Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdGhelijck de Godloosen altijts voordt sondighen tot int eynde: also en houdt den toorne Gods van hen niet op tot dat hyse te niete make ende gantschelick wtroeye. Ga naar margenoot+ Maer de syne leyt hy droochs voets onuerhindert door de Zee: hy gaf hen quackelen te eten. Uan die ten tijde Lots ghestraft werden. | |
A.1DOch den Godloosen oueruiel den toorne sonder barmherticheydt, tot den eynde: want hy wiste wel te voren, wat sy noch doen souden. Ga naar margenoota | |
[Folio 30v]
| |
2Namelicken, doe sy hen gheboden hadden wech te trecken, ende daertoe haer met vlijte laten beleyden, dat het hen rouwen soude, ende hen naiaghen. | |
3Ga naar margenootb Want doe sy noch leedt droeghen, ende by den dooden grauen weenden, vielen sy op een ander dwaeslick voornemen, dat sy veruolghen wouden, als de veldtuluchtigen, welcke sy doch met grooten bidden hadden wtghestooten: | |
4Maer het moeste also toegaen, op dat sy tot sulcken eynde quamen, als sy verdient hadden, ende moesten vergheten, wat hen gheschiedt was: op dat sy de straffe te vollen verkreghen, die noch voorhanden was. | |
5Ende dijn volck eene wonderlicke reyse ghewaer werde, ende ghene, eene nieuwe wijse des doodts, vonden. | |
6Want de gantsche creature, die hare eyghen aert hadde, veranderde haer wederom, na dynen ghebode, die sy dienet, op dat dyne kinderen onuerseert bewaert werden. | |
7Ga naar margenootc Daer was de wolcke, ende bescheen het legher: daer te voren water stondt, daer sachmen drooch landt voorts komen, daer werdt van der rooder Zee eenen wech sonder hindernisse, ende van der machtighen vloedt, een groen veldt. | |
8Ga naar margenootd Door welcke ghinck alle dat volck, dat onder dyner handt beschermet werdt, die sulcke wonderlicke wonderen saghen. | |
9Ende ghinghen als hengsten in der weyde, ende spronghen als lammeren, ende loefden dy Heere, diese verlosset hadde. | |
B.10Want sy en dachten daer niet aen, hoe het hen gheghaen hadde in der ellende: hoe de Aerde voor gheboren dieren, vlieghen voortbrachte, ende het water voor visschen, Ga naar margenoote vorsschen met hoopen gaf. | |
11Ga naar margenootf Ende daerna sagen sy oock eenen nieuwen aerdt der voghelen, doe sy lustigh waren, ende omme noodtlicke spijse baden: Ga naar margenoot+ Ga naar margenootg want quackelen quamen wt der Zee, haren lust te boeten. | |
12Oock quam de straffe ouer de sondaers, door teeckenen, die met machtighen blixemen gheschiedden: want het was recht, dat sy sulcks leden, om harer boosheydt wille, dewijle dat sy de gasten hadden qualick ghehandelt. | |
13Sommighe wanneer de ghenen quamen, Ga naar margenoot+ die nerghens henen en wisten, en namen sy de selue niet aen: sommighe nu dwongen de gasten, die hen wat goedts ghedaen hadden, tot dienste. | |
14(Ende dat niet alleene, maer daer sal ooc noch een ander insien ouer haer komen, dat sy de vreemden so onuriendtlick handelen.) | |
15Sommighe nu plagheden met grooten smerten, de ghenen, die sy met vreuchden aenghenomen, ende stadtrecht hadden mede ghebruycken laten. | |
16Ga naar margenooth Sy werden doch oock met blindtheyt gheslaghen (ghelijck als de ghene voor der deure des Rechtueerdighen) met sulck eener dicker duysternisse oueruallen, dat een yegelick sochte den wech na syner deure. | |
17De Elementen ghinghen door malcanderen, ghelijck als de Ga naar margenooti† snaren op den Psalter, door malcanderen klincken, ende doch te samen luyden, alsmen sulcks aen der daedt wel siet. | |
18Want wat op den lande pleecht te zijn, dat was int water, ende wat int water pleecht te zijn, dat ghinck op den lande. | |
19Het vyer was machtich int water, bouen syne kracht, ende het water vergat syne kracht te blusschen. | |
C.20Wederom, de vlammen verteerden het vlesch, der sterflicken dieren niet, die daer onder ghingen, ende en versmelteden de onsterflicke Ga naar margenootk spijse niet, die doch ghelijck als ijs, lichtelicken versmalt. | |
21Heere, du hebst dijn volck allenthaluen heerlick ghemaeckt, ende gheeeret, ende en hebstse niet verachtet, maer hen alle tijdt, ende aen allen plaetsen, byghestaen. | |
Eynde des Boecx der Wijsheydt. |
|