Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvi. Capittel.

Uele boose kinderen, is niet goedt. Want de toorn Gods gaet den Godloosen niet voorby, anders is hy lanckmoedich ende barmhertich. Uan de Wijsheydt Gods ende syne wercken.

A.1

VErblijdt dy niet, ⁺ dat du vele ongeschicte kinderen hebst, ende pocht daer niet op, dat du vele kinderen hebst, als sy God niet en vreesen.

+ Vele ongemanierde kinderen zijn niet goet.

2

Verlaet dy niet op hen, ende en betrout niet op haer vermoghen.

3

Want een vroom kindt is beter, dan duysent Godloose.

4

Ende het is beter, sonder kinderen te steruen, dan Godloose kinderen te hebben.

5

Een vroom man kan een stadt ophelpen: maer of daer alschoon vele Godloosen zijn, so wordt sy doch door hen verwoestet.

6

Dies hebbe ick mijn leefdaghe vele ghesien, ende noch vele meer ghehoort.

7

^a Het vyer verbrandde den gantschen hoope der Godloosen, ^b ende den toorne ghinck aen, ouer de Ongheloouighe.

a Syrach. 21.b.10 Malach. 4.a.1.

b Nume. 11.a.1. ende 16.d.32.

8

^c Hy en spaerde de oude Reusen niet, die met hare sterckheyt te gronde ghinghen.

c Gene. 6.a.4. ende 7.b.12.

9

^d Hy en verschoonde dier niet, by welcken Loth een vreemdelinck was, maer verdoemdese, om haers hoochmoets wille.

d Gene. 19.c.24.

[fol. 35r]

B.10

Ende verdarf dat gantsche landt, sonder alle barmherticheyt, die es met sondigen te vele gemaeckt hadden.

11

^e Also heeft hy wel ses hondert duysent wech gheruckt, daeromme dat sy onghehoorsaem waren, hoe soude dan een eenich onghehoorsame onghestraft blijuen? ⁺

e Num. 14.c.29. ende 26.g.63.

+ Ongehoorsaemheyt blijft niet onghestraft.

12

^f Want hy is wel barmhertich, maer hy is oock toornich: hy laett hem versoenen, ende straft ooc grouwelick.

f Syrach. 5.a.7.

13

So groot als zijn barmherticheyt is, so groot is oock zijn straffe, ^g ende richtet eenen yeghelicken, als hy het verdienet.

g Syrach. 35.d.30 Prouer. 24.b.12. Ierem. 17b.10. ende 32.b.19 Iob. 34.b.11. Psalm. 28.a.4. ende 62.b.13 Rom. 2.a.6. Apoc. 2.c.23.

14

De Godloose en sal met synen onrechte niet ontgaen, ende des vromen hope en sal niet wt blijuen.

15

Alle weldaet, sal hare stede vinden, ende eenen yeghelicken sal gheschieden, ghelijck hy verdienet heeft.

16

Segt niet: De Heere en siet na my niet: wie vraecht in den Hemel na my?

17

Onder sulck eenen hope, en denckt hy aen my niet: wat ben ick teghen sulck een groote wereldt?

18

Want ^h siet, den gantschen Hemel oueral, de Zee ende de Aerde, beuen,

h Psalm. 18.a.8. 4.Esdr. 16.b.12. Iudith.16.b.18. Nahum 1.a.5. 2.Pet. 3.a.7.b.10.

19

berghen ende dalen daueren, als hy versoeckt:

C.20

Soude hy dan, in dijn herte niet sien?

21

Maer wat hy doen wil, dat en siet niemant, ende het weder dat voorhanden is, dat en merckt gheen mensche: ende hy kan vele doen, daer hem niemandt voor en hoedt.

22

Ende wie kant wtspreken ende verdraghen, als hy oordeelt? maer sodanich dreyghen, is te verre van de ooghen.

23

Ende wanneert een roeckeloos mensche hooret, so blijft hy doch by zijn dwaesheydt, ende by zijn dwalinghe.

24

^{* + i} Mijn kint, hoort my, ende leert Wijsheyt, ende merckt op mijn woort met ernste.

* Ca. xvij. Lut.

+ Van der wijsheyt Gods.

i Prouerb. 1.a.8. ende 2.a.4. ende 4.b.10. ende 5.a.7. Iob. 22.c.22

25

Ick wil dy een ghewisse leere gheuen, ende dy klaerlick onderwijsen.

26

^k God heeft van den beghinne syne wercken wel gheordineert, ende eenen yeghelicken zijn eyghen werck ghegheuen.

k Genes. 1. 2. 3.

27

Ende onderhoudtse voort ende voort in sulcker ordeninghe, dat sy haer werck altijdt doen.

28

Ende gheen dat ander verhindert,

29

^l maer zijn altijdts synen beuele ghehoorsaem.

l Baruch. 3.d.33.

D.30

Voorder heeft hy oock op de Aerde ghesien, ende haer met syne goeden veruult.

31

^m Ende maeckt het Aertrijck vol ghedierten, de welcke weder onder de Aerde komen.

m Gene. 1.c.24.