Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vij. Capittel.

Alle menschen hebben ghelijcken inganck ende wtganck in dese werelt, maer wie God om wijsheyt bidt, (want hy alleen gheeftse) die ghekrijchtse, ende sy maect hem hooghe ende eerlick: haer nutticheyt gaet alle danck te bouen. Een hooghe lof der wijsheyt.

A.1

ICk ben oock een sterflick mensche, ⁺ ghelijck als de anderen, gheboren vanden gheslachte des eersten gheschapen menschen,

+ Alle menschen hebben ghelijcken beghin, ende wtganck deses leuens.

2

^a Ende ben ghebeeldet, tien maenden lanck in bloede te samen gheronnen, van mans zade door lust, die inden byslapen gheschiedt.

a Hiob 10.b.10.

3

Ende hebbe oock, doe ick gheboren was, adem ghehaelt wt der gemeyner locht, ende ben oock gheuallen op het Aerdtrijcke, dat ons altesamen draecht.

4

Ende weenen is oock mijn eerste stemme geweest, ghelijck als der anderen, ende ben in windeldoecken opghebracht met sorghen.

5

Want gheen Koninck en heeft een ander beghinsel zijnder gheboorten.

6

^b Maer sy hebben alle eenerley inganck in het leuen, ende eenen ghelijcken wtganck.

b Hiob 1.c.21. 1.Timot. 6.a.7. Syrac. 5.b.14.

7

Daeromme so badt ick, ende my wert kloeckheyt ghegheuen: ^c ick riep, ende my quam de Gheest der wijsheyt. ⁺

c 1.Reg. 3.a.7.

+ De wijsheyt is de hoochste ende edelste schat.

8

^d Ende ick hieltse weerder, dan Koninckrijcken ende Vorstendommen, ende Rijckdom hielt ick voor niets teghen haer.

d Hiob. 28.b.15. Prouer. 3.b.15. ende 8.b.11. Psalm 19.b.11.

9

Ick vergelijckte haer gheenen edelen steen: want alle het gout is teghen haer, ghelijck als ^* snoode zandt, ende siluer, is als dreck teghen haer te rekenen.

* Of, verachtet,

B.10

Ick haddese lieuer, dan een ghesondt ende schoen lijf, ende verkoosse my ten lichte: want de glantz die van haer gaet, die en blusschet niet wt.

11

^e My quam doch allerley goet met haer, ende ontallicken rijckdom in hare handt.

e 1.Reg. 3.b.13. Matth. 6.d.33. Syrach. 1.c.20

12

Ick was in allen dinghen vrolick, dat ^f dede, de wijsheyt ghinck my in denseluen voor: ende ick en wistes niet, dat sulckes van haer quame.

f Of, maeckte

13

Eenuoudichlick hebbe ick het gheleert, mildichlicken deyle ick het mede, ick en wil haren rijckdom niet verberghen.

14

Want sy is den menschen eenen oneyndtlicken schat: welcke die hem ghebruycken, worden Gods vrienden, ende zijn aenghenaem, daeromme dat hen ghegheuen is, hen te laten onderwijsen.

15

God heeft my ghegheuen wijslicken te spreken, ende na sulcker gaue der wijsheyt, recht te dencken: want hy isset, die op den weghe der wijsheyt leydet, ende de wijsen regeert.

16

^g Want in syner handt, zijn beyde wy selfs ende onse reden, daertoe alle kloeckheyt ende konst in allerley ^h werck.

g Sapient. 3.a.1.

h Of, ghescheften

17

Want hy heeft my ghegheuen ghewisse bekentenisse alles dincx, dat ick weet, hoe de wereldt ghemaeckt is, ende de kracht der elementen.

18

Der tijt beghin, ⁺ eynde, ende middel: hoe den dach toe ende afneemt.

+ De werelt kent meesten deel dese dingen, doch alleen de geloouigen weten, dat sy Gods creatuere, ende door het woort ende Gods wijsheyt geschapen zijn.

19

Hoe den tijdt des Iaers hem verandert, ende hoe het Iaer rondtomme loopt.

C.20

Hoe de Sterren staen, de aerdt der tammen ende wilden dieren, hoe de windt so machtich is, ende wat de lieden inden sinne hebben, menigherley aerdt der planten ende kracht der wortelen.

21

Ick weet alles wat heymelick ende verborghen is: want de wijsheyt, die aller konst meester is, leert het my.

22

Want in haer is de Gheest, die daer verstandich is, heylich, eenich, menichfuldich, scherp, behendich, welsprekende, reyne, klaer, saechtmoedich, vriendtlick, ernstachtich, sonder schuwen, weldadich,

23

Vriendthoudt, vaste, ghewisse, seker: ende vermach alle dinck, siet alle dinck, ende gaet door alle Gheesten, hoe verstandich, louter ende scherp sy oock zijn.

24

Want de wijsheydt is het allerbehendichste, sy vaert ende gaet door alle dinck, so gantsch louter is sy.

25

Want sy is een helle glantz der Godlicker kracht, ende een strale der heerlickheyt des Almachtighen: daeromme en kan niets onreyn tot haer komen.

26

ⁱ Want sy is een glantz des eewighen lichts, ⁺ ende een onbeuleckt spieghel, der Godlicker kracht, ende een beeldt syner goedicheyt.

i Hebre. 1.a.3.

+ Lof der wijsheyt.

27

Sy is eenich, ende doet doch alle dinck: sy blijft dat sy is, ende vernieuwet doch alle dinck:

[fol. 27r]

ende voort ende voort, gheeft sy haer in de heylighe zielen, ende maeckt Gods vrienden ende Propheten.

28

Want God en ^k bemint niemant, hy en blijue dan by der wijsheyt.

k belieuet,

29

Sy gaet heerlicker henen, dan de Sonne, ende alle sterren, ende teghen het licht gherekent, gaet sy hem wijdt voor.

30

Want het licht moet der nacht wijcken, doch de boosheyt en ouerweldicht de wijsheyt nemmermeer.