Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdUan Demetrio ende zijn tyrannie. Hoe de syne brede maeckten met den volcke Gods, ende niet en hielden. | |
A.1IN den hondert een ende vijftichsten Iare, Ga naar margenoot+ quam Ga naar margenoota Demetrius Seleuci sone van Roome, wederom in zijn Koninckrijcke, ende nam in, een stadt aen de Zee, met weynich volcx, ende regeerde daer als een Koninck. | |
2Ende doe hy in de Hooftstadt Antiochia quam, greep het krijchsvolck Antiochum ende Lysiam, om deselue Demetrio te ouerleueren. | |
3Doe nu sulcks Demetrio gheseyt werdt, verboodt hy, Ga naar margenoot+ men en soudese voor syne ooghen niet komen laten: daeromme dooddese dat krijchsvolck. | |
4Doe nu Demetrius het Rijcke in hadde, quamen tot hem vele Godloose ende Afuallighe lieden wt Israel: ende de voorneemste onder hen, was Alcimus, die ware gheerne hooghe Priester gheworden. | |
5Dese verklaechden Iudam ende haer eyghen volck, Ga naar margenoot+ ende spraken: Iudas ende syne broeders, hebben alle de ghenen, die dy wouden ghehoorsaem zijn, omgebracht, ofte wt onsen lande veriaecht. | |
6Daeromme sendt daer yemandt henen, Ga naar margenoot+ dien du vertrouwest: ende laet het besien, hoe sy ons, ende des Konincks landt verdoruen hebben, ende laetse straffen, ende alle haren aenhanck. | |
7Daeromme maeckte de Koninck Bacchidem synen vriendt, Ga naar margenoot+ die in den Rijcke geweldich was, ende dien de Koninc vele betrouwede, ten Hooftmanne ouer het gantsche landt, op dese zijde des Euphratis. | |
8Ende schickede met hem henen den afuallighen Alcimum, Ga naar margenoot+ dien hy ten hooghen Priester ghemaeckt hadde, ende beual hem het volck Israels te straffen. | |
9Ende sy toghen in het landt Iuda met eenen grooten heyre, ende sonden boodtschap tot Iuda ende synen broederen, van vrede te handelen: ende stelden hen, gelijck als wouden sy vrede met hen houden, Ga naar margenootb maer het was bedriegherije. | |
B.10Daerom en gheloofde hen Iudas niet: want hy sach, dat sy wel gherustet waren, ende een groot heyr met hen voerden. | |
11Maer vele Priesters quamen tot Alcimum ende Bacchidem, | |
12Ende vele van den vromen in Israel, Ga naar margenoot+ die hen wt alle goet tot Alcimum betrouden, ende vrede begeerden, | |
13Ende spraken: Alcimus is een Priester wt den gheslachte Aaron, hy en sal ons gheen ontrouwe bewijsen. | |
14Ende Alcimus seyde hen vrede toe, ende dede eenen Eedt, ende sprack: Wy en willen v ende uwe vrienden niet beschadighen. | |
15Ga naar margenootc Doe sy hem also gheloofden, liet hy tsestich van hen grijpen, ende dooddese alle op eenen dach, als de Schrift spreeckt: | |
16Ga naar margenootd Het vleesch dyner Heyligen, hebben sy den ghedierten ghegheuen, sy hebben bloet vergoten rontom Ierusalem, ghelijck als water, ende daer en was niemandt, diese begroef. | |
17Daeromme quam een gantsch groote vreese ende verschrickinghe in het volck, welcke klagheden, dat daer noch ghelooue noch trouwe in Alcimo ware, want hy en hieldt synen Eedt niet. | |
18Ende Bacchides tooch wech van Ierusalem, ende beleyde Bechzecha: ende sandt wt, ende liet vele grijpen, die hen te voren aen hem gegeuen hadden, ende van weghen der ontrouwe, weder van hem vloden: ende liet harer vele dooden, die wierp hy in eenen grooten kuyle. | |
19Daer na beual Bacchides het landt Alcimo, ende liet krijchsvolck by hem, ende hy tooch weder tot den Koninck. | |
C.20Ende Alcimus nam voor hem met ghewelt hooghe Priester te worden, | |
21Ende Ga naar margenoot† hinck aen hem alle afuallighe in Israel, Ga naar margenoot+ ende brachte het lant Iuda met gewelt onder hem, ende plaechde het volck Israel gantsch hardt. | |
22Doe nu Iudas sach, dat Alcimus ende de afuallighen wt Israel, vele groote schade in Israel deden, Ga naar margenoot† | |
23Tooch hy wederom oueral, door het gantsche | |
[Folio 56v]
| |
landt Iuda, Ga naar margenoot+ ende straffede de afuallighen, ende keerdese, dat sy in den lande niet meer also herwaerts ende derwaerts trecken en dorften. | |
24Doe nu Alcimus sach, Ga naar margenoot+ dat Iudas met zijn volck, weder gheweldich was, ende dat hy hen niet wederstaen en konde, tooch hy weder tot den Koninck, ende beklaechdese hardt. | |
25Daerom sandt de Koninck eenen grooten Vorst Ga naar margenoote Nicanor daer henen, Ga naar margenoot+ die den volcke Israel seer Ga naar margenootf gram was, ende geboot hem, het volck Israels gantsch te Ga naar margenoot* vernielen. | |
26Ende Nicanor tooch met eenen grooten heyre na Ierusalem, ende schickede boden tot Iuda ende synen broederen bedrieghelicken, die hen stellen souden, ghelijck als woude hy vrede met hem houden, | |
27Ende spreken: Wy willen vrede met malcanderen houden, ick ende ghy, ende wil met Ga naar margenoot* geringhen volcke vreetsaem tot dy komen, op dat ick dy aenspreken moghe. | |
28Also quam Nicanor tot Iuda, Ga naar margenoot+ ende sy ontfinghen, ende spraken hen onder malcanderen vreedtsaem aen: maer het was bestelt, datmen Iudam daer vanghen soude. | |
29Dit wert Iude te kennen ghegheuen, dat Nicanor daerom tot hem gekomen ware, om hem met deser bedriegherije te vangen: daerom hoedde hy hem daer voor, ende en woude niet meer tot hem komen. | |
D.30Ende doe Nicanor merckte, Ga naar margenoot+ dat zijn voornemen was openbaer gheworden, tooch hy teghen Iudam, ende hieldt een slachtinghe met hem by CapharSalana. | |
31Daer verloos Nicanor vijf duysent mannen, Ga naar margenoot+ ende zijn heyr moeste vlieden op Dauids berch. | |
32Daer na quam Nicanor oock tot het Heylichdom, op den berch Zion: ende de Priesters ende de Oudtsten ginghen wt om hem vreedtsaem te ontfanghen, ende hem te wijsen, dat sy voor den Koninck groot offer deden. | |
33Maer Nicanor bespottedese met haren Godsdienst, ende lasterde, ende ontheylichde den offer, | |
34Ende swoer eenen eedt, ende sprack: Ga naar margenootg Sult ghy my Iudam ende zijn heyr, niet ouerleueren in mijn hant, so wil ick dit huys verbranden, so haest als ick ghelucklicken weder hier kome: ende tooch wech met grooter grimmicheyt. | |
35Maer de Priesters ghinghen henen in, ende traden voor den Altaer inden Tempel, ende weenden, ende spraken: | |
36Och Heere, Ga naar margenoot+ Ga naar margenooth dewijle du dit huys verkoren hebst, datmen dy hier aenroepen, ende van dy predicken sal: | |
37So bidden wy, du woudest aen desen Nicanor ende synen heyre wrake doen, ende daer aen gedencken, dat sy dijn Heylichdom, ende dy ghelastert hebben, ende willestse wt den lande veriaghen ende verdelghen. | |
38Ende Nicanor tooch van Ierusalem wech, ende legherde hem by Bethoron: daer quam noch een heyr wt Syria tot hem, om hem te helpen. | |
39Maer Iudas legerde hem teghen hen, by Adasar, met dry duysent mannen, ende badt tot God, ende sprack also: | |
E.40Heere God, Ga naar margenoot+ Ga naar margenooti doe dy de boden des Konincks Sennaherib lasterden, doe sondestu eenen Engel wt, die sloech hondert ende vijf ende tachtentich duysent mannen doodt. | |
41Also slaet dese onse vyanden heden voor onsen oogen, ende richtet desen Nicanor na syner grooter misdaet: op dat andere lieden bekennen, dat du hem daerom gestraffet hebst, dat hy dijn Heylichdom ghelastert heeft. | |
42Ende aen den derthienden daghe der maendt Ga naar margenootk Adar, hielden sy een slachtinghe met malcanderen, Ga naar margenootl ende Nicanor quam ten aller eersten om: | |
44Maer Iudas iaechde hen na, een dachreyse van Adasar tot Gaza toe, ende liet de trompetten blasen, | |
45Dat het volck wt allen vlecken rontsom op den lande, tot hem wt liepe, ende holpe de vyanden slaen: ende sy quamen tot Iuda, ende hielden hen weder tot hem, also werdt het heyr Nicanoris geslaghen, ende niemant en quam daer van. | |
46Ende Iudas plonderdese, Ga naar margenoot+ ende voerde den roof met hem wech: ende den Ga naar margenootm Nicanor liet hy den kop afhouwen, ende de rechter handt, Ga naar margenootn die hy ten eede wtgherect hadde, doe hy lasterde, ende den Heylichdomme dreychde: ende liet beyde den kop ende de hant mede wech voeren, ende te Ierusalem ophanghen. | |
47Doe werdt het volck weder seer vrolick, ende vierden desen dach met grooter vreuchden. | |
48Ende verordineerden, datmen Iaerlicx desen dach, namelicken, den dertienden dach der maent Adar, vieren soude. | |
49Also wert weder vrede in den lande Iuda, eenen kleynen tijdt. |
|