Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvij. Capittel.

Hoe God de menschen gheschapen ende begaeft heeft. Hoe hy hen synen wille ende zijn Wet gheopenbaert heeft: ende wt allen volcken Israel wtuerkoren heeft.

A.1

GOd ^a heeft den mensche geschapen van de Aerde, ⁺

a Gene. 1.c.27. ende 5.a.1. Sapient. 2.c.23. 1.Corint. 11.a.7. Coloss. 3.b.10.

+ Hoe God den mensche geschapen ende begaeft heeft.

2

ende maeckt hem weder tot Aerde.

3

Ende bestelt hen den tijdt haers leuens, ende schiepse allebeyde, eenen yeghelicken tot syner ^b aerdt, ende maecktese na zijn beeldt.

b Dat is, eenen man ende een vrouwe.

4

^c Hy gaf hen, dat alle het vleesch hen vreesen moeste, ende dat sy heerschen souden ouer de gedierten ende voghelen.

c Genes. 9.a.2.

5

Hy gaf hen vernuft, sprake, ooghen, ooren ende verstandt,

6

Ende kennisse, ende wees hen beyde goedt ende quaedt.

7

Ende heeft voor andere gedierten sonderlick aenghesien,

8

hen te wijsen zijn groote Maiesteyt.

9

Hy heeftse gheleert, ende hen een Wet des leuens ghegheuen.

B.10

Hy heeft een eewich Verbont ^d met hen ghemaeckt.

d Met Israel op den berge Sinai, Deute. 4. 5. 9.

11

Sy hebben met haren ooghen, zijn Maiesteyt ghesien, ende met haren ooren zijn heerlicke stemme ghehoort:

12

Ende hy sprack tot hen: Hoedt v voor allen onrecht: ^e ende beual eenen yeghelicken synen naesten.

e Exo. 20. 21. 22. 23

13

Haer wesen is altijdts voor hem, ende niet verborghen.

14

^f In allen landen heeft hy heerschappije gheordineert.

f Rom. 13.a.1.

15

^g Maer ouer Israel is hy seluen Heere gheworden.

g Deute. 4.a.1.7. ende 10.b.15.

16

Alle hare wercken zijn voor hem openbaer, als de Sonne, ^h ende syne ooghen sien sonder ophouden, alle hare wesen.

h 2.Paral. 16.a.9. Psalm. 33.a.13. Syrach. 23.c.27. Prouer. 15.a.3. Heb. 4.b.13.

17

Oock zijn hem alle boosheden onuerborgen, ende alle hare sonden zijn voor hem openbaer.

18

ⁱ Hy bewaert de weldaedt des menschen, ghelijck als eenen ^k zeghelrinck, ende de goede wercken, als eenen ooghenappel.

i Syrach. 29.b.16

k signetrinck,

19

^l Ende ten laetsten, sal hy opwaken, ^m ende eenen yeghelicken verghelden op synen kop, ghelijck hy verdienet heeft.

l Matth. 25.d.31.

m Ierem. 17.b.10 ende 32.b.19 Iob. 34.b.11 Psalm. 62.b.13. Rom. 2.a.6.

C.20

ⁿ Maer die hen beteren, die laett hy tot ghenade komen: ende die daer moede worden, die troostet hy, dat sy niet en vertzaghen.

n Actu. 3.b.19. Ierem. 3.b.12.

21

^o So bekeert dy nu tot den Heere, ende verlaet dijn sondelick leuen.

o Iere. 3.a.9.b.17. ende 25.a.5. ende 35.b.15. Ezech. 18.d.30.

22

Bidt den Heere, ende houdt op van den quade.

23

Houdt dy tot den Allerhoochsten, ende wendt dy van onrecht,

24

ende haet met ernste de Afgoderije.

25

^p Wie wil den Allerhoochsten louen in der Helle:

p Psalm. 6.a.6. ende 30.b.10. ende 88.b.12 ende 115.b.17. Iesai. 38.b.18.

26

want alleen de leuendige konnen louen.

27

De dooden, als die niet meer en zijn, konnen niet louen, daeromme loeft den Heere, dewijle du leefst ende ghesont bist.

28

^* O hoe groot is de barmherticheyt des Heeren, ^{+ q} ende laet hem ghenadich vinden, dien, die hen tot hem bekeeren.

* Ca. xviij. Lut.

+ Alle dinck moet vergaen.

q Esai. 55.a.7. Ioel 2.b.13. Ione. 3.b.10

29

Want wat kan doch een mensche zijn, dewijle hy niet onsterflick en is?

D.30

Wat is klaerder dan de Sonne? ^r noch moet sy vergaen.

r Ioel. 2.d.31. Matth. 24.c.29.

31

Ende wat vleesch ende bloedt dichtet, dat is een boos dinck.

32

Hy siet de onmetelicke hoochte des Hemels, ^s maer alle menschen zijn Aerde ende stof.

s Eccl. 10.b.10.