Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

SAPIENTIA, het Boeck der Wijsheyt.

Dat Eerste Capittel.

Uermaninghe tot wijsheyt. De gheest der wijsheyt haet valscheyt ende gheueynstheyt, straft de ongherechticheyt, ende haet de quaetsprekers.

A.1

HEbbet de Gherechticheyt lief, ⁺ ghy Regenten op Aerden, dencket dat de Heere helpen kan, ende vreeset hem.

+ Een vermaninge ter wijsheyt aen de Ouerheyt. 1.Reg. 3.a.3. Iesaie 56.a.1.

2

^a Want hy laet hem vinden van dien, die hem niet en versoecken, ende verschijnet dien, die hem niet mistrouwen.

a Deute. 4.c.29. ende 30.a.1. 2.Paralip. 15.a.4.

3

Doch roeckeloos goetdundken, is verre van God, ende wanneer de straffe koemt, so bewijst sy, wat ghene voor sotten gheweest zijn.

4

Want ^b de wijsheyt en koemt niet in een boosachtighe ziele, ende en woont niet in eenen lijue, der sonde onderworpen.

b Syrach. 15.b.12

5

^c Want de Heylighe Gheest, ^d die daer recht leert, vliedt de Afgodischen, ende wijct vanden roockeloosen, welcke ghestraft worden met den sonden, die ouer haer verhenghet worden.

c Iere. 4.b.18.c.22

d Ioan. 14.c.26. 1.Ioan. 2.c.27.

6

Want de ^e† wijsheyt is so vroom, dat sy den lasteraer niet onghestraft en laet: want God is een ghetuyghe ouer alle ghedachten, ende ^f bekent aller herten ghemoeden, ende hoort alle woorden.

e† And. Geest der wijsheyt Gal. 2.c.22.

f Ierem. 17.a.2.

7

^g Want der werelt ^h ronde is vol des Gheests des Heeren, ende die de reden kennet, die is alomme.

g Iesa. 6.a.3. Ierem. 23.c.24. Act. 7.e.49.

h Of, beuanck

8

ⁱ Daeromme en kan die niet verborgen blijuen, die het onrecht spreeckt, ende het recht, dat hem straffen sal, sal syner niet feylen.

i 1.Reg. 2.e.44.

9

Want des Godloosen aenslaghen, moeten voor tgherichte, ^k ende syne redenen, moeten voor den Heere komen, dat syne ondeucht ghestraft worde.

k Matth. 6.a.4. Hebr. 4,b.13.

B.10

Want des ^l ijuerighen oore, hoort alle dinck, ende het spotten der lasteraers, en sal niet verborghen blijuen.

l Dat is, Gods,

11

So hoedet v nu voor den schadelicken lasteren, ende onthoudet de tonghe vanden vloecken: ^m want dat ghy heymelicken met malcanderen in de ooren spreket, sal so slicht niet henen gaen: want ⁿ de mont die daer liecht doodt de ziele.

m Luc. 12.a.3.

n Leuit. 19.b.11.

12

Staet so niet na den doodt, met uwer dwalinghe, ^o ende en poocht so niet na den verderue, door uwer handen werck.

o Deute. 4.c.23.

13

^p Want God en heeft den doot niet gemaect, ende en heeft gheenen lust aen het verderuen der leuendighen.

p Hesek 18.c.23. ende 33.b.11.

14

Maer hy heeft alle dinck geschapen, dat het in wesen zijn soude: ^q ende wat in der werelt geschapen wort, dat is goet, ende daer en is niet schadelicx inne: daer toe is der Hellen Rijcke niet op Aerden:

q Gene. 1.d.31. Syrac. 40.a.6.

16

(Want de gerechticheyt is onsterffelick) maer de Godloosen poogen daer na, beyde met woorden, ende met wercken.

16

Want sy houden ^r hem voor eenen vrient, ende varen daerhenen, ende verbinden hen met hem: ^s want sy zijn dies oock wel weert, dat sy zijns deels zijn.

r Dat is, den doot

s Sapient. 15.a.6.