Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xlviij. Capittel.

Uan den Prophete Elia, ende den Godsalighen Koninck Ezechia, ende den Prophete Iesaia.

[fol. 44v]

A.1

ENde de Propheet ^a Elias brack voort, ⁺ ghelijck als een vyer, ende zijn woordt brandde als een fackel.

a 1.Reg. 17.a.1.

+ Elias.

2

Ende brachte diere tijt ouer hen, ende maeckte harer weynigher, door synen ijuer.

3

^b Want door het woordt des Heeren, sloot hy den Hemel toe: ^c dry mael brachte hy vyer af.

b 1.Reg. 17.b.14. ende 18.e.41. Luc. 4.c.25.

c 2.Reg. 1.b.10.

4

O hoe heerlick bestu gheweest Elia, met dynen wonderteeckenen? wie is so heerlick als du?

5

^d Door het woordt des Allerhoochsten, hebstu eenen dooden opgheweckt, ende weder wt der Hellen ghebracht.

d 1.Reg. 17.b.17.

6

Du hebst stoute Koninghen ter neder gheworpen, wt hare bedden, ende te niete ghedaen.

7

Du hebst op den berch Sinai gehoort, de toekoemstighe ^e straffe, ende in Horeb de wrake.

e 1.Reg. 19. staet, hoe dat Hasael Iehu ende Eliseus (door den windt, de Aerdtbeuinge, ende het vyer bediedet) dat Godloose volck dooden souden etc.

8

^f Du hebst de Koninghen ghepropheteert, die daer straffen souden, ende Propheten na dy verordent.

f 2.Reg. 2.b.11.

9

Du bist wech ghenomen in een onweder, met eenen vyerighen waghen ende peerden.

B.10

^g Du bist verordent, dat du straffen salt tot syner tijdt, te stillen den toorne, eer de grimmicheydt koemt: het herte der vaderen tot de kinderen te keeren, ende de stamme Iacobs weder te brenghen.

g Malea. 4.a.6. Luc. 1.b.13.

11

Wel dien, die dy sien, ende om dyner vriendtschap wille, gheeert zijn sullen.

12

Daer sullen wy het rechte leuen hebben.

13

^h Doe Elias in het onweder wech was, ⁺ doe quam zijn Gheest rijcklick op Eliseum: te syner tijdt en verschrack hy voor gheene Vorsten, ende niemandt en konde hem ouerwinnen.

h 2.Re. 2.a.9.b.11. ende 3. 4.

+ Eliseus.

14

Hy en liet hem niets dwingen, ⁱ ende doe hy doodt was, propheteerde noch zijn lichaem.

i 2.Reg. 13.c.21.

15

^k Doe hy leefde, dede hy teeckenen, ende doe hy doodt was, dede hy wonderen.

k 2.Reg. 5. 6. 7. 13.

16

Noch en halp dat altemael niet, ⁺ dat hem dat volck ghebetert, ende van haren sonden afghelaten hadde:

+ Wat wil doch daer helpen? De doodt ende het helsche vyer.

17

^l Tot dat sy wt haren lande verdreuen, ende in alle landen verstroyt werden, ende een kleyn hoopken ouerbleef, ende een Vorst in den huyse Dauids.

l 2.Reg. 19.c.23. ende 18.a.9.

18

Onder welcken sommighe deden, wat Gode behaechde, maer sommige sondichden gantsch seer.

19

^m Ezechias beuestichde zijn stadt, ⁺ leydde het water daerin, hy liet in den steen grauen, ende fonteynen maken.

m 2.Para. 32.a.1.

+ Ezechias.

C.20

ⁿ Te syner tijdt quam ^o Sanherib af, ende sandt Rabsacen wt: ende hief zijn handt op teghen Zion, ende torttede met grooten hoochmoede.

n 2.Reg. 18.a.1.

o 4.Reg. 18.b.13. 2.Para. 32.a.1.

21

Doe werden hare herten ende handen beuende, ende hen werdt banghe, ghelijck als eener vrouwen in kindts nooden.

22

Ende sy riepen den barmhertighen Heere aen, ende hieuen hare handen op tot hem, ende de Heylighe in den Hemel verhoordese haestelick,

23

Ende verlostese, door Esaiam. ⁺

+ Esaias.

24

^p Hy sloech het Heyr der Assyriers, ende zijn Enghel vernieldese.

p 1.Reg. 19.d.33. Tob. 1.c.21. Iesa.37.d.36. 1.Macha. 7.e.40. 2.Macha. 18.b.19.

25

Want Ezechias dede, wat den Heere wel behaechde, ende bleef standtuastich op den wech Dauid zijns vaders, als hem Esaias leerde: die een groot ende warachtich Propheet was, in syne Prophecien.

16

^q Ter seluer tijdt ghinck de Sonne weder te rugge, ende hy verlengede den Koninc het leuen.

q 2.Reg. 20.b.11. Iesa. 38.a.8.

27

Hy propheteerde met rijcken Gheeste, wat ten laetsten gheschieden soude, ende gaf den bedroefden tot Zion troost, daer sy hen voort ende voort mede troosten mochten.

28

Hy verkondichde het toekoemstige ende verborghene, eer het quam.