Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vij. Capittel.

222

VVy Koninck Ptolomeus Philopater, wenschen den Stadthouderen alomme in Egypten, ende allen Ouersten in den Regimente, salicheydt ende weluaert: want het gaet met ons ende onsen kinderen wel.

223

Doe de groote God ons in onse saken voorspoedt na onsen wille ghegheuen hadde,

224

Hebben sommighe vrienden ons dickmaels strenghelick aenkomende, daertoe ghebracht, dat wy de Ioden die in onsen Rijcke zijn, souden in een plaetse vergaderen, ende als vyanden, met onghewoonlicke straffe, dooden,

225

Segghende dat om den haet, welcken de Ioden hebben teghen alle Heydenen, onse Rijcke nemmermeer en soude ruste hebben, eer dat geschiedt ware.

226

Ende als syse ghebonden met groote quellinghe hier ghebracht hadden, ghelijck slauen, Ia ghelijck verraders, hebben syse sonder eenige ondersoeckinge ofte verhooringe harer sake, ghesocht te dooden, meer dan Scytische wreedtheyt ghebruyckende.

227

Ende als wyse hierom bitterlick bescholden hebben, na onse gherechticheydt die wy teghen alle menschen ghebruycken, hebben wy de Ioden door onse ghenade nauwelick konnen in het leuen behouden.

228

Maer hebben sekerlick beuonden, dat de Hemelsche God de Ioden beschermt, ende als een Vader syne kinderen allesins gheholpen heeft.

229

Oock ouerdenckende de standtuastighe goetwillighe vriendtschap, die sy ons (ghelijck oock voortijden onsen voorouderen) bewijsen, maken wijse te rechte vrij van alle beschuldinghe hoedanich sy zy: ende ghebieden eenen yeghelicken, dat hyse late tot het hare komen, in wat plaetse het zy, dat hen gantschelick niemandt hinderlick en zy, noch oock yet en verwijte dies, dat sy onrechtueerdichlick gheleden hebben.

230

Want wetet, ^k ist dat wy yet quaets booselick teghen haer beginghen, ofte hen eenichsins bedroeuen, dat het niet een mensche, maer de opperste God ende Heerschapper aller moghendtheyt, sal toornichlick allesins altijts ende onuerhinderlick wreken. Vaert wel.

k Iere. 30.b.16. Sacha. 2.a.5.

231

Als sy desen brief ontfanghen hadden, en zijn sy niet terstondt wech gereyst, maer hebben ooc van den Koninck begheert, dat de Ioden die den heylighen God ende zijn Wet onbedwonghen ^l verlaten hadden, mochten van hem na haer verdienste ghestraft worden:

l 3.Macha. g.67.

232

Om dat die, die omme des buycks wille de gheboden Gods ouerghetreden hadden, nemmermeer en souden den Koninck getrouwe wesen.

[fol. 75r]

233

Dewijle de Koninck achtede, dat het warachtich was, ghelijck sy seyden, heeftse ghepresen, ende macht ghegheuen de ghene, die de Wet Gods verlaten hadden, vrijelick in alle plaetsen zijns Rijcks te dooden, sonder eenighen middel der Konincklicker macht, ofte ondersoeckinghe.

234

Doe hebben sy den Koninck (ghelijck het betaemde) bedancket: ende hare Priesters ende de gantsche menichte hebben Halleluya gheroepen, ende zijn met vreuchde henen ghegaen.

235

Ende hebben also op den wech de ouertreders haers volcks ghestraft, ende tot exempel ghedoodet, Ia hebben der op dien dach meer dan dry hondert ghedoodet, ende maeckten vreuchde ende blijschap, de Godloosen doodende.

236

Maer die tot der doodt toe hadden God aenghehanghen, zijn wt der stadt ghegaen, met allerley seer welrieckende bloemen bekroont, met blijschap ende iuychen, met Hymnen ende seer soeten ghesanghe, de volkomen vrucht harer verlossinghe verkreghen hebbende.

237

Ende als sy gekomen waren tot de stadt Ptolomais, om der plaetsen natuere ghenoemt Rodophoros (dat is roosenuruchtbaer) daer sy van den schepen verwacht werden, hebben sy wt ghemeynen rade daer seuen daghen lanck maeltijdt ghehouden, dewijle de Koninck goedtwillichlick allen noodtdurft tot de reyse eenen yeghelicken beschickte, tot dat sy te huys quamen.

238

Also zijn sy ghesondt henen ghereyst, met behoorlicke verblijdinghe, ende hebben goedt gheacht, daer oock de blijde daghen ten tijde harer pilgrinage te houden.

239

Ende als sy daer een ghedachtenis columne opgherichtet hadden, zijn sy te lande ende te water ghesondt vrij ende blijde ghereyst:

240

Ende door des Konincks beuel is een yegelick onuerseert wederomme in zijn huys ghestelt,

241

Meerder macht dan te voren, teghen hare vyanden, met eere ende verschrickinghe verkreghen hebbende,

242

Ende en zijn gantschelick door niemant van haren goede berooft gheweest.

243

Want sy hebben alle wt de voorghanghen beschrijuinghe alle haer goedt weder ghekreghen, so dat alle die, die yet van den haren hadden, datselue hen met grooter vreese weder gauen:

244

Dewijle de opperste God met groote daden, haer salicheydt volbrachte.

245

De Verlosser Israels, is te prijsen in der eewicheydt, Amen.

Eynde des derden Boecx der Machabeen.