Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat Lj. Capittel

Een ghebet Iesu des soons Syrach. De wijsheydt roept den onberechten tot haer.

A.1

ICk ^a dancke dy Heere Koninck, ende loue dy, God ^b mynen Heylandt.

a Psalm. 111.a.2. ende 138.a.1.

b Luc. 1.d.34.

2

Ick dancke dynen Name, dat du mijn beschermer ende hulpe bist: ende mijn lijf wt den verderue,

3

Ende vanden stricke der ^c valschen tonghen ende leugenmonden, verlosset hebst: ende hebst my gheholpen teghen de vyanden.

c Om des woordes Gods willen, moetmen allerley lijden, Als valsche leeraers, lasteraers, gheweldt, vyer, kercker, etc. maer wt desen alle helpt God trouwelicken.

4

Ende hebst my verlost, na dyner grooten ende hooch gepresen barmherticheyt, van dat brullen der ghenen, die my opeten wouden:

5

Wt der handt der genen die my na den leuen stonden, wt velen droeffenissen, daer ick inne lach:

6

Wt den brande die my omuanghen hadde, ^d midden wt den vyere, dat ick daer niet in en verbrandde:

d Danie. 3. Esaie 43.a.2.

7

Wt den diepen halse der hellen, vanden valschen klappaerts, ende leughenaers voor den Koninck, ende van onrechten oordeele.

8

Ick was den doode gantsch na by,

9

ende mijn leuen was schier ter Hellen ghesoncken.

B.10

Ick was ommeringt, ende niemandt en halp my: ick sochte hulpe by den menschen, ende en vandt gheene.

11

Doe dachte ick Heere aen dyne barmherticheyt, ende hoe du alle tijt gheholpen hebst.

12

Want du helpst alle die op dy wachten, ende verlossestse wt den handen der Heydenen.

13

Ick badt tot God teghen hare grimmicheyt, smeeckte om verlossinghe vander doodt.

14

Ende riep den Heere mynen Vader ende Heerschapper aen, dat hy my niet en verliete inder noot, ende als de stoute pochten, ende ick gheen hulpe en hadde.

15

Ick loue dynen Name sonder ophouden, ende ick prijse ende dancke dy: want mijn gebet is verhoort.

16

Ende du hebst my verlost wt den verderue, ende van allen quade:

17

Daeromme wil ick dy Heere dancken ende louen, ende dynen Name prijsen.

18

Doe ick noch ionc was, ⁺ eer ick verleydt wert, sochte ick de wijsheyt sonder schuwen, met mynen ghebeden.

+ Vander wijsheyt.

19

Inden tempel badt ick daeromme, ende wilse tot in mijn eynde soecken.

C.20

Mijn herte verblijdt hem ouer haer, ghelijck als wanneer de Druyuen rijpen.

21

Ick ghinck stracks tot haer, ende ^e vernam van ieughet op na haer.

e grondeerde

22

Ick hoorde na haer, ende namse aen.

23

Doe leerde ick wel, ende nam seer toe door haer: daeromme dancke ick dien, ^f die my wijsheyt gaf.

f Prouerb. 2.a.6.

[fol. 45v]

24

Ick nam voor my, daer na te doen, ende my te beneerstighen des goeden: ende ick wert daer door niet te schanden.

25

Ick poochde van herten daer na, ende was neerstich daer na te doen.

26

Ick hief myne handen op na den Hemel, doe wert myne ziele verlichtet door de wijsheyt, dat ick myne dwaesheyt bekende.

27

Ick stont met ernste na haer.

28

Sy ende ick werden een herte vanden beginne, ende vandtse reyne: daeromme sal ick niet ^g verworpen worden.

g Maer wtuerkoren, lief ende weert voor God, ende den menschen.

29

Myner herten verlangt na haer, ende ick kreech eenen goeden schat.

D.30

De ^h De Heere heeft my door haer een nieuwe tonge ghegeuen, daer wil ick hem mede louen.

h Marc. 16.b.17.

31

Maeckt v herwaerts tot my, ⁺ ghy onbesochte, ende koemt tot my in de schole.

+ De konst gaet nu om broodt: maer het broot sal haer weder na loopen, ende niet vinden.

32

Ende wat v feylt, dat konnet ghy leeren: want ghy zijt ghewislick seer dorstich.

33

Ick hebbe mynen mont opgedaen ende gheleert: dencket nu, ende ⁱ koopet v wijsheyt, dewijle dat ghyse sonder gheldt hebben konnet.

i Iesaie. 55.a.1.

34

^k Ende begheuet uwen hals onder haer iock, ende latet v onderwijsen: men vindtse nu na by.

k Syrach. 6.c.26. Matth. 11.c.29.

35

Siet my aen, ^l ick hebbe eenen kleynen tijdt, moeyte ende arbeyt ghehadt, ende hebbe grooten troost gheuonden.

l Syrach. 6.c.20.

36

Neemt de leere aen, ghelijck als eenen grooten schatt siluers, ende behoudtse, als eenen grooten hoop goudts.

37

Verblijdt v der barmherticheyt Gods, ende en ^m schaemt v zijns lofs niet.

m Gods woordt bekennen, is voor der wereldt een schande, Ia schade ende alle vare.

38

Doet wat v gheboden is, dewijle ghy den tijt hebbet: so sal hy het v wel beloonen, te syner tijt.

Eynde des boecx Ecclesiastici.