Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdUan Antiocho ende zijn hoochmoedicheydt, ende hoe hy van God ghestraft werdt, ende waertoe hy hem ten laetsten begaf. | |
A.1OM Ga naar margenoota deselue tijt moeste Antiochus met schanden weder wt Persien trecken. Ga naar margenoot+ | |
2Want als hy na Persepolin ghetoghen was, ende hadde hem daer onderstaen, de Kercken te plonderen, ende de stadt in te nemen, waren de burghers op, ende weerden hen, ende dreuen Antiochum te rugghe, dat hy met schanden moeste aftrecken. | |
3Als hy nu te Ga naar margenootb Ecbathana was, quam het voor hem, hoe het Nicanor Ga naar margenootc ende Timotheo gegaen ware. | |
4Doe vergrimmede hy, ende dachte de smaetheydt aen den Ioden te wreken: ende voer dach ende nacht, op dat hy doch in korten henen quame: want Gods toorne dreef hem, dat hy so hoochmoedighen ghesproken hadde: So haest als hy te Ierusalem quame, so woude hy van der stadt eenen doodenkuyl maken. | |
5Ga naar margenootd Daeromme strafte hem de Almachtige Heere, Ga naar margenoot+ de God Israels, Ga naar margenoote die alle dinck siet, met eene heymelicke plaghe, die niemant heylen en konde: want so haest als hy dat ghesproken hadde, quam hem sulck een snijdinghe in den lijue, ende sulck een groot Ga naar margenoot* knijpen in den darmen, datmen hem niet helpen en konde. | |
6Ende voorwaer hem gheschiedde euen recht, Ga naar margenootf daeromme dat hy andere lieden met menigherleye, ende te voren onghehoorder martelie, gheplaecht hadde, noch en liet hy van synen hoochmoede niet af: | |
7Maer werdt noch Ga naar margenoot* rasender, ende brandde van boosheydt teghen de Ioden, ende snelde hem: ende int rennen viel hy so hardt van den waghen, dat het hem in alle syne lidtmaten scheurde. | |
8Doe moeste die (die hem te voren van grooter hoouaerdie duncken liet, hy woude der Zee ghebieden, ende de berghen op eenander setten) van eenen eenighen valle, hem op eener rosbare draghen laten, dat yegelick vrij aen hem sach de macht Gods: | |
9Oock wiessen Ga naar margenootg maden wt den veruloeckeden lijue, Ga naar margenoot+ ende veruuylede met grooter smerten, dat daer gantsche stucken van synen lijue vielen: ende stanck so seer, dat niemant voor den stancke blijuen en konde. | |
B.10Ende die hem te voren duncken liet, dat hy aen den Hemel roerde, dien en konde niemandt verdraghen, om des onlijdtlicken stancks wille. | |
11Doe moeste hy van synen hoochmoede aflaten, ende hemseluen bekennen, dewijle hy van God also aenghegrepen was, ende de smerten altoos grooter werden. | |
12Ende en konde ten laetsten den stanck selues niet meer verdraghen. Ga naar margenooth Doe sprack hy: Het is doch recht, datmen hem voor God verootmoedighe, ende dat een sterflick mensche so vermeten niet en zy, dat hy hem duncken late: Hy zy Gode ghelijck. | |
13Ende de Boosewicht hief aen, Ga naar margenooti ende badt tot den Heere, die hem nu niet meer ouer hem ontfermen en woude. | |
14Ende geloefde, dat hy de Heylighe stadt, Ga naar margenootk die hy te voren dachte te verdelghen, ende eenen doodenkuyl daeruan te maken, woude vrij laten. | |
15Ende de Ioden, die hy te voren niet weerdt en achtede, dat sy souden begrauen worden, maer haer den vogelen ende ghedierten woude te verslinden gheuen: die woude hy vrij laten, ghelijck als de burghers te Athenen. Ga naar margenoot+ | |
16Ende den heylighen Tempel, dien hy te voren berooft hadde, woude hy met allerley cieraet weder cieren, ende veel meer heylighes dincks daerin gheuen, dan daer te voren geweest ware: ende wat iaerlicks in de offeren verdaen werdt, dat woude hy van synen eyghen renten gheuen. | |
17Daertoe woude hy selues een Iode worden, ende aen allen eynden de macht Gods prijsen ende verkondighen. | |
18Ende doe de kranckheyt niet en woude aflaten: want Gods rechtueerdighe tooren, was te hardt ouer hem ghekomen: doe vertwijffelde hy aen synen leuen, ende schreef dese ootmoedighe schrift aen de Ioden, ghelijck nauolghet. | |
C.20So ghy met tsamen uwen kinderen frisch ende ghesondt zijt, ende het v wel gaet: Dies dancke ick God: maer ick ben seer kranck. | |
21Dewijle ick gheerne woude eenen ghemeynen vrede behouden, ghelijck het dan de noodt eysschet, na dien ick op der reyse wt Persien, kranck gheworden ben: | |
22So dencke ick ghenadichlicken aen uwe trouwe ende vriendtschap, hoewel ick hope, het sal beter met my worden. | |
23Ende nademael mijn vader, als hy in de ouerlanden tooch, eenen Koninck na hem maeckte: | |
24Op datmen wiste (wanneer daer erghens een ongheluck gheuiele, oft anders onurede werde) wie heere zijn soude, ende het Rijcke niet van malcanderen en quame. | |
25Also ick oock, dewijle dat ick sie, dat de omligghende Vorsten, na mijn Koninckrijck Ga naar margenoot† pooghen, wanneert my qualick ghinghe: so hebbe ick mynen sone Antiochum ten Koninck gemaeckt, dien ick v dickwils trouwelick beuolen hebbe, wanneer ick in de ouerlanden ghetoghen ben: denseluen beuele ick v nu oock. | |
26Derhaluen vermane ende bidde ick v, omme aller weldaden wille, die ick allen int ghemeyne, ende in sonderheyt teghen eenen yeghelicken, bewesen hebbe: Dat ghy my ende mynen sone, voordtaen vrientlick ende trouwe zijn willet. | |
27Want ick verhope my dies tot hem, hy sal hem genadichlick ende vriendelick teghen v houden, ende myne wijse volgen. | |
28Ga naar margenootl Also sterf de Moorder ende Godslasteraer Antiochus, Ga naar margenoot+in grooten smerten (ghelijck als hy anderen lieden ghedaen hadde) in eenen vreemden lande, ende in der wildernisse, eens iammerlicken doodts. | |
29Ende Philippus, die met hem opgheuoedt was, Ga naar margenootm brachte hem ter Aerden: ende dewijle hy hem voor des Antiochi sone vreesede, vloodt hy in Egypten, tot den Koninck Ptolomeum Philometor. |
|