Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxvij. Capittel.

Menigherley schoone redenen ende spreucken.

A.1

VVant omme goets wille, doen vele onrecht, ^a ende die daer rijck worden willen, die ^b wenden de ooghen af.

a Prouer. 30.a.9. 1.Timo. 6.a.9. Prouer. 23.a.4.

b Dat is, Sy en achten der conscientien niet.

2

Ghelijck als eenen nagel in den muer, tusschen twee steenen steeckt:

3

also steeckt oock de sonde tusschen den kooper ende verkooper.

4

Houdt hy hem niet met neersticheydt, in de vreese des Heeren, so sal zijn huys haest verstooret worden.

5

Wanneermen siftet, so blijft het onreyne in de seue: also wat de mensche voorneemt, daer kleeft wat onreyns aen:

6

^c Ghelijck als de ouen den nieuwen pott beproeft: also beproeft de droeffenisse, des menschen sin.

c Prouer. 27.c.21. 1.Pet. 1.a.7.

6[7]

^d Aen de vruchten mercktmen, hoe de boom gheoeffent is: also mercktmen aen der reden, hoe het herte gheschickt is.

d Matth. 7.b.16. Luc. 6.e.44.

8

Du en salt niemant louen, eer du hem ghehoort hebst: want aen der reden kentmen den man.

9

Volgestu der gerechticheyt na, so saltuse krijghen, ^e ende haer aentrecken, als eenen schoonen rock.

e Syrach. 6.d.32. Baruch. 5.a.4.

B.10

De voghelen voeghen hen tot haers ghelijcken, also houdt haer de waerheydt tot dien, die haer ghehoor gheuen.

11

Ghelijck als de Leeuwe op den roof loert: also grijpt ten laetsten de sonde den quaetdoender.

12

^f Een Goduruchtich mensche, spreeckt alle tijdt dat heylsaem is: maer een dwaes is veranderlick, ghelijck als de Mane.

f Psalm. 37.d.30. Prouer. 31.c.26.

13

Wanneer du onder den Onwijsen bist, ^g so merckt, wat de tijdt lijden wil: maer onder den Wijsen machstu voortuaren.

g Rom. 12.b.11. Coloss. 4.a.5.

14

Der Dwasen reden is wtermaten verdrietelick: ende ^h haer lachen is enckel sonde, ende ⁱ ketelen hen doch daer mede.

h Syrach. 21.d.30

i Het doet hen saechte, dat sy andere lieden bedroeuen, ende schade doen,

15

^k Waermen vele sweeren hoort, daer gaen eenen de hayren te berge, ende haer twisten, maeckt datmen de ooren toehouden moet.

k Syrach. 23.b.10

16

Wanneer de hooueerdigen met malcanderen twisten, so volghet bloetuergieten daerna, ende het is verdrietelick te hooren, wanneer sy malcanderen so schelden.

17

^l Wie heymelicheyt openbaert, die verliest het ghelooue, ende sal nemmermeer eenen ghetrouwen vriendt krijghen.

l Syrach. 19.b.10 ende 27.c.27. Prouer. 20.b.19.

18

Houdt dynen vriendt weert, ende houdt hem ghelooue.

19

Maer so du zijn heymelicheydt openbarest, so en saltu hem niet weder krijghen.

C.20

Wie synen vriendt verliest, ⁺ dien geschiet wel so leet, als dien zijn vyant ontgaet.

+ Gods vrienden salmen behouden.

21

Ghelijck als wanneer du eenen vogel wt der hant laetst: also isset, wanneer du dynen vriendt verlaetst, du en vanghest hem niet weder.

22

Du doruest hem niet naloopen, hy is te verre henen wech, hy is ontsprongen, ghelijck als een Ree wt den nette.

23

Wonden kanmen verbinden, scheldewoorden kanmen versoenen.

24

^m Maer wie heymelicheydt openbaert, met dien isset wt.

m Syrac. 19.b.15.

25

ⁿ Wie met den ooghen wenckt, die heeft wat quaets in den sin, ende en laet hem daer niet van wenden.

n Prouer. 6.b.13. ende 10.b.10.

26

Voor dy kan hy soete spreken, ende loeft seer, wat du spreecst: maer achter dynen rugge, spreect hy anders, ende verkeert dy dyne woorden.

27

Ick en ben gheenen dinge so vyant, als dien, ende de Heere is hem oock vyandt.

28

^* Wie den steen inde hoochte werpt, dien valt hy op zijn hooft: wie heymelick steeckt, die verwondet hemseluen.

* Ca. xxviij. Lu. Die na eens anderen ongeluck staet, dien is het zijn niet verre.

29

^o Wie eenen kuyle graeft, die valt daer selfs in: wie eenen anderen stricken stellet, die vangt hemseluen.

o Psalm. 7.b.16. Esther. 7.a.9. Prouer. 26.c.27. Eccles. 10.a.8.

D.30

Wie den anderen schade doen wil, dien koemt het selfs ouer synen hals, dat hy niet en weet, van waer.

31

De hooueerdigen gecken ende spotten, maer de wrake loert op hen, ghelijck als een Leeuwe.

32

Die hen verblijden, wanneert den vromen qualick gaet, die worden in den stricke gheuanghen: het hertseer salse verteeren, eer sy steruen.

33

Toorne ende raserije zijn grouwelen, ende de Godloose bedrijftse.