Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Een Copije des Mandaments dat de Koninck Artaxerxes tot voordeel der Ioden heeft in alle zijn landt laten wtgaen.

INden vierden Iare des Konincx Ptolomei ende Cleopatre, ⁺ brachten Dositheus (die hem voor eenen Priester wtgaf, wt den stamme Leui) ende Ptolomeus zijn sone, desen brief der Purim, ende seyden, Dat Lysimachus, een sone Ptolomei, denseluen ouerghesettet hadde te Ierusalem.

+ ☞Dit stuck machmen lesen na den eynde des achtsten cap. voor het negende Capittel. Iosephus Antiquit. lib. ii. cap. 6.

A.1

Artaxerxes de groote Koninck, ^a van India, tot aen Moorenlandt, ontbiedt den hondert ende seuen ende twintich Vorsten, met tsamen den onderdanen, synen groet.

a Esther 1.a.1.

2

Wy beuinden dat daer vele zijn, ⁺ die der Vorsten ghenade misbruycken, ende van der eere, die hen wederuaert, stout ende boose worden,

+ Also heeft een Marckgraue tot Myssen gheseyt: Een Vorst en derf hem niet so seer vreesen voor dien, die daer verre van hem waren, als voor dien, die hem op den voet nauolghen: want dieselue wouden hem gheerne op den kop treden.

3

Also, dat sy niet alleene de onderdanen onderdrucken, maer gedencken oock de heeren selfs, van dien sy verhoocht zijn, onder de voeten te treden.

4

Ende en doen niet alleene teghen de natuerlicke redelickheyt, door ondanckbaerheyt.

5

Maer zijn door hooueerdicheyt so verblindet, dat sy oock meynen, God (die op de vromen siet) en straffet sulcke onghetrouwicheyt niet.

6

Sy bedrieghen oock vrome Vorsten, op dat sy onschuldich bloet verghieten: ende de genen, die daer trouwelicken ende redelicken dienen, in alle ongheluck brenghen mochten.

7

Welcker exempel men niet alleene in den ouden gheschiedenissen vindet, maer oock noch daghelicx beuindt, hoe vele onghelucx, dat sulcke onghetrouwe raetslaghen aenrichten.

8

Dewijle ons dan toebehoort daerop te sien, dat daer voortaen vrede in onsen Rijcke blijue.

9

So moeten wy na gheleghenheydt der sake, onderwijlen de gheboden veranderen, wanneer wy het anders beuinden, dan wy berichtet waren, ende niet al te ^b haestelick voortuaren.

b Spits

B.10

^c Na dien nu Haman, de sone Hamadati, die wt Macedonia, ende niet van der Perser bloede, oock niet onser goedigen aerdt, maer by ons een gast is,

c Esther 3.a.1.

11

Dien wy (ghelijck als wy pleghen tegen alle natien) alle ghenade bewesen, ende also verhooget hebben, ^d dat wy hem onsen vader noemden, ende van alle manne, als de naeste na den Koninck gheeert werdt,

d 1.Hester. 3.a.1.

12

Is hy so stout gheworden, dat hy hem onderstaen heeft, ons om onse Koninckrijcke ende leuen te brenghen.

13

^e Want hy heeft Mardocheum (die door syne ghetrouwicheyt ende weldaedt, onse leuen ^f verlost heeft) ende onse onschuldighe echtgenoote de Koninghinne Esther, met tsamen haren gantschen volcke, ^g valschelicken ende booslicken verklaghet, dat sy alle souden vernielt worden.

e 1.Hester. 2.c.21.

f gheurijet

g 1.Hester 3.a.6.8.

14

Ende alsdan, wanneer die henenwech waren, die ons bewaren, heeft hy ghedacht, ons oock te vermoorden, ende der Persers Rijcke, aen de Macedoniers te brenghen.

15

Wy beuinden nochtans, dat de Ioden, die de veriaechde schalck woude dooden laten, onschuldich zijn,

16

Goede Wetten hebben, ^h ende kinderen des Allerhoochsten, grootsten ende eewighen Gods zijn, die onsen vooruaderen ende ons, ⁱ dit Rijcke ghegheuen heeft, ende noch behoudt.

h Matth. 5.e.45. Luc. 6.d.35.

i Danie. 2.d.39. 5.b.18.

17

Daeromme en sullet ghy v niet houden na den ^k brief, dien Haman by ons te weghe ghebracht heeft.

k 1.Hester 3.b.13.

18

Want om sulcker daedt wille, is hy met alle synen geslachte, voor der poorte te Susan, ^l aen de galghe ghehanghen: ende God heeft hem also gantsch haest vergolden, als hy het verdient heeft.

l 1.Hester. 7.b.10.

19

Maer dit ghebot, dat wy v nu toeschicken, sullet ghy in allen steden verkondighen, Dat de Ioden hare Wet, vrij moghen houden.

C.20

Ende so men hen gheweldt doen woude, ten ^m dertienden daghe der twaelfster maendt, die daer heet Adar, so sullet ghyse beschutten, op dat sy hen aen denseluen wreken moghen.

m 1.Hester. 3.b.13.

21

Want denseluighen dach, heeft hen de Almachtighe God, tot eener vreuchde gemaeckt, inden welcken sy, dat wtuerkoren volck, souden ommekomen zijn.

22

Daeromme sullet ghy oock, beneuen anderen vierdaghen, ⁿ desen dach vieren in allen vreuchden:

n Iudith 16.d.31.

23

Op dat het ons, ende allen, die den Persen ghetrouwe zijn, wel ga: ende een exempel zy, hoe onghetrouwicheyt ghestraffet worde.

24

Maer welcke landt, oft stadt, dit ghebot niet houden sal, die sal met den sweerde ende vyere verdelghet worden, Also, dat daer noch mensche noch gedierte, noch eenich vogel meer inne woonen konne.

INden anderen Iare, etc. Ende Mardocheus sprack, God etc. inden volcke Israel. Soeckt voor.

Eynde der stucken Esther.