Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdHoe God de boose straft, de gheloouighe leydt, beschermt, ende behoudt, hoe hy hen goedt doet, ende veel wonders om harent wille werckt. | |
A.1DAerom werden sy met derseluer gelijcken billick geplaecht, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoota ende werden door de veelheyt der booser wormen, gemartelt. | |
2Teghen welcker plaghe, dedestu dynen volcde goet, Ga naar margenootb ende bereyddest hen een seltzame spijse, namelicken, Quackelen ter Ga naar margenootc neeringhe, na welcker sy belust waren. | |
3Op dat die na sulcker spijse belust waren, door sulcke gegeuen ende toegeschickede Quackelen, ooc leerden der natuerlicken nootdurst afbreken: de andere nu, die eenen kleynen tijt kommer geleden hadden, eener nieuwer spijse mede genietten. | |
4Want het soude also zijn, dat den ghenen, die tyrannichlick handelen, sodanighen kommer ghebuerde, die niet op te houden en ware, doch desen alleenlick een onderwijsinghe geschiedde, hoe hare vyanden gheplaecht werden. | |
5Ga naar margenootd Voorwaer ouer dese quamen oock boose toornighe dieren, ende werden ghebeten ende verdoruen, van den krommen slanghen. | |
5[6]Doch bleef de toorne entlicken niet, maer werden eenen kleynen tijt verschrickt, ter waerschuwinge: want sy hadden een Ga naar margenoote heylsaem Ga naar margenootf op dat sy gedachten aen het ghebot dyner Wet. | |
[Folio 29v]
| |
7Want die hen tot den seluen teecken keerden, die werden ghesont: niet door dat, dat sy aensaghen, maer door dy aller Heylandt. | |
8Ende aldaer bewesestu onsen vyanden mede, dat du bist de Helper van allen quade. | |
9Ga naar margenootg Doch gene werden door sprinckhanen ende vlieghen doot ghesteken, ende en konden gheene hulpe haers leuens vinden: want sy warens weerdt, dat sy daermede gheplaecht werden. | |
B.10Doch dynen kinderen, en konden oock de verghiftighe draken tanden niet schaden: want dyne barmhertichyet was daer voor, ende maecktese ghesondt. | |
11Want sy werden daerom also ghestraffet, ende flucks weder gheheylet, op dat sy aen dyne woorden leerden ghedencken, ende niet te diep in de verghetenheydt en vielen, maer bleuen onafghewendet van dynen Ga naar margenooth weldaden. | |
12Want gheen kruydt ofte plaester heyledese, Ga naar margenooti maer dijn woordt, Heere, dwelcke alle dinck heylet. | |
13Ga naar margenootk Want du hebst macht, beyde ouer het leuen, ende ouer den doodt, ende du voerest henen onder tot der Hellen poorten, ende voerest weder daerwt. | |
14Een mensche nu, so hy yemanden doodet door syne boosheydt, so en kan hy den wtgheuaren gheest, niet weder brenghen, noch de verscheydene ziele, weder halen. | |
16Ga naar margenootm Want de Godloosen, die dy niet kennen en wouden, zijn door dynen machtighen arm ghegheesselt, doe sy door ongewoonlicken reghen, haghel ende water, dien sy niet ontgaen en konden, veruolghet, ende door het vyer Ga naar margenootn opgegheten werden. | |
17Ende dat was dat allerwonderlickste, dat dat vyer, aent aller meeste Ga naar margenooto in water brandde, welcker doch alle dinck wtblusschet: want de wereldt streedt voor de rechtueerdighen. | |
18Onderwijlen matighede haer de vlamme, op dat sy Ia de dieren niet en verbrandde, die onder de Godloosen ghesonden waren, maer dat sy selues sien moesten, hoe sy door Gods gherichte, also veruolghet werden. | |
19Onderwijlen nu brandde de vlamme int water, bouen de macht des vyers, op dat het de onrechtueerdighen ommebrochte. | |
C.20Ga naar margenootp Daerenteghen gheneerdestu dijn volck met Enghelspijse, ende sondest hen bereydet broodt van den Hemel, sonder arbeydt, dwelcke vermochte Ga naar margenootq allerley lust te gheuen, ende was eenen yeghelicken na synen smake euen. | |
21(Want somen op dy wachtet, dat maket dynen kinderen openbaer, hoe soete dat du zijst:) want een yeghelick maeckte daeruan, wat hy woude, daerna als hem lust aen quam, sus oft so te maken. | |
22Ga naar margenootr Ende daer bleef oock de sneeu ende haghel in den vyere, ende en versmolten niet: op dat sy ghewaer werden, dat dat vyer, dat oock in den haghel brandde, ende in reghen blixemde, der vyanden vruchten verdorue. | |
23Dat selue vyer, op dat hen de rechtueerdigen Ga naar margenoots† bekeerden, moeste het syner eygen kracht vergheten. | |
24Want de creature, die dy, als den Schepper, dienet, is heftich ter plaghe, ouer de onrechtueerdighen, ende matighet haer ter weldaedt ouer die, die dy betrouwen. | |
25Daerom liet hy haer, oock op dit mael, in allerley veranderen, ende diende in der gaue, welcker alle gheneerde, na eens yeghelicken wille, als hy het behoefde. | |
26Op dat dyne kinderen leerden, die du Heere lief hebst, Ga naar margenoott dat niet de ghewassen vruchten, den mensche gheneeren, Ga naar margenootu maer dijn woordt onderhoudt die, die aen dy gheloouen. | |
27Want dat ghene, dat van den vyere niet verteert en wert, dat wert slechs voor eenen Ga naar margenootx kleynen glantze der Sonnen warm, Ga naar margenooty ende versmeltede. | |
28Op dat het kondt werde, Ga naar margenoot+ dat men dy, eer de Sonne opgaet, dancken soude, ende voor dy treden, wanneer het licht opgaet. | |
29Want eens ondanckbaren hope, sal als den rijm inden winter vergaen, ende als een onnut water verulieten. |
|