Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdUan de schalckheydt Simonis ende ghetrouwicheyt Onie. Iason staet na dat Priesterdom, ende van zijn boosheydt. Iason wordt verdreuen, ende hoe dat Priesterdom verandert. Andronicus doodde Oniam, ende werdt oock van God ghestraft. | |
A.1MAer Ga naar margenoota Simon die den schatt ende zijn vaderlandt, Ga naar margenoot+ also verraden hadde, sprack van Onia alle quaedt, hoe dat hy sulck ongheluck aengherichtet hadde, dat Heliodoro gheschiet was. | |
2Ende gaf hem schuldt, dat hy daerna poochde, een heere in den lande te worden: so hy doch der stadt alle goet dede, ende zijn volck met trouwicheyt meynde, ende vaste hieldt, ouer de Wet Gods. | |
3Doe nu de haet ende nijdt so groot was, Ga naar margenoot+ dat des Simonis aenhanck, sommighe daerouer doodt sloeghen. | |
4Ende Onias sach, dat vele onghelucks wt sulcker oneenicheydt komen soude, dewijle dat Apollonius de Hoofman in neder Syria, also woedede, ende des Simonis moedtwillen stercte, | |
5Maeckte hy hem op tot den Koninck, niet om het volck te verklaghen, maer den lande ende lieden te goede. | |
6Want hy sach, wanneer de Koninck daer niet toe doen en soude, so ware het onmogelick, langen tijt vrede te behouden, noch Simonis moetwillen te wederstaen. | |
7Doe nu Seleucus ghestoruen was, ende het Regiment op Ga naar margenootb Antiochum den Edelen quam, Ga naar margenoot+ stondt Ga naar margenootc Iason des Onias broeder, na het ampt des hooghen Priesters. | |
8Ende seyde den Koninck toe, Ga naar margenoot+ wanneer hy het te weghe brachte, dry hondert ende tsestich Centener siluers, ende van der anderen opbeuringe, tachtentich Centener. | |
9Ende daerenbouen seyde hy hem toe oock anders noch te verschrijuen, hondert ende vijftich Centener, Ga naar margenootd wanneermen hem toelaten woude, dat hy daer speelhuysen aenrichten, ende die te Ierusalem, na der Antiochener wijse, leeren mochte. | |
B.10Doe sulcks de Koninck bewillichde, Ga naar margenoot+ ende Iason het Priesterdom verkreech, doe wennede hy also haest syne lieden op de Heydensche wijse. | |
11Ende de goede loflicke wijse, van den ouden Koninghen geordineert, settede hy gantschelicken af, door Iohannem des Eupolemi vader, Ga naar margenoote die na Roome gheschicket was, om met den Romeynen een verbondt te maken: Ga naar margenoot+ ende verdelchde de oude eerlicke wetten, ende richtede de andere oneerlicke wijsen aen. | |
12Onder de borcht bouwede hy een speelhuys, ende verordende, dat hen de sterckste ionghe ghesellen, daerin oefenen moesten. | |
13Ende dat Heydensche wesen nam also de ouerhandt, dat de Priesteren des offerens, noch des Tempels, niet meer en achteden, | |
14Maer liepen in het speelhuys, ende saghen, hoemen den bal sloech ende andere spelen dreef. | |
15Ende lieten also harer vaderen seden varen, ende hielden de Heydensche seer kostlick. | |
16Sy moestent oock wel betalen, ende de ghenen, dien sy sulcke spelen wouden na doen, die schickte God ouer haer, ende moestense straffen. | |
17Want met onses Heeren Gods woorde, Ga naar margenoot+ en is niet te schimpen, het vindt hem doch ten laetsten wel. | |
18Doemen nu het groote spel te Tyro hieldt, ende de Koninck selues daer was, | |
19Sandt de Boosewicht Iason, sommighe Antiocheners wt, ghelijck als waren sy van Ierusalem, dat sy dat spel oock aensaghen: ende sandt by hen henen, dry hondert Drachmas, datmen Herculi daeruan offerde: maer dien sulcks beuolen was, die saghen, dat het hem niet schicken en soude, ende en woudent derhaluen daer niet toe ghebruycken, maer ergens anders aenwenden. | |
C.20Daeromme hoewel hy het tot Herculis offer ghesonden hadde, so bestelden sy doch schiprustinghe daer voor. | |
21Dewijle nu Ptolemeus Philometor, Ga naar margenoot+ de ionghe Koninck in Egypten, synen eersten Rijcxdach wtgeschreuen hadde, doe schickte Antiochus den Apollonium Mnestei sone, op denseluigen Rijcxdach, in Egypten, ende doe hy vernam, datmen hem niet hebben en woude tot eenen Voormonder, tooch hy weder te rugghe, Ga naar margenoot+ ende dachte, hoe hy zijn Rijcke in vrede behouden mochte, ende quam tot Ioppe, ende van daer na Ierusalem. | |
22Ende werdt van Iason ende der gantscher stadt, heerlick ontfangen, ende ingheleydet met fackelen ende grooter triumphe. Daerna tooch hy weder in Phenice. | |
[Folio 65r]
| |
23Maer na dryen Iaren schickede Iason, Ga naar margenoot+ Menelaum, des voorghedachten Simonis broeder, henen, Ga naar margenootf dat hy den Koninck gelt brochte, ende hem van sommige noodighe saken vermaende. | |
24Ende doe hy by den Koninck in genade quam, huychelde hy hem, ende brachte het hooghe Priesterdom aen hemseluen, ende gaf den Koninck dry hondert Centener siluers meer dan Iason. | |
25Ende quam also met des Konincx beuel, weder te Ierusalem, ende en handelde niet als een hooghe Priester, maer als een woedende Tyran, ende als eene grousame wilde beeste. | |
26Ga naar margenootg Also werdt Iason, Ga naar margenoot+ die synen broeder van synen ampte afgestooten hadde, weder door eenen anderen daeruan ghestooten, Ga naar margenooth ende moeste in der Ammoniter landt vlieden. | |
27Ende Menelaus behielt het Regiment, maer doe hy dat gheldt, dat hy den Koninck toegheseydt hadde, niet en konde opbrenghen, doe het Sostrates de Hooftman op der borcht, van hem eyschte, | |
28Ghelijck hem de Koninck beuolen hadde: liet se de Koninck allebeyde voor hem roepen: | |
29Ende settede Menelaum af, Ga naar margenoot+ ende verordende synen broeder Lysimachum, in syne stede: ende Sostratum settede hy ten Amptmanne, in Cypren. | |
D.30Doe het nu also bestelt was, richteden de Tharsers ende Malloters eenen oploop aen, daerom, datse de Koninck synen bywijue gheschencket hadde. | |
31Doe maeckte hem de Koninck haestelick op, dat hy den oploop stilde, ende liet den Vorst Andronicum daer, tot eenen Stadthouder. | |
32Doe dat Menelaus gewaer wert, Ga naar margenoot+ dachte hy, dat hy ghelegenheyt hadde, dat hy wederom tot synen oude state, komen konde, ende stal sommighe Clenodien wt den Tempel, ende schencktese den Andronico, ende verkochte sommighe na Tyro, ende in andere omligghende steden. | |
33Doe dat Onias ghewaer werdt, Ga naar margenoot+ gaf hy hem aen een beurijede stede, te Daphne, die voor Antiochia leyt, ende strafte hem. | |
34Maer Menelaus quam tot Andronicum alleene, ende vermaende hem, dat hy Oniam grijpen soude. Dat dede hy, ende ghinck tot hem, ende ouerredede hem met listicheyt, gaf hem oock syne handt, ende eenen eedt daerop, dat hy wt der vrijheyt tot hem quame: want hy wiste, dat hem Onias, niet goedts tot hem en versach: ende doe hy hem also ouerredet hadde, doorstack hy hem teghen alle recht. | |
35Dat en dede niet alleene den Ioden wee, maer het verdroot oock velen Heydenen, dat hy den vromen man, so onbillicken ommeghebracht hadde. | |
36Doe nu de Koninck alle saken in Cilicia bescheyden hadde, ende weder na huys tooch, liepen hem de Ioden in allen steden aen, ende oock sommighe Heydenen, ende klaechden hem, dat Onias onschuldichlick vermoordet ware. | |
37Ende Antiochus bekommerde hem van herten seere daerom: ende het iammerde hem, dat de eerlicke vrome man, so iammerlicken omgekomen was. | |
38Ende vergrimmede ouer Andronicum, Ga naar margenoot+ ende liet hem het purpuren kleedt, met tsamen den anderen cieraedt wttrecken, ende hem also in der gantscher stadt rondtomme voeren, ende ten laetsten op derseluer stede richten, daer hy Oniam doorsteken hadde. Ga naar margenooti Also heeft hem God na syner verdienste, weder ghestraft. | |
39Als nu Lysimachus, wt rade zijns broeders Menelai, veel wt den Tempel ghestolen hadde, ende het gheschrey onder de lieden ghekomen was, versamelde haer de Ghemeynte tegen Lysimachum, doe der gulden Clenodien nu vele wech ghekomen waren. | |
E.40Doe haer nu de Ghemeynte versamelt hadde, ende seer toornich wert, rustede Lysimachus dry duysendt mannen, ende woude hem met gewelt beschutten: ende settede ouer haer, eenen ouden listighen Hooftman. | |
41Doe dit de burghers sagen, namen sommige steenen, sommighe stercke stocken, sommighe wierpense met asschen onder de ooghen: | |
42Dat harer gantsch vele verwondet, ende sommighe gantsch daerneder gheslaghen werden, Ga naar margenoot+ ende de anderen alle daeruan liepen: ende den Kerckenroouer grepen sy by der schattkamer. | |
43Daerna namen sy hem met rechte voor. | |
44Ende dewijle dat de Koninck te Tyro ghekomen was, lieten sy door dry des Raets gheschickeden, den handel voor hem draghen, dat hy een ordeel daerouer spreken soude. | |
45Als het nu Menelao Ga naar margenoot* betooghet werdt, geloefde hy Ptolomeo veel gheldts, waert dat hy hem by den Koninck los bidden konde. | |
46Doe ghinck Ptolomeus alleene tot den Koninck in syne Sale, Ga naar margenoot+ daer hy hem inne koelede, ende ouerredede den Koninck, | |
47Dat hy Menelaum, die doch alle ongheluck aengherichtet hadde, los liet: ende de arme lieden ten doode verordeelde, die doch oock by den Tateren wel onschuldich geuonden, ende bekent souden worden. | |
48Also werden de ghene, die des volcks ende des Tempels sake, op het aller trouwelickste ghehandelt hadden, onschuldicklick verworget. | |
49Dat dede sommighen te Tyro wee, ende lietense eerlicken ter Aerden brenghen. | |
50Maer Menelaus bleef by den ampte, wt hulpe sommigher Gheweldigen in het Hof, die syner ghenietten, ende werdt so langher so erger, ende leyde den burgheren alle plaghe aen. |
|