Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdEen klaghe ende vermaninghe tot het volck Israels, dat sy hen beteren ende verduldich zijn. | |
A.1DEse Ga naar margenoota† Wijsheyt is het boeck vanden geboden Gods, ende Ga naar margenootb van de Wet die eewich is, Ga naar margenootc alle diese houden, die sullen leuen: maer diese ouertreden, die sullen steruen. | |
2Keert dy daer wederom toe Israel, ende neemt het aen: wandelet sulcken lichte na, dat dy verlichtet. | |
3Gheeft niet ouer dyne eere eenen anderen, ende dynen schat eenen vreemden volcke. | |
6Ga naar margenoote Ghy zijt den Heyedenen verkocht niet ten verderue: maer daeromme, dat ghy God vertoornt hebt, zijt ghy uwen vyanden ouerghegheuen. | |
7Want ghy hebbet dien die v geschapen heeft vertoornt, in dien, dat ghy niet God, Ga naar margenootf maer den Duyuels, gheoffert hebt. | |
8Ghy hebbet vergheten des eewigen Gods, die v geschapen heeft, ende Ierusalem, die v heeft opgheuoedt, die hebbet ghy bedroeft. | |
9Want sy heeft ghesien den toorne Gods, die ouer v komen soude, ende gheseyt: Hoort toe, ghy Ga naar margenootg† inwooners Zion, God heeft my groot leedt toeghesonden. | |
B.10Want ick hebbe ghesien de gheuanckenisse myner sonen ende dochteren, welcke de Eewighe ouer hen ghebracht heeft. | |
11Ga naar margenooth Ick hebse met vreuchden opgheuoedt, maer met weenen ende met hertenleede, hebbe ickse sien wechuoeren. | |
12Niemant verblijde hem ouer my, dat ick een weduwe, ende van velen verlaten ben: ick ben tot eener woestijne ghemaeckt, om der sonden wille myner kinderen. | |
13Want sy zijn van de Wet Gods afgeweken, ende en hebben niet bekent syne rechten: sy en hebben niet gheleeft na Gods beuelen, ende en hebben syne gheboden niet ghehouden. | |
14Koemt herwaerts ghy inwooners Zion, ende verkondiget de geuanckenisse myner sonen ende dochteren, die de Euwighe ouer hen gebracht heeft. | |
15Ga naar margenooti Want hy heeft ouer hen gebracht een volck van verren, een grouwelick volck, ende van een onbekende sprake. | |
16Die hen niet en ontsien door den ouden, noch hen der kinderen en ontfermen, deselue hebben wech gheuoert de lieue [sonen] der weduwen, ende de eensame harer dochteren berooft. | |
17Doch hoe kan ick v helpen? | |
18Want die dit ongeluc ouer v gebracht heeft, die sal v van uwer vyanden hant Ga naar margenoot† verlossen. | |
19Trecket henen, ghy lieue kinderen, trecket henen: maer ick ben verlaten eensaem. | |
C.20Ick hebbe mijn vreuchdenkleet wtgetogen: ick wil schreyen tot den Eewigen, altoos ende eewichlic. | |
21Hebbet eenen goeden moet, kinderen, Ga naar margenootk schreyet tot God, so sal hy v verlossen, van het gheweldt ende hant der vyanden. | |
22Want ick hope alreede, dat de Eewighe v helpen sal: ende ick sal vreuchde hebben, vanden Heyligen, om der barmherticheyt wille, die v snellick geschieden sal, van onsen eewigen Salichmaker. | |
23Ga naar margenootl Ick hebbe v trecken laten met treuren ende weenen, maer God sal v my wedergheuen, met Ga naar margenootm vreuchde, ende blijschap eewichlick. | |
24Ende gelijck als de inwooners Zion, nu ghesien hebben uwe gheuanckenisse: also sullen sy oock haest sien, de hulpe van uwen Gode, die ouer v komen sal, met grooter heerlicheyt ende eewighen trooste. | |
25Ga naar margenootn Ghy kinderen, lijdet verduldichlicken den toorne, die van God ouer v koemt: want dijn vyant heeft dy veruolcht, ende du salt in korten sien zijn verderf, ende op hare halsen saltu treden. | |
26Myne Ga naar margenooto teere [kinderen] moesten gaen, op eenen boosen wech: sy zijn wech geuoert, gelijck als een kudde, vanden vyanden gherooft. | |
27Hebbet eenen goeden moet, ghy kinderen, ende schreyet tot God: want die v heeft wechuoeren laten, die en sal uwer niet vergheten. | |
[Folio 48v]
| |
28Want Ga naar margenootp ghelijck als ghy v beneersticht hebt, van God af te wijcken: Ga naar margenootq also bekeert v nu, ende beneerstighet v thienmael meer, den Heere te soecken. | |
29Want die ouer v dese straffe heeft laten gaen, die sal v helpen, ende eewige vreuchde brengen. | |
D.30Ierusalem hebbet eenen goeden moet: want die sal dy troosten, daer du na ghenoemt bist. | |
31Ga naar margenootr Onsalich moeten zijn, die dy gheplaecht, leedt ghedaen, ende hen ouer dynen val verblijt hebben. | |
32Onsalich moeten zijn de steden, die dyne kinderen ghedient hebben, ende onsalich moetse zijn, die dyne kinderen gheuanckelick houdt. | |
33Want ghelijck als sy ouer dynen val gheiuychet, ende haer ouer dynen verderue, verblijdet heeft: also sal sy bedroeft zijn, wanneer sy verwoestet wordt. | |
34Ga naar margenoot† Ende ick wil hare macht wech nemen, daer sy haer op verlieten, ende haren roem in klaghe veranderen. | |
35Ga naar margenoots Want een vyer sal ouer haer komen vanden Eewighen, vele daghen lanck, ende Duyuels sullen hare wooninghe in haer hebben, langen tijdt. | |
36Ga naar margenoot* Siet rondtomme dy Ierusalem, na den Oosten, ende siet den troost, die dy van Godt koemt. | |
37Siet, dyne kinderen, Ga naar margenoot+ die daer wech gheuoert zijn, komen, Ia sy komen versamelt, beyde Ga naar margenoott van Oosten ende van Westen, door het woort des Heylighen, ende prijsen Gods eere. |
|