Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. De twaelf Apostelen worden ghesonden ouer het Iootsche lant, 16. den welcken Iesus vele verdruckingen voorseyt om des Euangeliums wille, 28. hen niet te min goeden moet gheuende, om in de bekende waerheyt te volherden.

A.1

ENde syne ^a twaelf Discipulen tot hem geroepen hebbende, ⁺ gaf hen macht ouer de onreyne geesten, dat sy die wtdrijuen souden, ende allerley quale ghenesen.

a Marce. 3.b.13.15 ende 6.a.7 Luce 6.b.13 ende 9.a.1

+ Apostelen.

2

Ende de namen der twaelf ^b Apostelen zijn dese: De eerste is Simon ghenaemt Petrus, ende Andreas zijn broeder: Iacobus Zebedei [soon] ende Ioannes zijn broeder:

b Dat is, gesondene.

3

Philippus ende Bartholomeus: Thomas ende Mattheus, die [gheweest hadde een] tollenaer: Iacobus Alphei [soon] ende Lebbeus toeghenaemt Thaddeus:

4

Simon de Cananiter, ende Iudas Iscarioth, die hem oock verriet. ⁺

+ Sy worden gesonden om het Euangelium te prediken.

5

Dese twaelue sandt Iesus wt, ende gheboot hen, segghende: En gaet niet ^c na de Heydenen, noch en gaet niet in de steden der Samaritanen:

c Griecx, in den wech der Heydenen.

6

^d Maer gaet lieuer tot de verloren schapen des huys Israels.

d Act. 3.c.26 ende 13.c.26.e.46

7

^e Ende gaende predickt, segghende: Het Konincrijcke der Hemelen is na by ghecomen.

e Luce 9.a.2

8

Gheneest de krancke, reynicht de melaetsche, ⁺ verwect de doode, drijft de Duyuelen wt: ^f ghy hebbet voor niet ontfangen, geuet ooc voor niet.

+ Hen werden geboden gegeuen.

f Act. 8.b.18.c.20

9

^g En besit ^h noch gout, noch siluer, noch metael in uwe buydels:

g Ofte, krijcht

h Marce 6.a.8 Luce 9.a.3 ende 22.d.35

B.10

Noch oock gheen male tot den wech, noch twee rocken, noch schoenen, noch ^i† stock: ^k want de arbeyder is zijn voedtsel weerdich.

i† anders, stocken:

k Luce 10.a.7 1.Cor. 9.a.4.b.14 1.Tim. 5.b.17 Leuit. 19.b.13 Deut. 24.b.14 ende 25.a.4 Tob. 4.b.15

11

^l Ende tot wat stadt of vlecke dat ghy ingaet, ondersoect wie daer in weerdich is: ende blijft daer tot dat ghy van daer gaet.

l Marce 6.b.10 Luce 9.a.4 ende 10.a.8

12

Ende als ghy in eenich huys gaet, so groet dat selue.

13

Ende indien het huys weerdich is, so kome uwe vrede daer ouer: maer indien het niet weerdich en is, so keere uwe vrede weder tot v.

14

^m Ende so wie v niet ontfanghen en sal, noch uwe woorden niet hooren en sal: wtgaende wt dien huyse oft stadt, ⁿ schuddet het stof van uwen voeten.

m Marce 6.b.11 Luce 9.a.5

n Act. 13.f.51 ende 18.a.6

15

^o Voorwaer ick segghe v: Het sal den lande van Zodoma ende Gomorrha verdraghelicker wesen inden dach des oordeels, dan dier stadt.

o Marce 6.b.11 Luce 10.b.12

16

^p Siet, ⁺ ick sende v als schapen midden onder de woluen: Daerom weest voorsichtich ghelijck de slanghen, ende onnoosel als de duyuen.

p Luce 10.a.3

+ Veruolginge.

17

Ende wacht v voor de menschen: ^q want sy sullen v ouerleueren in de raedthuysen, ende in hare vergaderinghen sullen sy v gheesselen.

q Matth. 14.a.9 Luce 21.b.12 Ioan. 15.c.20 ende 16.a.2 Apocal. 2.b.10

18

Ende ghy sult oock voor Vorsten ende Koninghen geleydt worden om mynent wille, hen ende den Heydenen tot een ghetuyghenisse.

19

^r Maer als sy v ouerleueren sullen, en sorcht dan niet, hoe, oft wat ghy spreken sult: want het sal v in die vre ghegheuen worden wat ghy spreken sult.

r Marc. 15.b.11 Luc. 12.b.11 ende 21.b.14

C.20

Want ghy en zijt niet die daer spreeckt, maer de Gheest ws Vaders die ^s door v spreect.

s Griex, in

21

^t Deen broeder sal den anderen ouerleueren totter doot, ende de vader het kint: ende de kinderen sullen opstaen teghen de ouders, ende sullense dooden.

t Mich. 7.a.2.5 4 Esd. 5.a.9 Luc. 21.b.16

22

Ende ghy sult ghehaet worden van alle menschen om mynen name: ^u maer die volstandich sal blijuen totten eynde, die sal salich worden.

u Matth. 24.b.13 Mar. 13.b.13 Luc. 21.b.19 Apoc. 2.a.7 ende 3.b.10

23

^x Als sy v in een stadt veruolghen, so vliedt in een andere: Want voorwaer segge ick v, ghy en sult de steden Israels niet ^† doorgegaen hebben, of de Sone des menschen en sal ghekomen zijn.

x Matth. 2.b.13 ende 4.b.12 ende 12.b.15 Act 8.a.1 ende 14.a.b

† Griecx, gheeynt

24

^y De Discipel en is bouen den Meester niet, noch de Dienaer bouen synen Heere.

y Luc. 6.e.40 Ioan. 13.b.16 ende 15.c.20

25

Het is den Discipel ghenoech dat hy is ghelijck zijn Meester: ende den Dienstknecht, dat hy is gelijck zijn Heere. Hebben sy den Huysheere ^z Beelzebub gheheeten, hoe veel te meer syne huysghenooten?

z Matth. 9.d.34 ende 2.c.24 Mar. 3.c.22 Luc. 11.b.15 Ioan. 8.e.48

26

^a Hierom so vreest hen niet: ^b want daer en is niet so bedeckt, dat niet eenmael en sal ontdeckt worden: noch daer en is niet so verborghen, dat niet eenmael gheweten en sal worden.

a Iesai. 8.b.12 Iere. 1.a.8 4 Esd. 15.a.3

b Marc. 4.c.22 Luc. 8.b.17 ende 12.a.2 Iob 12.c.22

27

Wat ick v segghe in de duysternisse, segt dat int licht: ende dat ghy hoort in de oore, dat predickt op de huysen.

28

^c En vreest [v] niet voor de ghene die het lichaem dooden, ende de ziele niet en konnen dooden: maer vreest dien meer die machtich is beyde ziele ende lijf te verderuen in de Helle.

c Luc. 10.a.4 Esai. 51.a.6 Ierem.1.a.8 4 Esd. 15.a.3

29

Worden niet twee muschkens om een pennincxken verkocht? nochtans en valt niet een van desen op de Aerde sonder uwen Vader.

[fol. 5v]

D.30

^* Ende v zijn ooc alle de hayren des hoofts getelt.

* 1 Sam 14.e.45

31

Daerom en vreest niet, ⁺ ghy zijt meer dan veel muschkens.

+ Christum belijden.

32

^d So wie my dan belijden sal voor de menschen, dien sal ick oock belijden voor mynen Vader die in de Hemelen is.

d Marc 8.d.38 Luc. 9.c.26 ende 12.a.8 2 Tim 2.b.12 1 Ioan 2.c.23

33

Maer so wie my verloochenen sal voor de menschen, dien sal ick oock verloochenen voor mynen Vader die in de Hemelen is.

34

^e Denct niet dat ick ghekomen ben om vrede te senden, op de aerde: ick ben niet ghekomen om vrede, maer om het sweert te senden.

e Luc. 12.f.51

35

^f Want ick ben ghekomen om den mensche twistich te maken teghen synen vader, ende de dochter teghen haer moeder, ende des soons wijf teghen haers mans moeder:

f Mich. 7.a.6

36

^g Ende de vyanden des menschen, sullen zijn syne huysghenooten.

g Ioan. 13.b.18 Psalm. 41.b.10 ende 55.b.13

37

^h Wie synen vader oft zijn moeder lieuer heeft dan my, ⁺ die en is mijns niet weerdich: Ende wie synen sone oft zijn dochter lieuer heeft dan my, die en is mijns niet weerdich

h Luc. 14.c.26

+ Liefde.

38

ⁱ Ende wie zijn cruyce niet op en neemt ende my na volcht, die en is mijns niet weerdich.

i Matth. 16.c.24 Mar. 8.d.34 Luc. 9.c.23 ende 14.c.27

39

^k Wie zijn leuen sal behouden hebben, die sal het verliesen: ende wie zijn leuen sal verloren hebben om mynent wille, die sal het behouden.

k Matth. 16.c.25 Marc. 8.d.35 Luc. 9.c.24 ende 17.d.33 Ioan. 12.c.25

E.40

^l Wie v ontfangt, die ontfangt my, ende wie my ontfangt, die ontfangt hem die my gesonden heeft.

l Luc. 10.b.16 Ioan. 13.c.20

41

^m Wie eenen Propheet ontfangt in den naem eens Propheten, ⁺ die sal eens Propheten loon ontfanghen: ende wie eenen rechtueerdighen ontfangt inden naem eens rechtueerdigen, die sal eens rechtueerdighen loon ontfanghen.

m 1 Reg. 17.b.10 ende 18.a.4 2 Reg. 4.a.8

+ Loon.

42

ⁿ Ende wie een van desen kleynen te drincken gheeft eenen beker kouts waters, alleenlick in den name eens discipels, voorwaer segghe ick v, hy en sal synen loon niet verliesen.

n Matth. 23.e.40 Marc. 9.e.41 Hebr. 6.b.10