Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

De Iongers sullen de wijsheyt liefhebben, Wie hem met de wijsheyt vergheselschapt, die sal Gode ende den menschen lief ende weert zijn.

A.1

SY reyckt geweldichlicken van eenen eynde ten anderen, ⁺ ende regeert alle dinck wel.

+ De ieughet sal de wijsheyt beminnen, ende haer met haer vertrouwen.

2

^* Deselue hebbe ick bemint, ende ghesocht ^a van myner ieughet aen, ende dachtese my ter bruyt te nemen: want ick hebbe hare schoonheyt lief ghekreghen.

* Ca. viij. Luth.

a Syrach. 6.b.18. Trenor. 3.b.17.

3

Sy is van heerlicken adel: want haer wesen is by God, ende de Heere aller dinghen, heeftse lief.

4

Sy is in den heymelicken raedt inder bekentenisse Gods, ende een aengheuer syner wercken.

5

Is rijckdom een kostelick dinck inden leuen? wat is rijcker dan de wijsheyt, die alle dinck doet?

6

Doet het nu kloeckheyt? wie is onder allen een konstelicker meester, dan sy?

7

Heeft yemant de gherechticheyt lief? haren arbeyt is enckel deucht: want sy leert alle tucht, kloeckheyt, gherechticheydt ende ^b sterckheydt, welcke de aldernutsten zijn, in den menschelicken leuen.

b Dat is, manlic, moedich, getroostet ende vrijmoedich zijn.

8

Begeert yemant vele dincx te weten? so kan sy ^c gheraden, beyde wat gheschiedt ende noch toekoemstich is: ^d sy verstaet haer op verdeckte woorden, ende weet de gheraetselen te ontbinden: teeckenen ende wonderen weet sy te voren, ende hoe het tot den tijden ende stonden toegaen sal.

c Of, gissen.

d Danie. 2.c.28. ende 5.b.17.

9

Ick hebbe het besloten, haer my ter ghesellinnen te nemen: ^e want ick weet het, dat sy my een goet raetgheuer zijn sal, ⁺ ende een trooster in sorghen ende truericheyt.

e Prouer. 2.b.11.

+ Wie hem tot der wijsheyt gesellet, die is by God ende den menschen lief ende weert.

B.10

Een Ionghelinck heeft door deselue, heerlicheyt by den volcke, ende eere by den ouden.

11

Ick sal scherp beuonden worden in gerichte, ende by den Gheweldigen, salmen hem myner verwonderen.

12

Wanneer ick swijghe, so sullen sy na my beyden, wanneer ick spreke, so sullen sy opmercken: ende wanneer ick wijder spreke, so ^f sullen sy de handen op haren mont legghen.

f Iob. 39.d.37. Micha. 7.b.16.

13

Ick sal eenen onsterffelicken name door haer verkrijghen, ende een eewighe ghedachtenisse, by mynen nakomelinghen laten.

14

Ick sal lieden regeren, ende Heydenen sullen my onderdanich zijn.

15

Grousame Tyrannen sullen hen vreesen, wanneer sy my hooren, ende by den volcke worde ick goedertieren beuonden, ende inden krijch een Heldt.

16

Blijue ick nu te huys, so hebbe ick myne ruste aen haer: want het en is niet verdrietelick, met haer omme te gaen, noch onlustich, by haer te zijn, maer enckel lust ende vreuchde.

17

Sulcks bedachte ick by my, ende nam het ter herten: want die hare ghemeynsamen zijn, die hebben een eewich wesen, ende die hare vrienden zijn, die hebben reyne wellust.

18

Ende oneyndelicken rijckdom, koemt vanden ^g arbyde haerder handen, ende kloeckheyt door haer gheselschap ende spreken, ende eenen goeden roem, door hare ghemeynschap ende reden: ick hebbe alomme ghegaen te soecken, op dat ickse tot my brochte.

g Dat is, van harer leere ende reden.

19

Want ick was een kint van goeder aert, ende hebbe een fijne ziele vercreghen.

C.20

Doe ick nu wel opghetoghen was, wies ick tot eenen onbeuleckten lijue.

21

Doch doe ick ghewaer wert, dat ick niet anders kuysch zijn en konde, ^h God gheue het my dan (ende dat seluighe was oock kloeckheyt, bekennen, wiens sulcke genade is) tradt ick tot den Heere, ende badt hem, ende sprack van gantsch myner herten.

h 2.Corint. 7.a.7.