Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdDat alle die, ijdel ende onreyn zijn, die de kennisse Gods niet en hebben, ende vanden warachtighen leuendigen God tot de creatueren aftreden. Die zijn onsalich die beelden eeren. | |
A.1ALle menschen zijn voorwaer natuerlicken ijdel, Ga naar margenoot+ die van God niets en weten, Ga naar margenoota ende aenden sichtlicken goederen, dien, die het is niet en kennen, ende aen den wercken, niet en sien, wie de meester is: | |
2Ga naar margenootb Maer houden dier een, het vyer, ofte den windt, ofte snelle sterren, ofte machtich water, ofte de Ga naar margenootc lichten aen den Hemel, die de werelt regeren, voor Goden. | |
3So sy nu aen der schoonen gestalt derseluer, een welgheuallen hadden, ende haer also voor Goden hielden, so souden sy billicken geweten hebben, hoe gantsch vele beter dat die zy, die ouer sulcke een Heere is: want die aller schoonheyt meester is, die heeft sulcks alles gheschapen. | |
[Folio 28v]
| |
4Ende so sy hen der macht ende Ga naar margenootd kracht verwonderden, so souden sy billicken aen denseluen, ghemerket hebben, hoe vele machtiger dat die zy, die sulckes alle bereydet heeft. | |
5Want aen der grooter schoonheyt ende wercken, kan Ia de meester derseluen, als in een beelt, bekent worden. | |
6Hoewel ouer dese, niet so gantsch seer te beklaghen is: want sy konnen oock wel Ga naar margenoote dwalen, wanneer sy God soecken, ende gheerne vonden. | |
7Ga naar margenootf Want als sy met syner scheppinghe ommegaen, ende haer na dencken, so worden sy gheuanghen int aensien, dewijle de creatueren so schoone zijn, diemen siet. | |
8Doch en zijn sy daermede niet ontschuldiget. | |
9Want hebben sy so vele konnen bekennen, dat sy de Creatueren konden Ga naar margenootg hooch achten: waeromme en hebben sy niet veel eer den Heere derseluen gheuonden? | |
B.10Maer dat zijn de onsalighe, ende welcker hope, billicken onder de dooden te rekenen is, die daer menschen maecksel, God heeten: als Ga naar margenooth goudt ende siluer, Ga naar margenoot+ dat konstelick bereydet is: ende de beelden der dieren, ofte onnutte steenen, die voor ouden Iaren ghemaeckt zijn. | |
11Ga naar margenooti Als wanneer een timmerman, die wat te arbeyden soeckt, erghens eenen boom afhouwet, ende Ga naar margenootk† beslaet ende slichtet denseluen wel, ende maket wat konstelicx ende fijns daeruan, dies men ghebruyckt ter notdurft int leuen: | |
12De spanen nu van sulcken arbeyt, ghebruyct hy om spijse te koken, dat hy satt worde. | |
13Ga naar margenootl Ende wat daer van ouerblijft, dat dus niet nutte en is, als dat krom hout ende vol tacken is, dat neemt hy, ende besnijdt het, wanneer hy niet te doen en heeft, met vlijte, ende beeldt het meesterlicken na syner konste, | |
14Ende maeckt het eens menschen ofte verachteden dieren beeldt gelijck, ende verwet het met rooder ende witter verwen, root ende schoone, ende waer een vlecke daer aen is, die strijckt hy toe. | |
15Ende maeckt hem een fijn huysken, ende sett het aen de wandt, Ga naar margenootm ende hecht het vaste met ijseren, dat het niet en valle, so wel versorcht hy het. | |
16Want hy weet, Ga naar margenoot+ dat het hemseluen niet helpen en kan: want het is een beeldt, ende behoeft wel hulpe. | |
17Ga naar margenootn Ende wanneer hy biddet voor syne goederen, voor zijn wijf, voor sijne kinderen, so en schaemt hy hem niet, met eenen leuentloosen te spreken. | |
18Ende roept den swacken om ghesondtheyt aen, biddet den dooden om het leuen, Ga naar margenooto smeecket den onnuttighen om hulpe, ende dien, Ga naar margenootp die niet gaen en kan, om ghelucksalighe reyse. | |
19Ende om zijn ghewinst, handel, ende hanteringhe, dat sy hem wel Ga naar margenootq ghelucken, biddet hy dien, die heel niets en vermach. |
|