Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

[fol. 47r]

DE PROPHEET Baruch.

Dat Eerste Capittel.

Baruch schrijft de handelinghe, ende leest die voor den gantschen volcke. Dat volck schickt gelt na Ierusalem wt de geuanckenisse tot offerhande, ende begheeren datmen God voor den Koninck bidde, wiens gheuanghenen sy waren: ende voor haer sonde die sy ootmoedichlick bekennen.

A.1

DIt zijn de redenen, ⁺ die ^a Baruch de sone Nerie, des soons Mahasie, des soons Sedechie, des soons Sedei, des soons Helchie, in een boeck gheschreuen heeft, te Babel,

+ Baruch schrijuet dit boec in der gheuanckenisse te Babel.

a Ierem. 36.a.4. ende 45.a.1.

2

Inden vijfsten Iare, ten seuenden daghe der maent, ter tijt ^b als de Chaldeers Ierusalem gewonnen, ende met vyere verbrant hadden.

b 2.Reg. 25.a.8.

3

^c Ende Baruch las dit boeck voor Iechania, den sone Ioiakim, den Koninc Iuda, ende voor den ooren alles volcx, dat daer toe quam,

c Ierem. 36.b.10.

4

Ende voor den ooren der Vorsten, ende der Koningen sonen, ende voor den Oudtsten, ende voor allen volcke, beyde kleyn ende groot, dat daer woonde te Babel aen het water Sud.

5

^d Ende sy weenden, vasteden, ende baden met ernste voor den Heere.

d Ioel 2.c.22.

6

Ende vergaderden te hoope, wat een yeghelick vermochte,

7

Ende sondent henen na Ierusalem, tot Ioiakim den sone Helchie, des soons Salom, den Priester, ende tot den [anderen] Priesteren, ende tot allen volcke, dat met hem was te Ierusalem.

8

Dat hy hen brochte int lant Iuda, de vaten des huyses des Heeren, die in voortijden wt den Tempel wech gheuoert waren, inden tienden daghe der maent Siban: namelicken, de silueren vaten, welcke ghemaect hadde Sedeckia, de sone Iosia, de Koninck Iuda,

9

^e Doe NebucadNezar de Koninck te Babel, wech geuoert hadde Iechania, ende de Vorsten, ende de gheuanghenen, ende de Gheweldigen, ende het lantvolck, van Ierusalem, ende haddese ghebracht na Babel.

e 4.Regum. 25.

B.10

Ende schreuen tot hen also: ^{+ f} Siet, wy senden v ghelt, daeruoor koopt brandtoffer, sondoffer, wieroock ende spijsoffer, ende offert het op den Altaer des Heeren onses Gods.

+ Inhoudt des briefs der gheuanghenen.

f Deute. 14.c.24.

11

^g Ende biddet voor het leuen NebucadNezars des Konincx te Babel, ende voor het leuen Belsazers zijns soons, Dat hare daghen op Aerden zijn moghen, so langhe als de daghen des Hemels dueren.

g Ierem. 29.a.7. 1.Timot. 2.a.2.

12

^h† So sal ons de Heere ghenoech ende goede daghen gheuen, ende sullen leuen onder de schaduwe NebucadNezars des Konincx te Babel, ende onder de schaduwe Belsazers zijns soons, ende hen dienen langhen tijt, ende ghenade voor hen vinden.

h† An. dat ons de Heere kracht gheue, ende onse oogen verlichte, dat wy onder, etc. leuen, ende hen dienen, etc.

13

ⁱ Oock biddet voor ons tot den Heere onsen God: want wy hebben ons versondighet aen den Heere onsen God, ende syne grimmicheyt ende toorne, en is niet van ons ghewendet, tot op den hedighen dach.

i Ephe. 6.b.18. Colo. 4.a.1. 2.Thessal. 3.a.1.

14

^k Ende leset dit boeck: want wy hebbent daeromme tot v ghesonden, dat ghy het lesen soudet inden huyse des Heeren op de vierdaghen ende ^l† Iaertijden.

k Deute. 31.b.11. 2.Esdr. 8.a.2.

l† And. so het voeghe heeft.

15

Ende spreket: ^m De Heere onse God is rechtueerdich, ende wy draghen wel te recht onse schande: also het dan alsnu gaet, dien van Iuda, ende dien van Ierusalem,

m Baruch 2.a.6 Dan. 9.a.5.

16

Ende onsen Koningen, ende onsen Vorsten, ende onsen Priesteren, ende onsen Propheten, ende onse vaderen:

17

Om des willen, dat wy voor den Heere ghesondighet, ende hem niet ghelooft hebben,

18

Ende der stemme des Heeren onses Gods gheen ghehoor ghegheuen hebben, dat wy gewandelt hadden, na synen gheboden, die hy ons ghegheuen heeft.

19

Ia van der tijt aen, ⁿ doe de Heere onse vaderen, wt Egypten lande gheuoert heeft, tot op desen hedighen dach, zijn wy den Heere onsen God onghehoorsaem gheweest, ende hebben verachtet syner stemme ghehoorsaem te zijn.

n Exod. 14.

C.20

^o Daeromme is nu ouer ons ghekomen de straffe ende vloeck, welcken de Heere verkondicht heeft, door synen knecht Mosen, doe de Heere onse vaderen wt Egypten landt voerde, dat hy ons een landt gaue, daer melck ende honich inne vliett.

o Leuit. 26.b.14. Exod. 28.b.15.

21

^p Ende wy en hebben der stemme des Heeren onses Gods niet ghehoorsaem gheweest, als ons de Propheten seyden, die hy tot ons sandt:

p Ierem. 7.c.22. ende 11.a.8. ende 13.b.10. ende 25.a.4. ende 29.b.19. Sacha. 7.b.11.

22

^q Maer een yeghelick ghinck na zijns boosen herten goetduncken, ende dienden vreemde Goden, ende deden quaet voor den Heere onsen God.

q Ierem. 13.b.10.