Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

Dat God lancmoedich is ouer de sondaers, ende langhe spaert: maer de Godloose verachters grouwelicken straft. ⁺ Daermede hy zijn volck leert, hoe sy oprecht ende vriendelicken zijn sullen teghen de menschen.

+ Cap. xij. Daeromme, etc.

A.1

DYnen onuerganckelicken Gheest, ^a is in allen. ⁺

a Sapient. 1.a.7.

+ God is lanckmoedich in syner straffe ouer de sondaers.

2

Daeromme straffestu suyuerlicken de ghene, die daer vallen, ende vermaentse met tucht, waer sy aen sondigen: op dat sy vander boosheyt los worden, ende aen dy Heere gheloouen.

3

^b Want doe du vyandt warest, den vorighen inwooneren dijns Heylighen lants,

b Deu. 9.a.3. ende 12.c.29. ende. 18.a.9.

4

Daeromme dat sy boose wercken beghingen, met tooueren.

5

Ende woudest door onser vaderen handen verdelghen, ^* de ongoddelicke offerers, ende onbarmhertighen moorders harer sonen, die daer menschen vleesch verslonden, ende grouwelick bloet sopen, daer sy dy Godesdienst mede doen wouden:

* De Cananiters die hare kinderen offerden, Psal. 78.

6

Ende de ghenen, die de ouderen waren, verworchden de zielen, die gheen hulpe en hadden:

7

Op dat dat landt, dat voor dy onder allen het alleredelste was, een weerdighe wooninge werde der kinderen Gods.

8

Doe verschoondestu dannoch derseluen, als menschen, ende sondest voor henen dyne voordrauers, namelicken, dijn heyr de Horselen, op dat sy deselue met der tijt ombrochten.

9

Het en was dy voorwaer niet onmoghelick, de Godloosen in den strijde der Rechtueerdigen, te onderwerpen, ofte door grousame gedierten, ofte sus waer met eenen harden woorde, altemael te ghelijcke om te brenghen:

B.10

^c Maer du richtedestse met der tijdt, ende lietest hen ruym ter boete: hoewel dy niet onbewust was, dat sy booser aerdt waren, ende hen hare boosheyt aengheboren, ende dat sy hare gedachten nemmermeer veranderen souden.

c Exod. 23.c.23. Deute. 7.c.22.

11

Want sy waren een veruloeckt zaet van aenbeghinne: so doruestu oock niemant ^d schuwen, oft du het hen vergauest, waer aen sy ghesondicht hadden.

d Of, ontsien,

12

^e Want wie wil tot dy segghen: Wat doestu? oft wie wil dynen gherichte wederstaen? oft wie wil dy beschuldighen, om de ^f verdelchde Heydenen, die du geschapen hebst? ofte wie wil hem tot eenen wreker teghen dy setten, om der onrechtueerdigher menschen wille?

e Roma. 9.b.14. Iesaie 44.a.7. Ierem. 49.b.19. ende 50.e.44.

f Of, vernielde

13

Want daer en is gheen God, behaluen du alleene, ^* die du voor allen sorghest: op dat du bewijsest, hoe dat du niet onrecht en richtest.

* 1.Petr. 5.a.7.

14

Want dy en kan noch Koninck, noch ^g tyran onder ooghen treden voor die, die du straffest.

g Siet, hoe hy alle woorden richtet ende trecket tegen de tyrannen, hen te verschricken.

15

Dewijle du dan rechtueerdich bist, so regeerstu alle dinck recht, ende achtest dyner maiesteyt ^h niet te voeghen, yemande te verdoemen, die de straffe niet verdient en heeft.

h Ghelijck als de tyrannen, hen duncken laten, als moesten sy hare macht ghebruycken den anderen te schaden, ende te ouerpocchen.

16

Want dyne sterckte is een heerschappie der gherechticheyt, ende dewijle du ouer alle heerschest, so verschoonstu oock aller.

17

Want du hebst dyne sterckheyt bewesen, aen dien, die niet en gheloofden, dat du so gantsch machtich warest.

18

Ende hebst dy bewesen aen dien, die hen ⁱ stout wisten: doch du geweldige Heerscher, richtest met saechtmoedicheyt, ende regerest ons met vele verschoonen: want du vermachst alles wat du wilt.

i Dat is, aen den Egyptenaren in de roode Zee.

19

Dijn volck dan leerstu door sulcke wercken, datmen vroom ende goedertieren zijn sal, ende dynen kinderen gheefstu daermede te verstaen, sy sullen goedes hopens zijn, dat du ^k boete voor de sonde, willest aennemen.

k Luc. 24.e.46. Act. 2.d.38. ende 17.d.30.

C.20

Want so du de vyanden dyner kinderen, ende die des doodts schuldich waren, met sulcken vertoghe ende verschoonen, ghestraffet hebst, ende gheuest hen tijdt ende ruym, dat sy van harer boosheyt konden af laten:

21

Hoe vele met grooteren bedencken, richtestu dyne kinderen, ^l met welcker vaderen du Eedt ende Verbondt veler goeder toesegghingen opgherichtet hebst?

l Gene. 17.c.21.

22

Daeromme so dickwils als du onse vyanden plaghest, so doestu dat ons tot eener ^m tucht, op dat wy dyner goedicheyt, met vlijte waernemen: oft wy gherichtet werden, dat wy doch op dyne barmherticheyt vertrouwen sullen.

m Of, castijdinge

23

Daeromme queldestu oock de ⁿ onrechtueerdighen, die een onuerstandich leuen voerden, met haren eyghen grouwelen.

n De Egyptenaers, die de ghedierten aenbaden, welcke de Ioden hare vyanden, verachteden.

24

Want sy waren so gantsch verre inder dwalinghe ghekomen, ^o dat sy oock de dieren, die by haren vyanden verachtet waren, voor Goden hielden, ghelijck als de onuerstandighen kinderen bedroghen.

o Sapien. 11.b.16. Roma. 1.c.23.

25

Daerom hebstu oock eene ^p spottische straffe onder hen, als onder onuerstandighe kinderen ghesonden.

p Dat was, dat sy vanden dieren geplaecht werden, die doch hare Goden waren, ende hen helpen souden.

26

Doe nu sodanige spottische vermaninge hen niet en bewooch, beuonden sy de ernstelicke straffe Gods.

27

Want sy werden euen door dat gequellet, dat sy voor Goden hielden: welck hen gantsch seer verdroot, doe sy dien saghen, dien sy te voren niet en wouden kennen, ende moesten hem voor eenen God bekennen: daeromme oock de verdoemenisse ten laetsten ouer hen quam.