margenoots De Oogst is de voleyndinghe des wereldts. De Maeyers zijn de Enghelen. | |
E.40Ghelijckerwijs dan het onkruydt vergadert wort, ende met vyer verbrant: also salt oock in de voleyndinghe deser werelt gheschieden. | |
41De Sone des menschen sal syne Enghelen senden, ende [sy] sullen wt synen Koninckrijcke vergaderen alle erghernisse, ende de gene die ongherechticheyt doen: | |
42Ende sullense inden vyerighen Ouen worpen, Ga naar margenoott Daer sal weeninghe zijn, ende knersselinghe der tanden. | |
43Ga naar margenootu Dan sullen de rechtueerdighe blincken, ghelijck de Sonne, int Koninckrijck haers vaders. Wie ooren heeft om te hooren, die hoore. | |
44Wederom dat Koninckrijck der Hemelen is ghelijck eenen schatte in den acker verborghen, welcken een mensche vandt ende verberchde, ende van blijschappe die hy daer in hadde, Ga naar margenoot+ Ga naar margenootx ginck ende verkocht al wat hy hadde, ende kocht dien acker. | |
45Wederom, het Koninckrijck der Hemelen is ghelijck eenen koopman die schoone Peerlen sochte. | |
46De welcke, Ga naar margenoot+ als hy eene kostelicke [Peerle] gheuonden hadde, ghinck ende verkochte al wat hy hadde, ende kochte dien. | |
47Wederom Ga naar margenoot+ dat Koninckrijck der Hemelen is ghelijck een nette dat gheworpen is in de Zee, ende allerley maniere van visschen versamelt. | |
48Het welcke als het vol was, de visschers opghetoghen hebben aenden Oeuer: ende sittende hebben sy wtghelesen dat goede in hare vaten, maer het quade wierpen sy wt. | |
49Also salt in de voleyndinghe der werelt wesen: de Enghelen sullen wtgaen, ende de boose midden wt de rechtueerdighe wtscheyden. | |
F.50Ende sullense inden vyerighen Ouen worpen: Ga naar margenooty daer sal wesen weeninge ende knersselinghe der tanden. | |
51Ende Iesus seyde tot hen: Hebt ghy dit al verstaen? Sy seyden tot hem: Ia Heere. | |
52Ende hy seyde tot hen: Ga naar margenoot+ Daerom een yegelick Schriftgheleerde gheleert Ga naar margenootz tot den Koninckrijcke der Hemelen, is ghelijck eenen Huysheere die wt synen schatte nieu ende oudt voortbrengt. | |
53Ga naar margenoota Ende het is gheschiet als Iesus dese ghelijckenissen voleyndt hadde, tooch hy van daer. | |
54Ende ghekomen in zijn vaderlandt, leerdese in hare vergaderinghen, so dat sy hen verschricten, ende seyden: Van waer [koemt] desen dese wijsheyt ende [dese] krachten? Ga naar margenoot+ | |
55Ga naar margenootb Is dese niet de sone des timmermans? En is niet zijn moeder ghenaemt Maria? Ende syne broeders, Iacobus ende Ioses, ende Simon ende Iudas? | |
56Ende syne susters en zijn sy niet alle by ons? Van waer [koemt] dan desen dit alles? | |
57Ende sy waren aen hem gheerghert. Maer Iesus seyde tot hen: Ga naar margenootc Gheen Propheet en is sonder eere, dan in zijn vaderlant ende in zijn huys. | |
58Ende hy en heeft daer niet veel krachten ghedaen om haers ongheloofs wille. |
|