Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ghebedt dat Mardocheus tot God dede. Uan de leedtklage ende gebedt der Koninghinne Esther.

8

ENde Mardocheus badt tot den Heere, ⁺ ende vertelde syne wonderwercken,

+ ☞Dit stuck machmen lesen, na den eynde des vierden cap. voor den vijfsten cap.

9

Ende sprack: Heere God, du ^a bist de almachtighe Koninck: alle dinck staet in dyner macht, ^b ende dynen wille en kan niemant wederstaen, wanneer du Israel helpen wilt.

a Ecclesias. 1.a.7.

b Iudith 16.b.18.

B.10

^c Du hebst Hemel ende Aerde ghemaeckt, ende alles wat daerinne is.

c Gene. 1.a.1. Psalm. 146.a.6. Act. 14.a.4. Apocal. 14.a.7.

11

Du bist aller Heere, ^d ende niemandt en kan dy wederstaen.

d 2.Paral. 20.a.6.

12

Du weetst alle dinck, ende hebst het gesien, dat ick wt gheener ^e hardtneckicheyt noch hooueerdicheyt, den stouten Haman, niet en hebbe aenbidden willen.

e wreuel, moedtwilligher onuerschaemder stoutheyt.

13

Want ick ware bereydt Israel te goede, oock syne voeten willichlicken te kussen:

14

Maer hebbe het gedaen wt vreesen, ^f op dat ick niet de eere, die mynen Gode behoort, eenen mensche en gaue, ende niemant anders en aenbade, dan alleen mynen God.

f Deute. 6.b.13. Matth. 4.b.10.

15

Ende nu Heere, du Koninc ende God Abrahams, ontferme dy ouer dijn volck: want onse vyanden willen ons verdelghen, ^g ende dijn erue, die du vanden beghinne ghehadt hebst, wtroeyen.

g Deuter. 4.b.10. ende 10.b.15. ende 31.a.9. Ierem. 5.b.19.

16

Veracht dijn hoopken niet, ^h dat du wt Egypten verlosset hebst.

h Exod. 14.d.31.

17

Verhoort mijn ghebet, ende weest dynen volcke genadich, ende wendet onse treuren in vreuchde: op dat wy leuen, ende dynen Name prijsen: ende en laet den mont der ghenen die dy louen, niet verdelghen.

18

Ende het gantsche Israel riep wt allen krachten tot den Heere: want sy waren in doodes nooden.

A.1

ENde de Koninghinne ^a Esther, keerde haer oock tot den Heere, in sulcken doots kamp,

a Hester. 4.b.16.

2

Ende leyde hare Konincklicke kleederen af, ende tooch treurkleederen aen, ende voor het edele water, ende den balsem, ^b stroyde sy asschen ende stof op haer hooft, ende verootmoedichde haer lijf met vasten: ende aen allen plaetsen, daer sy te voren vrolick gheweest was, daer pluckte sy haer hayr wt,

b Iudith 9.a.1.

3

Ende badt tot den God Israels, ⁺ ende sprack: Heere, die du alleene onse Koninck bist, helpet my ellendighe, ick en hebbe gheenen anderen helper, dan alleene dy.

+ Esther ghebet.

4

Ende de noot is voorhanden.

5

Ick hebbe van mynen vader gehoort Heere, ^c dat du Israel van allen Heydenen wtghesondert, ende onse vaderen van oudts af, tot eewighe erue aengenomen, ende hebst hen ghehouden wat du ghesproken hebst.

c Deuter. 4.c.20. ende 7.c.22. ende 10.b.15. ende 32.a.9. Ierem. 51.b.19.

6

^d Wy hebben voor dy ghesondicht, daeromme hebstu ons ouerghegeuen in onser vyanden handen.

d Ierem. 32.c.23. Tob. 3.a.4. Dan. 9.a.7.

7

Heere, du bist rechtueerdich, want wy hebben hare Goden gheeert.

8

Maer nu laten sy hen daeraen niet ghenoeghen, dat sy ons in grooten dwanghe houden: ^e maer hare ouerwinninge, schrijuen sy oock der macht harer Afgoden toe.

e Dan. 5.a.4. 3.Machab. m.122.

9

Ende willen dyne belofte te niete maken, ende dijn erue wtroeyen, ende de mont der ghenen, die dy louen, toestoppen, ende de eere dijns Tempels, ende Altaers, verdelghen,

B.10

Ende den Heydenen den mont op doen, de macht der Afgoden te prijsen, ^f ende eewichlick eenen sterflicken Koninck te beroemen.

f Want door Ahasueros wouden sy bouen God zijn, so hy doch sterffelick was.

11

Heere en gheeft dynen scepter dien niet, die daer niets zijn, op dat sy onsen iammer niet en bespotten: maer wendet haer voornemen ouer hen, ende teeckent dien, die dat teghen ons aenrichtet.

12

Ghedenckt aen ons Heere, ende openbaert dy in onsen noodt: ende stercket my Heere, du Koninck aller Goden ende Heerschappen.

13

^g Leeret my, hoe ick voor den Leeuwe spreken sal, ende wendet zijn herte, dat hy onsen vyanden gram worde, op dat deselue, met synen aenhanghe te niet worde.

g Exod. 4.b.10. Ierem. 1.a.6.

14

Ende ^h verlost ons door dyne hant, ende helpt my dyner maghet, die gheene ander hulpe en heeft, dan dy alleene.

h bevrijet

15

Die du alle dinck weetst, ende bekennest, dat ick gheene vreuchde en hebbe aen der eere, die ick by den Godloosen hebbe, oock gheenen lust, aen der Heydenschen ende vreemden ⁱ vrijinghe.

i Of. houwelick, of, bedde.

16

Du weetst, dat ick het doen moet, ende dat ick niet en achte het eerlicke cyraet, dat ick op mynen hoofde draghe, wanneer ick staet voeren moet: maer houde hem ghelijck als eenen onreynen doeck, ende en draghe hem niet, wanneer ick den staet niet voeren en derf.

17

Ock en hebbe ick noyt met Haman ghegeten, noch vreuchde ghehadt by den Konincklicken dissche, noch ghedroncken vanden offerwijn.

18

Ende dyne maecht en heeft haer noyt verheughet, sindert dat ick hier in gebracht ben, tot op desen tijt, maer aen dy alleene Heere, du God Abrahams.

19

Verhoort de stemme der verlatenen, du stercker God bouen alle, ende verlost ons vander Godloosen hant, ende verlosset my wt mynen nooden.